دوای غذایی قلبی؛ آس یا مورد  

?نکته های شنیدنی?
#آس_یا_مورد
?دوای غذایی قلبی
 کاملاً شناخته شده می باشد و انواع آن بیابانی کاشتنی و کوهستانی است.
بهترین آن تازه و خوشبوی آن است.
 طبیعتش? سرد در اول خشک در سوم، گفته اند مرکب القوی است و جوهر ارضی سرد در آن غالب و جزء گرم و لطیف در آن، کمتر است.
به مقدار کفایت مصرف شود.
منفعتش ? تقویت کننده قلب و معده است و برای طپش قلب نافع است. خشک کننده و قابض است، برگ، ساقه، میوه و عصاره آن در این خواص مساوی اند.
ضماد آن با سویق، برای ورم گرم چشم، التهاب و آبریزش آن نافع است. زخم و شوره سر را از بین می‌برد، مو را از ریزش باز می دارد و آن را دراز می‌کند. شکم را بند می‌آورد، بازدارنده عرق است. نطول (آنچه بجوشانند و بر عضو معلول بریزند) آن، جوش خوردن استخوان شکسته را تسریع می کند، ضماد آن با سرکه بر پیشانی خون دماغ را خوب می‌کند، ذرور (ادویه که نرم ساییده و خشک بر عضو علیل ریزند) آن، برای سوختگی با آتش خوب است.
کوبیده آن با آب باقلا، کک و مک صورت و بوی بد زیر بغل را از بین می‌برد.
مضرتش? ایجاد بی خوابی می کند و دفع مضرت آن، بنفشه تازه نیلوفر و روغن آن دو است.
جانشینش? گل گیاه حنا در بعضی آثار.
منبع: ? فصل اول داروهای مفرد، صفحه ۷۲ ۷۳ تقویم الادویه محمد بن علی اسفراینی

کدمطلب:‌971214  14PC


دوای غذایی قلبی؛ آس یا مورد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا