آنچه فلاحت پیشگان(کشاورزان)در گذشته بدان عمل می کردند:
آب دادن به درخت

در اول بهار و آخر پاییز باید باغ را آب فراوان بدهند و با بیل خاک آن را زیر و رو کرد. و اگر در زمین چمن و علف باشد، از زمین خارج کنند البته به طوری که ریشۀ آن کامل بیرون بیاید.

و باغی که کشت بدون آب و به صورت دیمی باشد اگر در زمین های کوهپایه ای باشد با بیل نمی توانند زیر و رو کنند و باید این کار را با گاو انجام دهند و شخم می زنند و خاک را از اطراف درختان کم می کنند تا آب بیشتری به درخت برسد و آبگیر داشته باشد.

البته این که در میان درختان نخل را هم شخم می زنند و چمن ها را بیرون می کشند زیرا اگر چمن ها و علف های هرز را بیرون نیاورند باعث ضعیف شدن درخت نخل می شود و قوت درخت را می گیرد و درخت را خراب می کند.

[box type=”note”] مفاتیح الارزاق، جلد 2، صفحه ی۱۵

برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران

                   [/box]

[divider]

• ارتباط با مجموعه احیای سلامت
• خط مشی احیای سلامت در بازنشر مطالب مندرج در دیگر منابع