اثرات ضد قارچ بره موم

ترکیبات اصلی بره موم شامل رزین و موم است که البته دیگر ترکیبات مانند گرده گل، آنزیم های اضافه شده توسط زنبور عسل و … می باشد که عمدتاً برای درزگیری سوراخ ها و منافذ و ضدعفونی حجره ها به کار گرفته می شود بره موم علاوه بر خواص آنتی بیوتیکی اثرات ضد قارچی هم دارا به برخی از آنها در پی اشاره شده است.

بره موم در برابر 17 نوع قارچ موثر است.

بیماری های قارچی در 10 سال گذشته بیش از حد متعارف شیوع پیدا کرده اند. درمان با داروهای شیمیایی بسیار مشکل است. آنچه که توسط داروهای ضد قارچ صورت می گیرد همانند چیزی است که با آنتی بیوتیک ها اتفاق می افتد، قارچ ها آداپته شدن با دارو را می آموزند و مقاومتشان زیاد می گردد و داروهای شیمیایی قوی تر می شوند. داروهای جدید هم اکنون علت واکنش های مضر و پیچیده، خصوصاً در ارتباط با مکانیسم های پاسخ ایمنی در بدن ما هستند. در سال 1973 محققین چک اسلواکی پی بردند که اثرات بره موم بر علیه 12 میکروارگانیسم مانند اثرات 12 واحد از پنی سیلیوم ها یا 25 واحد از قارچ کش ها بود. بار دیگر محققین چک در سال 1975 نشان دادند که عصاره ی اتانولیک بره موم، از رشد 60 سویه از مخمرها جلوگیری می کند. یک سال بعد همین محققین، دریافتند که بره موم دارای اثرات بازدارنده ی مشایهی بر روی 38 سویه از قارچ ها از جمله کاندیدا آلبیکنز و نیز کرم های حلقوی و پهن می باشد.

در سال 1977 محققان لهستانی متوجه شدند که عصاره ی اتانولیک بره موم برای تک یاخته های تریکوموناس واژینالیس و توکسوپلاسما گوندی کشنده است. این تحقیق از تحقیقات اثر بره موم در درمان عفونت چرکی واژینال حمایت کرد.

در سال 1979 محققان حمهوری فدرال آلمان دریافتند فلاونوئید پینوسمبرین موجود در بره موم به ویژه بر علیه عفونت قارچ پوستی موثر است اما تزریق آن در موش های عفونی شده موثر نبود، مقدار زیادی از پینوسمبرین ها دفع شده اند و مقدار کافی برای از بین بردن قارچ در سرم خون باقی نماند.

تحقیقات دانشگاه زاگرب در سال 1982 نشان داد که غلظت بالای بره موم از رشد قارچ های دستگاه تنفس جلوگیری می کند و توکسین های تولیدی آن را برای بیش از 10 روز کاهش می دهد.

در سال 1987 محققان لهستانی در یک موسسۀ گیاه پزشکی اثرات ترکیبی گلیکولی 10 درصد بره موم و 10 ضد قارچ موجود را روی 9 سویه از کاندیدا آلبیکنز جدا شده از پوست انسان یا غشای موکوسی آزمایش کرده اند. آنها متوجه شدند که بره موم اثر تمام آنها را افزایش داده است ولی همراه با ناتامایسین و فلوستوزین موثرتر بوده است. در سال 1987 محققان کوبایی عصاره الکلی و آبی بره موم را بر علیه دوسویه کاندیدا آلبیکنز امتحان کردند. عصاره ی آبی هیچ اثری نداشت و عصاره الکلی تنها یک اثر ضعیف داشت. محققان فرانسویی در همین سال اثرات بر موم و 9 داروی ضد قارچ را روی 4 نوع قارچ که باعث عفونت در انسان می شدند، مقایسه کردند.بره موم دارای اثرات مشابه یا بیشتری از داروها بر علیه 3 عدد از قارچ ها بود. بیشترین اثر بدست آمده بر علیه قارچ در استفاده از عصاره گلیکولی بره موم بود. پروپلن گلیکول منجر به بالا بردن اثر بره موم در تمام موارد شد. سرانجام در سال 1989 محققان چک اسلواکی عصاره 10 درصد اتانونیک بره موم را بر علیه 17 قارچ بیماری زا امتحان کردند. مشخص شد که بره موم در مقابل تمام آنها موثر است . از بین 7 ترکیب جدا شده از بره موم، اسید بتروئیک، اسید سالی سیلیک و وانیلین به عنوان مهار کننده های قارچی قوی شناسایی شده اند.

برگرفته از کتاب: بره موم دارو طبیعی از کندوی زنبور عسل

دکتر سید مظاهر سیدی، دکتر محمدباقر فرشینه عدل