مزاج سنین مختلف

#مزاج_سنین_مختلف

جنین انسان در حین انعقاد نطفه، رطوبت و حرارت غریزی را که مایه حیات هستند از پدر و مادر کسب می کند و هر چه میزان رطوبت غریزی و به تبع آن حرارت غریزی بیشتر باشد، طول عمر شخص میتواند بیشتر باشد؛ درصورتی که مراقبت کافی از آنها به عمل آید و حوادث مرگبار پیش نیاید. مرگ طبیعی زمانی فرا خواهد رسید که این رطوبت و حرارت پایان یابد.دوران حیات انسان بر اساس این رطوبت و حرارت به چهار مرحله اصلی تقسیم میشود:

1 )مرحله رشد: از بدو تولد تا سی سالگی است.در این مرحله بدن ، پیوسته در حال رشد می باشد و میزان رطوبت و حرارت بالا می باشد. نوزاد بیشترین رطوبت را دارد و همین علت است که به کمک حرارت موجود، بیشترین میزان رشد در این مرحله به وقوع می پیوندد. یکی از علت های اختلال رشد، به هم خوردن تعادل بین حرارت و رطوبت می باشد. به عنوان مثال، کودکی که تحرک و جست و خیز زیاد دارد و بیش از اندازه فعالیت میکند، در بدن خود حرارت زیادی تولید میکند که میتواند منجر به اختلال در افعال، کاهش رطوبات و در نتیجه کاهش رشد شود.

2 )مرحله جوانی: سی تا چهل سالگی است که رطوبت و حرارت غریزی هر دو در حد تعادل وجود دارند و به همین دلیل، مرحله جوانی معتدل ترین مزاج سنی است.البته در طول جوانی، گرمی مرحله رشد باقی می ماند ولی رطوبت غریزی به آرامی کاهش می یابد و در مجموع، مزاج نسبت به مرحله قبل به سوی گرمی و خشکی تمایل میابد. در این دوره فرد مستعد بی خوابی و اضطراب میباشد.

3 )مرحله میانسالی: این مرحله از 40 تا 60 سالگی است که در آن قوای بدن به تدریج تحلیل  میروند. در این دوره  رطوبت و حرارت غریزی کم میشود و مزاج به سمت سردی و خشکی می رود. انسان در این دوران مستعد بیماری های سوداوی مانند بواسیر، واریس و افسردگی است.

4 )مرحله پیری:از سن 60سالگی به بعد می باشد و با ظهور ضعف شدید در قوا و کاهش شدید رطوبت غریزی و حرارت غریزی همراه است.مزاج در

این سن ، سرد و تر است. این تری، مربوط به رطوبت غریزی نیست بلکه غریبه ای است که حاصل کاهش و نقصان در گوارش غذا وضعف هضم است. به عبارتی در سن پیری مزاج فرد متغیر است و تابع شرایط محیط و رژیم غذایی میباشد.

کدمطلب:970906  11PC

• • ارتباط با مجموعه احیای سلامت