سودا و بیماری های سوداوی 

?نکته های شنیدنی

#سودا_و_بیماری_های_سوداوی

کلمه سوداب معنای سیاهی است. به زبان فرانسه آن را اترالیل گویند و وجه تسمیه آن بیشتر برای این است که سودا خلطی است سیاه رنگ و اشخاصی که مزاجشان سوداوی است، یعنی بدنشان استعداد رسوب مواد و املاح نامحلول را دارد، خونشان غلیظ و سیاه است و علت آن این است که اختلال عمیقی در بدن باعث رسوب این مواد می شود؛ ضمناً باعث اختلال متابولیسم گوگرد نیز شده و پیگان ملانیو در خون و مایعات بدن زیاد می شود و ملانمی ایجاد می کند. می دانیم که ملانین ماده آلی و گوگردی کاملا سیاهی است، بنابراین رنگ پوست بدن اشخاص سوداوی مزاج به واسطه وجود همین ماده ملون، کدر و تیره و تقریبا به رنگ سرب در می آید.

می دانیم غذاهای مختلف پس از ورود به بدن و هضم و جذب، تغییرات گوناگون شیمیایی به خود می بینند و به تدریج می سوزند و حرارت و انرژی تولید می کنند و فضولات آنها از بدن دفع می شود. اگر سوخت و ساز ناقص باشد، مواد نیم سوخته تولید می شوند و برای بدن مضر و به منزله سموم هستند. اگر دفع این فضولات و سموم از بدن کند صورت بگیرد یا به تاخیر افتد، مسمومیت ایجاد می شود. این سوخت و ساز ناقص و تراکم فضولات و نقصان دفع آنها، بدن را از مواد مختلف و مخصوصاً املاح نامحلول اشباع می کند و اختلالاتی به وجود می آورد که آخرین نتیجه آن، پیدایش رسوب در نقاط مختلف بدن و بروز امراضی است که روی هم رفته آنها را امراض رسوبی نامند و حکمای قدیم، آنها را امراض سوداوی می گفتند.

? منبع: کتاب مجموعه آثار دکتر سید جلال مصطفوی کاشانی جلد دوم.

کدمطلب:970413 3pc

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا