آقای وزیر! ترویج و توسعه طب سنتی مورد مطالبه رهبری با “بودجه نزدیک به صفر” چطور ممکن است؟!

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران پویا؛ بودجه نظام سلامت را می‌‌توان بازتاب‌‌دهنده نوع نگاه سیاستگذاران در حوزه سلامت دانست؛ تسنیم پیش از این به واکاوی سهم سلامت از بودجه 1400 و مشکلات آن در قالب گزارشی با عنوان واکاوی سهم 150هزارمیلیارد تومانی سلامت از لایحه بودجه 1400/ از رشد عجیب اعتبارات خدمات فرهنگی و ورزشی تا سهم اندک توسعه طب سنتی+ نمودارها پرداخته بود.

بودجه نظام سلامت در لایحه بودجه سال 1400 حدود 155 هزار میلیارد تومان برآورد شده است؛ یکی از مسائل عجیب در بودجه 1400، اعتبار تخصیص‌یافته به بخش “طب سنتی” ذیل نظام سلامت کشور است.

با نگاهی به سهم طب سنتی از بودجه نظام سلامت متوجه می‌‌شویم اعتبار تخصیص‌یافته برای توسعه طب سنتی در کشور چیزی نزدیک به صفر است! بودجه طب سنتی در سال جاری صرفاً حدود 7.1 میلیارد تومان در قانون بودجه است و در سال 1400 هم رقم 7.5 میلیارد تومان در نظر گرفته شده است!

تخصیص چنین اعتبار ناچیزی در مقایسه با بودجه هنگفت 155 هزار میلیارد تومانی نظام سلامت کشور (یعنی کمتر از 5هزارم یک درصد!!) در خوش‌بینانه‌ترین حالت، حکایت از عدم اعتقاد مسئولان ارشد وزارت بهداشت و دولت به الزام “ترویج و توسعه طب سنتی” ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری در سند بالادستی نظام سلامت کشور دارد!

این بی‌‌توجهی محض و پشت کردن مسئولان امر به حوزه طب سنتی در بودجه 1400 در حالی صورت گرفته است که در سیاست‌‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه سلامت، بر بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه کردن طب سنتی ایران تأکید ویژه‌‌ای شده است.

در بند 12 سیاست‌‌های ابلاغی رهبر انقلاب اسلامی ایران در حوزه سلامت، تولید و عرضه فرآورده‌های دارویی سنتی تحت نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مورد تأکید قرار گرفته است؛ استانداردسازی و روزآمد کردن روش‌های تشخیصی و درمانی طب سنتی و فرآورده‌های مرتبط با آن، اصلاح سبک زندگی در عرصه تغذیه و برقراری تعامل و تبادل منطقی میان طب سنتی و طب نوین برای هم‌افزایی تجربیات و روش‌های درمانی از دیگر سیاست‌‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه سلامت است که با توجه به “تخصیص بودجه نزدیک به صفر” به حوزه طب سنتی ذیل وزارت بهداشت، عملی شدن سیاست‌‌های ابلاغی از سوی رهبری در حوزه سلامت را عملاً غیرممکن کرده است!

از سوی دیگر با توجه به شیوع بیماری کرونا در کشور و لزوم انتخاب بهترین روش و استراتژی برای مواجهه و مقابله با این ویروس منحوس، توجه به گسترش طب سنتی و ادغام آن در نظام شبکه بهداشتی و درمان بیماران کرونا امری بسیار حیاتی به‌شمار می‌‌آید که از دید سیاستگذاران مغفول مانده است.

همین بی‌توجهی مسئولان ارشد حوزه نظام سلامت کشورمان به طب سنتی باعث شده است که در زمان حاضر با وجود گذشت یک سال از شیوع بیماری کرونا در کشورمان، هنوز در بخش رسمی نظام سلامت کشورمان از ظرفیت‌های گسترده طب سنتی در حوزه پیشگیری و درمان همه‌گیری کرونا، هیچ استفاده‌ای نشود در حالی که با توجه به اقبال زیاد توده مردم به روش‌های ساده و مؤثر درمانی طب سنتی، مراجعات خودجوش مردمی به اساتید طب سنتی (خارج از نظام رسمی درمانی کشورمان) برای درمان کرونا بسیار زیاد بوده است و جالب اینکه تقریباً تمام بیمارانی که روش‌های درمانی طب سنتی را برای درمان خود انتخاب کرده‌اند، ظرف مدت کوتاهی درمان شده‌اند و آمار مرگ‌ومیر میان این دسته از بیماران کرونایی نزدیک به صفر بوده است.

این بی‌‌توجهی به ظرفیت غنی طب سنتی در کشور، در حالی است که به‌اذعان وزارت بهداشت، تلفیق طب سنتی و نوین در کشورهایی مانند چین، کمک شایانی در درمان بیماران مبتلا به کرونا و کاهش عوارض ناشی از بیماری کرده است؛ همچنین ایران کشوری پهناور با ریشه‌‌های تاریخی و پزشکی کهن و دارای بیش از 8000 گونه گیاهی است و به همین دلیل یکی از کشورهای بسیار مهم در حوزه “اتنوفارماکولوژی” محسوب می‌شود و از فرصت‌های مطالعاتی بسیاری برای پژوهش در این حوزه برخوردار است.