آداب نوشیدن آب و تدابیر مربوطه

عواملی خارجی یا داخلی وجود دارند که در ساختار اخلاط و مزاج ما دخالت می کنند و موجب نگهداری سلامت ما و یا موجب از بین رفتن سلامت ما می شوند که به آن ها اسباب ضروریه یا سته ضروریه و یا اسباب سته می گویند که عبارتند از غذا و نوشیدنی ها، هوا، احتباس و دفع، خواب و بیداری، حرکت و سکون و نهایتاً اعراض نفسانی.

در طب اسلامی ایرانی برای هر یک از این شش مورد تدابیری توصیه شده است که در ذیل به برخی از تدابیر مربوط به آداب نوشیدن آب اشاره می گردد:

–    بهترین وقت آشاميدن آب بعد از نزول غذا از فم معده است.
–    نبايد آب را به يك نفس و با سرعت نوشید بلكه به تدريج و حداقل در سه نفس بياشامند.
–    خوردن آب بعد از غذا و پيش از نزول غذا سبب اختلال در هضم می‌شود؛ زیرا سردی آب موجب کاهش حرارت معده می‌گردد.
–    آشاميدن آب در بين غذا مضر است. البته صاحبان مزاج گرم و خشک و کودکان استثناء بوده و نوشیدن آب در این افراد سبب اعتدال حرارت معده و هضم خوب غذا می‌گردد.
–    تا عطش واقعی و احتياج به آشاميدن آب نشود از نوشیدن آب پرهیز نمایند.
–    آشاميدن آب ناشتا به علت نبود غذا در معده، سریعاً به اعضای رئیسه نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی می‌گردد.
–    خوردن آب بعد از فعالیت بدنی و بعد از حمام و در حمام مضر است؛ زیرا به علت جذب سریع سبب کم شدن حرارت غریزی و ضعف قوا می‌شود.
–    آشامیدن آب بعد از جماع، مضر است.
–    مصرف آب بین خواب و بعد از خواب سبب بیماری‌های دماغی مثل استرخاء و رعشه می‌گردد.
–    نوشیدن آب سرد پس از شیرینی یا ترشی و بعد از میوه‌های تر موجب فساد معده می‌گردد.

–    بهتر است آب را در روز به صورت ايستاده ميل کنيم و در شب به صورت نشسته.
–    بايد توجه داشت که آب آشاميدني ما نبايد خيلي سرد باشد زيرا دماي معده ما بالا ست و با خوردن آبي بسيار سرد دماي معده ناگهان تغيير مي کند و پس از مدتي معده بيمار شده و آسيب جدي  براي معده به وجود مي آيد.
–    بهتر است آب جرعه جرعه خورده شود و حتي توصيه شده آب هم مزه مزه شود و هنگام نوشيدن آب به آن نگاه کنيم.

کدمطلب: س ق