نمک؛ سم سفید!! یا طلای سفید!! – بخش دوم

۰ خواندن این مطلب ۳ دقیقه زمان میبرد

نمک به عنوان یک مصلح: (مصلح به معنی اصلاح کننده است.)

عَنْهُ عَنِ الْحَجَّالِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:کَانَ‏رَسُولُ‏اللَّهِ‏ص‏یَأْکُلُ‏الْقِثَّاءَبِالْمِلْحِ‏.(1)

او از حجال از کسی که او را یاد میکرد از ابی عبدالله (ع) که فرمود: رسول خدا (ص) خیار را با نمک میخورد.

عَنْهُ عَنِ السَّیَّارِیِّ رَفَعَهُ قَالَ:کَانَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ ع یَأْکُلُ الْکُرَّاثَ بِالْمِلْحِ‏الْجَرِیشِ(2)

از او از سیاری که آن را بالا برد تا گفت: امیرالمومنین (ع) تره را با نمک درشت (زبره) میخورد.

فی قولهم:النّحو فی الکلامکالملح‏ فی الطعام،الاصلاح والافساد،أى کماأن الطعام لایصلح إلّابالملح‏وبدونه یفسدفکذلک الکلام لایصلح إلّاباستعمال القواعدالنّحویه ،ففیه أنّ النّحولایحتمل القلّه وأمّامازعمه بعضهم من أنّه کون القلیل مصلحاوالکثیرمفسدا(3)

در مورد گفته آنها: نحو در کلام مانند نمک در غذاست. اصلاح کنندگی و خراب کنندگی، یا آن گونه که غذا اصلاح نمی شود مگر به نمک و بدون آن فاسد (مضر و بیماریزا) میشود. پس همانگونه کلام اصلاح نمی شود مگر با به کارگیری قواعد نحوی و اما آنچه بعضی از آنها پنداشته اند از اینکه آن مثال این است که بودن مقدار کم آن مصلح و زیاد آن خراب کننده، در مورد آن باید گفت: که نحو کمی و زیادی برخلاف نمک برآن بار نمی شود.

الشِّهَابُ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ سَیِّدُ إِدَامِکُمُ الْمِلْحُ‏ وَ قَالَ ع لَا یَصْلُحُ الطَّعَامُ إِلَّا بِالْمِلْحِ‏.(4)

و او (رسول الله (ص)) فرمود: غذا اصلاح نمیشود مگر با نمک.

نمک یک برکت

نمک برکت آسمانی

مجمع البیان:وروى ابن عمر،عن رسول اللّه-صلّى اللّه علیه وآله- قال:إنّ اللّه أنزل أربع برکات من السّماءإلى الأرض:أنزل الحدید،والماء،والنّار،والملح(5)

در مجمع البیان: و روایت کرده ابن عمر از رسول الله (ص) که فرمود: همانا خداوند چهار برکت را از آسمان به زمین نازل کرد (فروفرستاد): آهن، آب، آتش و نمک را.

بیشتر بخوانید: نمک دریا، بهترین نمک طعام

نمک برکت سفره

ورُوِیَ:أَنَّ الْبَرَکَهَ تَکُونُ عَلَى[الْمَائِدَهِ الَّتِی‏]عَلَیْهَاالْمِلْحُ‏(6)

و روایت شده که: همانا برکت بر سفره ای می باشد که بر آن نمک باشد.

دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِیِّ، قَالَ النَّبِیُّ ص‏ إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى خِوَانٍ عَلَیْهِ مِلْحٌ‏ وَ خَلٌّ.(7)

دعوات الراوندی، رسول خدا (ص) فرموده: همانا خداوند و فرشتگانش بر سفره ای که بر آن نمک و سرکه باشد درود میفرستند.

عَنْهُ عَنْ بَکْرِبْنِ صَالِحٍ عَنِ الْجَعْفَرِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع قَالَ:لَمْ یَخْصِبْ خِوَانٌ لَامِلْحَ‏ عَلَیْهِ وَأَصَحُّ لِلْبَدَنِ أَنْ یُبْدَأَبِهِ فِی الطَّعَامِ.(8)

از او از بکربن صالح از ابی الحسن اول امام علی (ع) که فرمود: هرگز خیر و برکتی ندارد سفره ای که نمک بر آن نباشد و برای بدن درستتر است (باعث تندرستی بیشتر) که غذا با آن (نمک) شروع شود.

درمان با نمک

درمان پر خوری و رفع بادهای قولنج

وَمَنِ افْتَتَحَ بِالْمِلْحِ‏ وَخَتَمَ بِهِ أَمِنَ مِنْ رِیَاحِ الْقُولَنْجِ وَطُولِ الْجُلُوسِ عَلَى الْمَائِدَهِ وَالْحَدِیثِ عَلَیْهَالِأَنَّ الْمَجُوسَ لَاتَرَى الْکَلَامَ عَلَى الطَّعَامِ وَإِذَاأَرَدْتَ الْخِلَالَ فَاکْسِرْرَأْسَهُ فَقَدْرُوِیَ أَنَّ عَلَى رُءُوسِهِ الشَّیَاطِینَ وَأَوَّلُ مَنْ یَغْسِلُ یَدَهُ مِنَ الْغَمَرِأَشْرَفُ مَنْ یَحْضُرُعِنْدَکَ وَأَعْلَمُهُمْ(9)

و کسی که با نمک افتتاح کند و به آن ختم کند از بادهای قولنج و طول کشیدن نشستن بر سر سفره ( پراشتهایی و پرخوری) و سخن گفتن بر سر سفره ایمنی یابد و هنگامی که خواستی خلال کنی پس سرش را بشکن که روایت شده که همانا بر سرهای آن شیاطین هستند و اولین کسی که دستهایش را از چربی میشوید شریفترین کسی است که نزد تو حاضر است و داناترینشان.

تهیه کننده: سید مسعود بااوسی با همکاری حسین معینی

بیشتر بخوانید: نمک در روم باستان

منابع:

1- المحاسن / ج‏2 / 558 / 122 باب القثاء …..ص : 557

2- ‏المحاسن / ج‏2 / 511 / 89 باب الکراث …..ص : 510

الکافی (ط – الإسلامیه) / ج‏6 / 366 / باب الکراث ….. ص : 364

کافی (ط – دارالحدیث) / ج‏12 / 584 / 114 – باب الکراث ….. ص : 581

مکارم الأخلاق / 178 / فی الکراث ….. ص : 178

وسائل الشیعه / ج‏25 / 191 / 112 – باب الکراث ….. ص : 190

بحارالأنوار (ط – بیروت) / ج‏63 / 202 / باب 2 الکراث ….. ص : 200

طبال أئمهعلیهم السلام (للشبر) / 177 / باب التداویب الکراثوفوائده ….. ص : 176

سفینهالبحار / ج‏7 / 464 / الکراثومدحه ….. ص : 463المحاسن / ج‏2 / 511 / 89 باب الکراث ….. ص : 510