معجزه تاریخ- مومیایی- نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

مومیایی، شیره کوه، قیر طبیعی، زفت رومی ، قیر معدنی،عرق الجبال ، زفت البحر ،کفر الیهود ، فقر الیهود و آسفالت معدنی و مومیا

سالهاست که بشر با بررسی طبیعت اطراف خود و همچنین روش های درمانی که در گذشته های دور نیز در طبیعت وجود داشته و حال نیز سعی در کشف این حقایق دارد این بار قصد معرفی ماده ای که در طبیعت مورد استفاده درمانی بسیاری از ساکنین طبیعت قرار داشته را داریم .این ماده که مورد توجه بسیاری از اطبای سنتی ایران زمین مانند ابن سینا نیز بوده ماده ای است به رنگ قهوه ای متمایل به سیاه که در شکافها و شکستگی هایی که در مجاورت ذخایر نفتی زیر زمینی در ارتفاعات کوه ها به صورت خود جوش یافت می شود. در طبیعت حیواناتی که دچار جراحاتی شده و یا می شوند با ماساژ قسمت مجروح به مومنایی جوشیده از دل کوه و همچنین با خوردن آن به درمان هر چه سریعتر خود می پردازند این ماده معجزه گر بیشتر در ارتفاعات کوه های استان کرمان ، فارس و بندرعباس بیشتر دیده شده است .

ماهیت: ماده جامدی است شبیه قار. آن را از کوههایی که «صواعقیه» نام دارند تهیه می نمایند. آب آن را از کوه ها با خود می آورد و کنار رودخانه ها می افکند. بوی آن مانند بوی مخلوط زفت و قفر می باشد.

قدمت مومیایی

درزمان فریدون شاه کیانی درایران باستان درروستایی ازتوابع شیراز به نام داراب گروهی درحین شکارمیش را مورد اصابت نیز قرار دادند اما       جداررانیافتند یک هفته که گذشت دوبارهمان گروه برای شکاربه روستامی آیند ومتوجه همان گروه برای شکار به روستا می آیند ومتوجه همان میش می شوند که با صحت کامل مشغول چرااست هنگامی که اورا اسیر می کنند اطراف ناحیه جراحت قدری مومیایی می یابند وحدس می زنند که کاربرد این ماده باعث سرپایی وبهبود محل جراحت میش است. خبر به فریدون می رسد واودستور می دهد جمهور اطبا وفلاسفه وحکما به امتحان وتجربه آن بپردازند وهمه آن را دربهبود شکستگی ها، جراحت و… مجرب می دانند.

بهترین مومیایی: بهترین مومیایی منسوب به داراب است (دارابجرد) همانطور که مثلاًریوند چینی بهترازریوند خراسانی است .

موانع مصرف:

زنان باردار و افراد داری فشار خون بالا نباید مصرف نمایند و یا با نظر طبیب استفاده گردد.

مقدارمصرف:

درهربیماری مقداردوحبه استعمال می شود تایک دانگ (معادل درهم حدود 5/3 گرم) دربیماری هایی که باید به موضع مالیده شود دوحب آن درروغن گرم مناسب حل کرده وبه روی موضع می مالند ویا مثلاً درگوش یا بینی می چکانند.

اگربیماردرد دارد آن رادرگلاب حل کند وبخورد.البته مصرف آن در آب و شیر گرم با عسل و خرما هم کاربرد دارد.

مومیایی بسیارلطیف است.

طبیعت:

 طبع درسوم گرم ودردوم خشک

خواص مومیایی به طور مشروح که تحت نظر طبیب برای حفظ الصحه کاربرد دارد:

  1. یک حبه مومیایی (معادل 09/0گرم) به همراه آب مرزنجوش جهت سردردهای ناشی از سردی مزاج وشقیقه وصرع و سرگیجه، لرزش سر، خواب رفتگی هاوبی حسی های صورت.
  2. مومیایی با آب طبیخ صعتر(پخته شده آویشن) اوراسن جبلی(کوهی) برای دردهای مذکوردرسروصورت مفید است.
  3. مومیایی ومرزنجوش پخته (آب طبیخ) وروغن زنبق وچکاندن آن دربینی وگوش برای سردردو گرفتگی های سینوزیتی مفید است.
  4. برای بادها وسردردهای کهنه ای که درسرمانده اند یک حبه مومیایی (معادل 09/0 گرم) ویک حبه کافوروجند بید سترمحلول شده درروغن بان مفید است.
  5. اگرهمراه با روغن زیتون وعسل درگوش یا بینی چکانده شود بادهای جمع شده درسروپیشانی را دفع می کند.
  6. جوشانده مومیایی به همراه آب کرفس پخته وزیره کرمانی جهت لقوه (لرزش) سرمفید است.
  7. نیم دانگ (معادل 53/0 گرم) مومیایی با آب جوشیده با آویشن (جوشانده آویشن) جهت بیماری رعشه وپارکینسون ولرزش سرمفید است.
  8. یک حبه مومیایی(معادل 09/0گرم) باروغن یاسمین ویا روغن گل سرخ برای درد چرک گوش مفید است.
  9. اگر مومیایی با آبغوره درگوش چکانیده گرددجهت درد وچرک گوش مفیداست. بهتراست آن رابه شکل فتیله ای درآورده وبه آن آغشته کرد ودرگوش نگهداشت که البته برای سنگینی گوش هم مفید است.

10- ازقول ارسکاکایس گفته اند که همراه با پیه گرازجهت سنگینی گوش وحتی کری مفید است.

11- با کافور یا همراه با آب مرزنجوش جهت خونریزی بینی.

12- مومیایی همراه با عسل برای لکنت زبان بسیارمفید است.

14- همراه با شیرالاغ جهت سل وعفونت ریه وخلط خونی وخون ریزی بینی مفید است.

15-یک قیراط.(معادل 26/0گرم) مومیایی به همراه سکنجبین ویا همراه با آب نعناع جهت سرفه های شدید، گرفتگی سینه وخفقان مفید است

16- یک قیراط (معادل 26/0گرم) همراه با شربت موردویا رب توت ویا آب عدس جهت دردحلق وگلو مناسب است.

17- مومیایی را با آب اصل السوس مُقَشر سه روزپی درپی قرقره کنند جهت درد وعفونت وخلط خونی سینه وخفقان مفید است.

18- مومیایی همراه با آب عناب یا سپستان وماءالشعیر واصل السوس مُقَشر سه روز پی درپی ناشتا جهت سرفه مفید است.

19- مومیایی همراه با آب نعناع یا آب زیره پخته ونانخواه   جهت سکته قلبی مفید است.

20-با آب زیره پخته شده برای حالت تهوع وضعف معده وصدای قرقر معده، نفخ معده، بادهای بلغمی معده وازبین بردن رطوبات جمع شده بردهانه معده ودردهای وارد شده برمعده براثر ضربه به شکم وسینه وهمچنین کبد مفید است.

21- یک قیراط (معادل 26/0گرم) همراه با دودانگ (هردانگ معادل 53/0گرم)گل ارمنی ویک دانگ زعفران درآب برگ عنب الثعلب ویا همراه با آب برگ کاسنی ویا درخیارشنبر برای باد های معده، سکسکه.

22- مومیایی با آبی که تخم کرفس درآن پخته وزیره کرمانی جهت درد طحال مفید است.

23- مومیایی با آب گشنیز تازه جهت درد وبزرگی و ورم طحال.

24- طلا کردن (مالیدن)آب انیسون ونیم دانگ (هردانگ معادل 53/0گرم) مومیایی که درآن حل شده است. برروی شکم ونیزآشامیدن همین محلول برای استسقاء وخشکی کبد مفید است.

25- با آب      جهت رفع بیماری بندآمدن ادرار ویا قطره قطره آمدن ادرار.

26- اگردرهفته یک باردوحب آن را باروغن حیوانی گاهی میل کنند برای ورم بواسیرودرد معده مفید است.

27-خوردن دوحب آن باچای سازَج جهت گرگرفتگی رحم.

28- حُمول(شیاف زنان) یک حبه (معادل 09/0گرم) از آن با آرد گندم جهت سَلسَل البول( تکررادراروبی اختیاری درکنترل ادرار)مفید است.
29- حُمول(شیاف زنان) یک حبه از آن با روغن زیتون مفید برای تکرر اداراست.

30- ساییده یک حب ازآن با روغن نارگیل برروی دستگاه تناسلی آقایان برای تحریک قدرت جنسی مفید است.
31- رازی گفته است خوردن مومیایی با پنج درهم (معادل 18/3گرم) عسل ویا همراه با تخم مرغ نیم برشت(نیم پز) درتولید نطفه برای آقایان بسیارمفید است واگرمحرورالمزاج با شند با نوشیدنی های بارده (سرد مزاج) مناسب میل کنند.

32- یک تا یک ونیم دانگ (معادل 53/0 گرم) درروغن های مناسب مانند روغن گل ویا اشیای موافق با آب باقلی ودوسه عدد زرده تخم مرغ برای دردمفاصل وکوفتگی درعضو وپارگی عصب وشکستگی استخوان یا بخورندویا برموضع مرتباً وبدون وقفه بمالند.
33- نیم درم (معادل 18/3 گرم) مومیایی به همراه روغن گل سرخ ویاروغن کنجد برروی موضع شکسته، دررفته، کوفته شده عضله عصب واستخوان طلا کنند(مالش دهند).

34- درتب های بلغمی وسودایی بسیارمفید است.
35- درشکاف وزخم های عمیق چاقو، تیر، فلز و…….. مفید است.
36- با چای افتیمون هفت روز متوالی درابتدای برص ولک وپیس  مفید است.

37- همراه با روغن حیوانی گاوی جهت گزیدگی نیش عقرب مفید است.

38- برای علت های داخلی مفید است.

39- سردرد بلغمی وسرد، درنیمه سروشقیقه ها، حالت لقوه (لرزش)وسِرّی وبی حسی صورت، صرع وسرگیجه

40- یک قیراط (معادل 26/0گرم) به همراه رب توت یا مایع باقی مانده پس ازریختن عدس وسوسن

41- درعلاج سرفه مومیایی را با آب عناب یا ماء الشعیر وسپستان می پزند وسه روزناشتا می آشامند.

42- برای خفقان یک قیراط (معادل 26/0گرم) مومیایی با سوسن یا آب نعنا

43- برای باد ونفخ معده یک قیراط (معادل 26/0گرم) را با آب زیره (کمونی) یا          با آب نانخواه استفاده نمایند.

44- چنانچه ضربه ای ازبیرون به ناحیه شکم ومعده، کبد وارد شود یک قیراط(معادل 26/0گرم) آن را بایک دانگ (معادل 53/0گرم) گل ارمنی ونیز یک دانگ زعفران افکنده شده درآب عنب الثعلب یا خیارشنبرمخلوط نموده ومورد مصرف قراردهند.

45- درفواق(سکسکه)، یک حبه (معادل 09/0گرم) مومیایی را با مایع باقی مانده پس ازپختن دانه کرفس وزیره کرمانی مصرف نمایند.

46- درمان سردرد مزمن مقداریک حبه (معادل09/0 گرم) را با یک حبه مسک ویک حبه کافورویک حبه جند بید سترآمیخته وسپس با روغن مخلوط می نمایند وداخل بینی می ریزند.

47- برای علاج خناق(گرفتگی گلو و نفس) یک قیراط (معادل 26/0 گرم) آن را سکنجبین می نوشند.

48- برای درد طحال یک قیراط(معادل 26/0گرم) میل شود.

49- دوحبه مومیایی یا آبی که درآن انجدان پخته است برای مسمومیت ها خصوصاً سم عقرب ها البته اگرآن را همراه با کره گاوروی موضع گزیده شده قراردهید.

50- برای شکستگی وضعف وسستی داخل بدن وخارج وظاهر بدن

51- برای ریه وسینه

الحاوی می گوید مزاج آن نزدیک به اعتدال است.

برخی خواص دیگر آن از نظر کتاب الحاوی

1- تقویت کننده روح وقلب

2- مفرح، آرامش بخش وشادی بخش

3- تحلیل برنده مواد واخلاط فاسده ی ناشی از سوء مزاج سرد ومناسب دردرمان همه بیماری های سردمزاج

4- تقویت کننده اعضای باطنی وظاهری

5- خشک کننده وازبین برنده رطوبت های بدن (مفید دربیماری های رماتیسم و…)

6- کمک کننده برای تقویت قوای جنسی

7- بسیارلطیف وسریع النفوذاست.

8- بازکننده گرفتگی ها وجلا دهنده کبد

9- مناسب برای درمان سکسکه وفالج، سکته مغزی، ام اس، بی حسی، رعشه، پارکینگسون.

10- رفع کننده مسمومیت های منتقل شده ازراه خوردن وآشامیدن ویا گزیدگی ها.

11- مفید برای رفع درد معده وقلب وتقویت کننده معده.

12- رفع گرگرفتگی رحم.

13 مناسب درافرادی که سرفه های توأم با خلط خونی دارند.

14- رفع کننده زخم مثانه، تکرر ادرار.

15- درابتدای بیماری جذام می تواند تا قدری مفید باشد.

16- درافرادی که لکنت زبان دارند مفید است.

17- تحلیل برنده ورم های بلغمی در بیماری های مختلف

18- مفید درجوش خوردن شکستگی وآثارضربه وکوفتگی ها.  

کاربردهای دیگر مومیایی:

1- سردرد که ناشی ازغلبه سودا ویا بلغم درسرایجاد می گردد.

2- خفقان وگرفتگی گلووسینه ونیزخناق وسرفه

3- درد گوش وحتی تا حدودی برای کری

4- تنگی نفس دراثر غلبه خلط سرد

5- دردطحال

6-دردهای مقعدی ناشی ازبواسیر وتسکین ورم های ایجاد شده ازآن

7- خرام، برص، آکنه ولک وپیس وجوش

8- داء الفیل

9- هردردی که ناشی ازغلبه سردی است مانند رماتیسم.

10- هضم کننده غذا

11- تقویت کننده معده

12- مسمومیت های ناشی ازگزیدگی حیوانات راتسکین می بخشد.

13- برای لرزش دست وپای افراد کهنسال وسردمزاجان دربیماری پارکینگسون ولقوه

14- گرفتگی دهانه رحم

15- اکثربیماری های زنان خصوصاً عفونت

16- تب

17- جراحت ها وزخم های عفونی

18- لکنت زبان

19- نفخ معده وسکسکه

20- رخم های ناشی ازچاقو، تیر

21- شکستگی ها وکوفتگی های شدید

منابع:

معجزه تاریخ- مومیایی- نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

مومیایی، شیره کوه، قیر طبیعی، زفت رومی ، قیر معدنی،عرق الجبال ، زفت البحر ،کفر الیهود ، فقر الیهود و آسفالت معدنی و مومیا

سالهاست که بشر با بررسی طبیعت اطراف خود و همچنین روش های درمانی که در گذشته های دور نیز در طبیعت وجود داشته و حال نیز سعی در کشف این حقایق دارد این بار قصد معرفی ماده ای که در طبیعت مورد استفاده درمانی بسیاری از ساکنین طبیعت قرار داشته را داریم .این ماده که مورد توجه بسیاری از اطبای سنتی ایران زمین مانند ابن سینا نیز بوده ماده ای است به رنگ قهوه ای متمایل به سیاه که در شکافها و شکستگی هایی که در مجاورت ذخایر نفتی زیر زمینی در ارتفاعات کوه ها به صورت خود جوش یافت می شود. در طبیعت حیواناتی که دچار جراحاتی شده و یا می شوند با ماساژ قسمت مجروح به مومنایی جوشیده از دل کوه و همچنین با خوردن آن به درمان هر چه سریعتر خود می پردازند این ماده معجزه گر بیشتر در ارتفاعات کوه های استان کرمان ، فارس و بندرعباس بیشتر دیده شده است .

ماهیت: ماده جامدی است شبیه قار. آن را از کوههایی که «صواعقیه» نام دارند تهیه می نمایند. آب آن را از کوه ها با خود می آورد و کنار رودخانه ها می افکند. بوی آن مانند بوی مخلوط زفت و قفر می باشد.

قدمت مومیایی

درزمان فریدون شاه کیانی درایران باستان درروستایی ازتوابع شیراز به نام داراب گروهی درحین شکارمیش را مورد اصابت نیز قرار دادند اما       جداررانیافتند یک هفته که گذشت دوبارهمان گروه برای شکاربه روستامی آیند ومتوجه همان گروه برای شکار به روستا می آیند ومتوجه همان میش می شوند که با صحت کامل مشغول چرااست هنگامی که اورا اسیر می کنند اطراف ناحیه جراحت قدری مومیایی می یابند وحدس می زنند که کاربرد این ماده باعث سرپایی وبهبود محل جراحت میش است. خبر به فریدون می رسد واودستور می دهد جمهور اطبا وفلاسفه وحکما به امتحان وتجربه آن بپردازند وهمه آن را دربهبود شکستگی ها، جراحت و… مجرب می دانند.

بهترین مومیایی: بهترین مومیایی منسوب به داراب است (دارابجرد) همانطور که مثلاًریوند چینی بهترازریوند خراسانی است .

موانع مصرف:

زنان باردار و افراد داری فشار خون بالا نباید مصرف نمایند و یا با نظر طبیب استفاده گردد.

مقدارمصرف:

درهربیماری مقداردوحبه استعمال می شود تایک دانگ (معادل درهم حدود 5/3 گرم) دربیماری هایی که باید به موضع مالیده شود دوحب آن درروغن گرم مناسب حل کرده وبه روی موضع می مالند ویا مثلاً درگوش یا بینی می چکانند.

اگربیماردرد دارد آن رادرگلاب حل کند وبخورد.البته مصرف آن در آب و شیر گرم با عسل و خرما هم کاربرد دارد.

مومیایی بسیارلطیف است.

طبیعت:

 طبع درسوم گرم ودردوم خشک

خواص مومیایی به طور مشروح که تحت نظر طبیب برای حفظ الصحه کاربرد دارد:

  1. یک حبه مومیایی (معادل 09/0گرم) به همراه آب مرزنجوش جهت سردردهای ناشی از سردی مزاج وشقیقه وصرع و سرگیجه، لرزش سر، خواب رفتگی هاوبی حسی های صورت.
  2. مومیایی با آب طبیخ صعتر(پخته شده آویشن) اوراسن جبلی(کوهی) برای دردهای مذکوردرسروصورت مفید است.
  3. مومیایی ومرزنجوش پخته (آب طبیخ) وروغن زنبق وچکاندن آن دربینی وگوش برای سردردو گرفتگی های سینوزیتی مفید است.
  4. برای بادها وسردردهای کهنه ای که درسرمانده اند یک حبه مومیایی (معادل 09/0 گرم) ویک حبه کافوروجند بید سترمحلول شده درروغن بان مفید است.
  5. اگرهمراه با روغن زیتون وعسل درگوش یا بینی چکانده شود بادهای جمع شده درسروپیشانی را دفع می کند.
  6. جوشانده مومیایی به همراه آب کرفس پخته وزیره کرمانی جهت لقوه (لرزش) سرمفید است.
  7. نیم دانگ (معادل 53/0 گرم) مومیایی با آب جوشیده با آویشن (جوشانده آویشن) جهت بیماری رعشه وپارکینسون ولرزش سرمفید است.
  8. یک حبه مومیایی(معادل 09/0گرم) باروغن یاسمین ویا روغن گل سرخ برای درد چرک گوش مفید است.
  9. اگر مومیایی با آبغوره درگوش چکانیده گرددجهت درد وچرک گوش مفیداست. بهتراست آن رابه شکل فتیله ای درآورده وبه آن آغشته کرد ودرگوش نگهداشت که البته برای سنگینی گوش هم مفید است.

10- ازقول ارسکاکایس گفته اند که همراه با پیه گرازجهت سنگینی گوش وحتی کری مفید است.

11- با کافور یا همراه با آب مرزنجوش جهت خونریزی بینی.

12- مومیایی همراه با عسل برای لکنت زبان بسیارمفید است.

14- همراه با شیرالاغ جهت سل وعفونت ریه وخلط خونی وخون ریزی بینی مفید است.

15-یک قیراط.(معادل 26/0گرم) مومیایی به همراه سکنجبین ویا همراه با آب نعناع جهت سرفه های شدید، گرفتگی سینه وخفقان مفید است

16- یک قیراط (معادل 26/0گرم) همراه با شربت موردویا رب توت ویا آب عدس جهت دردحلق وگلو مناسب است.

17- مومیایی را با آب اصل السوس مُقَشر سه روزپی درپی قرقره کنند جهت درد وعفونت وخلط خونی سینه وخفقان مفید است.

18- مومیایی همراه با آب عناب یا سپستان وماءالشعیر واصل السوس مُقَشر سه روز پی درپی ناشتا جهت سرفه مفید است.

19- مومیایی همراه با آب نعناع یا آب زیره پخته ونانخواه   جهت سکته قلبی مفید است.

20-با آب زیره پخته شده برای حالت تهوع وضعف معده وصدای قرقر معده، نفخ معده، بادهای بلغمی معده وازبین بردن رطوبات جمع شده بردهانه معده ودردهای وارد شده برمعده براثر ضربه به شکم وسینه وهمچنین کبد مفید است.

21- یک قیراط (معادل 26/0گرم) همراه با دودانگ (هردانگ معادل 53/0گرم)گل ارمنی ویک دانگ زعفران درآب برگ عنب الثعلب ویا همراه با آب برگ کاسنی ویا درخیارشنبر برای باد های معده، سکسکه.

22- مومیایی با آبی که تخم کرفس درآن پخته وزیره کرمانی جهت درد طحال مفید است.

23- مومیایی با آب گشنیز تازه جهت درد وبزرگی و ورم طحال.

24- طلا کردن (مالیدن)آب انیسون ونیم دانگ (هردانگ معادل 53/0گرم) مومیایی که درآن حل شده است. برروی شکم ونیزآشامیدن همین محلول برای استسقاء وخشکی کبد مفید است.

25- با آب      جهت رفع بیماری بندآمدن ادرار ویا قطره قطره آمدن ادرار.

26- اگردرهفته یک باردوحب آن را باروغن حیوانی گاهی میل کنند برای ورم بواسیرودرد معده مفید است.

27-خوردن دوحب آن باچای سازَج جهت گرگرفتگی رحم.

28- حُمول(شیاف زنان) یک حبه (معادل 09/0گرم) از آن با آرد گندم جهت سَلسَل البول( تکررادراروبی اختیاری درکنترل ادرار)مفید است.
29- حُمول(شیاف زنان) یک حبه از آن با روغن زیتون مفید برای تکرر اداراست.

30- ساییده یک حب ازآن با روغن نارگیل برروی دستگاه تناسلی آقایان برای تحریک قدرت جنسی مفید است.
31- رازی گفته است خوردن مومیایی با پنج درهم (معادل 18/3گرم) عسل ویا همراه با تخم مرغ نیم برشت(نیم پز) درتولید نطفه برای آقایان بسیارمفید است واگرمحرورالمزاج با شند با نوشیدنی های بارده (سرد مزاج) مناسب میل کنند.

32- یک تا یک ونیم دانگ (معادل 53/0 گرم) درروغن های مناسب مانند روغن گل ویا اشیای موافق با آب باقلی ودوسه عدد زرده تخم مرغ برای دردمفاصل وکوفتگی درعضو وپارگی عصب وشکستگی استخوان یا بخورندویا برموضع مرتباً وبدون وقفه بمالند.
33- نیم درم (معادل 18/3 گرم) مومیایی به همراه روغن گل سرخ ویاروغن کنجد برروی موضع شکسته، دررفته، کوفته شده عضله عصب واستخوان طلا کنند(مالش دهند).

34- درتب های بلغمی وسودایی بسیارمفید است.
35- درشکاف وزخم های عمیق چاقو، تیر، فلز و…….. مفید است.
36- با چای افتیمون هفت روز متوالی درابتدای برص ولک وپیس  مفید است.

37- همراه با روغن حیوانی گاوی جهت گزیدگی نیش عقرب مفید است.

38- برای علت های داخلی مفید است.

39- سردرد بلغمی وسرد، درنیمه سروشقیقه ها، حالت لقوه (لرزش)وسِرّی وبی حسی صورت، صرع وسرگیجه

40- یک قیراط (معادل 26/0گرم) به همراه رب توت یا مایع باقی مانده پس ازریختن عدس وسوسن

41- درعلاج سرفه مومیایی را با آب عناب یا ماء الشعیر وسپستان می پزند وسه روزناشتا می آشامند.

42- برای خفقان یک قیراط (معادل 26/0گرم) مومیایی با سوسن یا آب نعنا

43- برای باد ونفخ معده یک قیراط (معادل 26/0گرم) را با آب زیره (کمونی) یا          با آب نانخواه استفاده نمایند.

44- چنانچه ضربه ای ازبیرون به ناحیه شکم ومعده، کبد وارد شود یک قیراط(معادل 26/0گرم) آن را بایک دانگ (معادل 53/0گرم) گل ارمنی ونیز یک دانگ زعفران افکنده شده درآب عنب الثعلب یا خیارشنبرمخلوط نموده ومورد مصرف قراردهند.

45- درفواق(سکسکه)، یک حبه (معادل 09/0گرم) مومیایی را با مایع باقی مانده پس ازپختن دانه کرفس وزیره کرمانی مصرف نمایند.

46- درمان سردرد مزمن مقداریک حبه (معادل09/0 گرم) را با یک حبه مسک ویک حبه کافورویک حبه جند بید سترآمیخته وسپس با روغن مخلوط می نمایند وداخل بینی می ریزند.

47- برای علاج خناق(گرفتگی گلو و نفس) یک قیراط (معادل 26/0 گرم) آن را سکنجبین می نوشند.

48- برای درد طحال یک قیراط(معادل 26/0گرم) میل شود.

49- دوحبه مومیایی یا آبی که درآن انجدان پخته است برای مسمومیت ها خصوصاً سم عقرب ها البته اگرآن را همراه با کره گاوروی موضع گزیده شده قراردهید.

50- برای شکستگی وضعف وسستی داخل بدن وخارج وظاهر بدن

51- برای ریه وسینه

الحاوی می گوید مزاج آن نزدیک به اعتدال است.

برخی خواص دیگر آن از نظر کتاب الحاوی

1- تقویت کننده روح وقلب

2- مفرح، آرامش بخش وشادی بخش

3- تحلیل برنده مواد واخلاط فاسده ی ناشی از سوء مزاج سرد ومناسب دردرمان همه بیماری های سردمزاج

4- تقویت کننده اعضای باطنی وظاهری

5- خشک کننده وازبین برنده رطوبت های بدن (مفید دربیماری های رماتیسم و…)

6- کمک کننده برای تقویت قوای جنسی

7- بسیارلطیف وسریع النفوذاست.

8- بازکننده گرفتگی ها وجلا دهنده کبد

9- مناسب برای درمان سکسکه وفالج، سکته مغزی، ام اس، بی حسی، رعشه، پارکینگسون.

10- رفع کننده مسمومیت های منتقل شده ازراه خوردن وآشامیدن ویا گزیدگی ها.

11- مفید برای رفع درد معده وقلب وتقویت کننده معده.

12- رفع گرگرفتگی رحم.

13 مناسب درافرادی که سرفه های توأم با خلط خونی دارند.

14- رفع کننده زخم مثانه، تکرر ادرار.

15- درابتدای بیماری جذام می تواند تا قدری مفید باشد.

16- درافرادی که لکنت زبان دارند مفید است.

17- تحلیل برنده ورم های بلغمی در بیماری های مختلف

18- مفید درجوش خوردن شکستگی وآثارضربه وکوفتگی ها.  

کاربردهای دیگر مومیایی:

1- سردرد که ناشی ازغلبه سودا ویا بلغم درسرایجاد می گردد.

2- خفقان وگرفتگی گلووسینه ونیزخناق وسرفه

3- درد گوش وحتی تا حدودی برای کری

4- تنگی نفس دراثر غلبه خلط سرد

5- دردطحال

6-دردهای مقعدی ناشی ازبواسیر وتسکین ورم های ایجاد شده ازآن

7- خرام، برص، آکنه ولک وپیس وجوش

8- داء الفیل

9- هردردی که ناشی ازغلبه سردی است مانند رماتیسم.

10- هضم کننده غذا

11- تقویت کننده معده

12- مسمومیت های ناشی ازگزیدگی حیوانات راتسکین می بخشد.

13- برای لرزش دست وپای افراد کهنسال وسردمزاجان دربیماری پارکینگسون ولقوه

14- گرفتگی دهانه رحم

15- اکثربیماری های زنان خصوصاً عفونت

16- تب

17- جراحت ها وزخم های عفونی

18- لکنت زبان

19- نفخ معده وسکسکه

20- رخم های ناشی ازچاقو، تیر

21- شکستگی ها وکوفتگی های شدید

منابع:

الحاوی، قانون، ذخیره خوارزمشاهی، الصیدنه فی الطب

الحاوی، قانون، ذخیره خوارزمشاهی، الصیدنه فی الطب

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا