zakaria

او از طبیبان بهنام زمان خود و طبیب فتح بن خاقان بود و خدمت افشین، سپهسالار خلیفه، می کرد. وی حکایتی نقل کرد و مسند ساخت آن را به احمد بن موسی المنجم، که وقتی احمد مذکور با جمعی از یاران در باغی از باغهای قُطرُبُل – و آن قریه ای از قرای بغداد و از متنزَّهات[1] مشهور عِراق است- به قصد تفرّج و عشرت واقع شدند و مجلسی آراسته می خوردند و می نوشیدند.