آب خوردن در بین غذا ممنوع!

آب خوردن در بین غذا ممنوع!

معده سالم و کارآمد ضامن سلامت کل بدن ماست و در روایتی از نبی اکرم (ص) آمده است: «معده خانه تمام بیماری هاست».

معده بر روی غذا چند عمل مهم انجام می دهد که مصرف آب و مایعات خنک بر روی چند عمل تأثیر منفی می گذارند. این اعمال عبارتنداز:

مالش و سایش با فشار زیاد از طریق عضلات صاف و چین های سطح معده و همچنین پرزهای آن. این فرایند با مصرف آب و مایعات سرد به علت اتساع معده خنثی می شود و در نتیجه، غذا بصورت هضم نشده وارد روده ها می گردد و ایجاد نفخ شدید می نماید.

آب یا مایعات سرد مابین غذا موجب کاهش درجه حرارت معده می شود و موجب کاهش عملکرد واکنش های شیمیایی اسید معده و همچنین آنزیم های مختلف معده می گردد؛ لذا غذای خورده شده به درستی هضم نمی شود و موجب هضم این مواد توسط میکروب های روده بزرگ می شود و نفخ شدید ایجاد می نماید.

اثر اسید هیدروکلریدریک روی غذاهای خورده شده که باعث تجزیه مولکولهای بزرگ به مولکول های کوچک قابل جذب برای سلولها می شود و این فرایند بوسیله مصرف آب و مایعات سرد مابین غذا خوردن، بعلت خنثی سازی اسید، مهار می شود و در نتیجه مولکول های بزرگ غیرقابل جذب وارد روده ها شده و در آنجا توسط باکتری ها مصرف می گردد و ایجاد نفخ شدید می نماید.

اسید معده و آنزیم های هضم کننده پروتئین ها، چربی ها و قندها توسط مصرف آب و مایعات خنک در بین غذا رقیق می گردد و در نتیجه عملکرد همه این مواد کاهش می یابد و هضم کامل صورت نمی گیرد.

PH مناسب برای جذب آهن، ویتامینC و بسیاری از ویتامین ها و مواد مکمل همان PH طبیعی اسید معده در اثر مصرف آب و مایعات سرد این PH به هم می خورد و بدن از جذب این مواد بسیار مهم محروم می ماند.

کاهش انرژی سلولی در سلولهای سطح معده و روده ها و همچنین سلولهای عضلانی جدار معده و روده در اثر کاهش دمای محیط از 37 درجه سانتی گراد که بهترین دما برای بالاترین عملکرد این سلولهاست، و در نتیجه تنبلی روده ها و به دنبال آن بروز یبوست مزمن است که در معارف ما به عنوان ام الامراض یا مادر بیماری ها قلمداد شده است. همچنین کاهش انرژی سلولی موجب کاهش قدرت هضم و جذب مواد غذایی در معده و روده ها می گردد.

امام رضا علیه السلام می فرمایند:«هر کس می خواهد معده اش او را آزاد ندهد، میان غذا خوردن، آب ننوشد».

و در قسمت بعد همین روایتمی فرمایند:«هر کس چنین کند، رطوبت در بدن می نشیند و معده اش ضعیف می شود و رگ ها نمی توانند نیروی موجود در غذا را بگیرند، چه، اگر پی در پی آب به معده ریخته شود، معده فراخ می گردد» (کتاب طب الرضا علیه السلام، صفحه 35).

مسلماً تمام این عوارض که در اثر مصرف آب در بین غذا بوجود می آید، میزان تولید انرژی در بدن را کاهش می دهد و فقر انرژی در هر سلول بدن می تواند موجب بیماری آن سلول شود و چنین پدیده ای در سامانه ایمنی بدن ما باعث عدم شناخت سامانه ایمنی از عوامل آسیب رسان و یا عدم شناخت سلولهای خودی از بیگانه می شود و می تواند ریشه بسیاری از بیماری های نئوپلاستیک یا سرطانی یا بیماری های خودایمنی مانند MS و لوپوس باشد.