همیشه بهار (در زبان عربی: ابرون) |
همیشهبهار گیاهی از تیره مرکبات، علفی و پایا است. ساقه هوایی افراشته منشعب و دارای پرزهای غدهای گل آن زردرنگ میباشد. همیشهبهار در ایران از جمله در بلندیهای بالای ۲۵۰۰ متر در استان کهگیلویه و بویراحمد میروید. گیاهی علفی، یکساله دارای ساقهای به طول ۲۰ تا ۵۰ سانتیمتر است، برگهایی ساده بیضوی، دراز، پوشیده از کرک، با کنارههای موجدار و به رنگ سبز، مایل به قهوه ای روشن دارد، روی ساقه منشعب آن کاپیتولهای درشت و زیبا ظاهر می گردد که به تناسب گرما و رطوبت محیط زندگی، به طور منظم صبحها در فاصله ساعت ۹ تا ۱۰ شکفته و سپس در بعد از ظهرها بین ساعات ۴ تا ۵ جمع میگردد. کاپیتولهای آن دارای دو نوع گل یکی لولهای و دیگر زبانهای به رنگ زرد مایل به نارنجی و واقع در حاشیه نهنج است.
میوه فندقه و قهوه ای رنگ و سطح آن نا صاف میباشد. خواص دارویی: ضد نفخ معده و روده، تحریک کننده کار کلیهها، افزایش دهنده جریان خون و فعالیتهای قلبی میباشد. حکیم عقیلی خراسانی در مخزنالادویه آورده است: «لغت يوناني است و به معني دائم الحيات است و به عربي حيالعالم و به فارسي هميشه بهار نامند از جمله رياحين سبز است. كبير او را منبت بيشتركوهها است ساقش به قدر زرعي زياده و به ستبري انگشت مهين و با رطوبتي كه به دست چسبد و برگش شبيه به زبان و باريك و با رطوبت و گلش مابين سفيدي و زردي و بستاني او بهتر از كوهي است و صغير او را منبت سنگلاخ و محوطهها و مواضعي كه سايه داشته باشد و شاخههاي او ريزه و از يك جا بيرون آمده است و پر برگ و ريزه و پر آب و بقدر شبري و گلش كوچك و زرد مايل به سرخي ميباشد و تخمش مثل خبازي و در باغهاي اصفهان و غيرة بلاد بسيار است. در آخر دوم سرد و در اوّل خشك و با قوه قابضه و رادع و مفتّح سدّه جگر و زهره و مسهل صفرا و قاتل اقسام كرم امعاء و معده و مسكّن حدّت خون و مقوي معده حار و مانع نزفالدم است و جهت سحج و اسهال يك اوقيه از آب او با شراب نافع و ضماد او با آرد جو جهت قروح خبيثه و مفاصل حارّه و زخمهاي كهنه و سوختگي آتش و نمله و اورام حارّه چشم و نقرس مجرّب ميباشد و نطول عصاره او جهت گزيدن رتيلا و با روغن گل سرخ جهت درد سر مؤثر است و اكتحال او جهت رمد و حمول او جهت قطع رطوبات سايله رحم مفيد است و طلای او جهت باد سرخ كه تيغ زده خون آن موضع با آب او مخلوط گردد مجرّب است و با حنا جهت خارش بدن به دستور آزموده ميباشد و برگ خشك سایيده او را جهت رفع اسهال مزمن مجرّب دانستهاند و فرزجه برگ او جهت سيلان رحم و قطور روغن زيتون كه برگ يا عصاره او را در آن جوشانيده باشند جهت درد گوش حار بسيار نافع و گویند مضر سپرز است و مصلحش گل ارمنی و قدر شربت از عصاره او سه مثقال و نیم تا هفت مثقال و از برگش تا پنج مثقال و بدلش كاهوست و از ديسقوريدوس منقول است كه نوعي از حي العالم ميباشد در قد و برگ شبيه به خرفه و مرغب و غبار آلوده و در نهايت گرمي و مقرّح جلد و ضماد او با پيه كهنه محلّل خنازير است.» در کتاب مفرده شناسی از مجموعه آموزشی دکتر حسین روازاده در مورد همه مفرده های گیاهی دارویی مطالبی چامع با ذکر منبع دست اول و تمامی خواص، ویژگی ها و کیفیات توضیحاتی کامل آمده است که توجه شما فرهیخته گرامی را به آن جلب می نماییم. و شما می توانید هر گیاهی را با خواص آن در این کتاب ها بیابید. |