بذر کلزا را به چه صورت آستان قدس تولید می‌کند که ما محتاج بذر کلزا نشویم؟

بذر کلزا را به چه صورت آستان قدس تولید می‌کند که ما محتاج بذر کلزا نشویم و دیگر از خارج وارد نکرده و وابسته نشویم.

 آیا بذری را که تولید و از دو گونه ی کلزا (والدین) تولید می شود آیا میتوانیم بدون اینکه دو گونه کلزا (والدین) را بخریم با همان تولید کلزا)AKAPI( که در ایران برداشت می شود می توانیم بکاریم؟ یا اینکه مادام العمر این دو گونه بذر کلزا والدین را از کشور فرانسه باید همیشه خریداری و وابسته شویم؟

 آیا میدانید که بذر ایبرید چیست؟ چطور می‌شود که این بذر قابل کشت نیست؟ دلایلی وجود دارد که این بذر استریل یا عقیم می شود چون گونه نر (والدین) حتماً باید استریل باشد و روشهای آن برای عقیم کردن گونه نر را دست کاری و از طریق کنترل ژنهای سیتوپلاسم و یا  ژنهای هسته سلولی (دقیقاً گامت مذکر) را کنترل می کنند و از کار می اندارند و این امر در مورد خیلی گونه های حدود 150 گونه از قبیل گونه های افعال سویا- ذرت- کلم- گوجه فرنگی- کلزا- جو و … بطور مداوم استفاه می شود و یکی از دلائل آن این است که می گویند یکدست و یکنواخت و قشنگ بظاهر می آید.

ولی از نظر کیفیت فقط یک جانبه می باشند چون فقط خصوصیات جنسی ماده را در برمی گیرد.

بهتر نیست به جای اینکه بذر کلزا را وارد و کلزای ایبرید تولید کیفیت روغن پائین و به جای آن بذر کنجد کاشته شود که کیفیت بالایی هم از نظر روغنی دارد؟

آستان قدس چرا؟

روغن کلزا (بیودیزل)

روغن کلزا، توسط استخراج شیمیایی از دانه کلزا به دست آمده و در واقع خصوصیات شیمیایی آن متفاوت و غلظت آن نسبت به سوخت دیزل استحصال شده از نفت بسیار بالاتر است.

برای تولید بیودیزل، بعنوان یک سوخت قابل استفاده خودروهای دیزلی، پس از استخراج روغن از دانه، یک مرحله دیگر را سپری می کنند، یک واکنشی با نام تبادل استری که طی آن جایگزینی اجزاء اصلی الکل (گلیسرول) با الکل متیلیک (متانول) تعیین می شود .

 روغن + متانول + کاتالیزور ( سود سوزآور )=  بیودیزل+ گلیسیرین

و این روغن مخصوص ماشینهای بیودیزل ساخته شده که برای از بین بردن مردم و صنعتی می باشد.

اصولاً روغن های گیاهی حاوی مواد مختلفی هستند، اما برای تولید سوخت زیستیتری گلیسیرید آنها مورد نیاز است. تری گلیسیرید ها چربی هایی هستند تشکیل شده از یک اسکلت گلیسرول که به آن 3 نوع از اسیدهای چرب با زنجیره طولانی مرتبط هستند.
تری گلیسیریدها در طی فرآیند شیمیایی تبادل استری به بیودیزل تبدیل می شوند، به این صورت که مخلوطی شامل گلیسرول آزاد و مولکولهایی به نام متیل استراسیدهای چرب بدست میایند که تشکیل دهنده بیودیزل میباشند.

طی واکنش تبادل استری، پروسه تولید گلیسیرین به عنوان یک محصول با ارزش افزوده بالا فراهم میشود، که برای آن بیش از 800 کاربرد مختلف شناخته شده است.

در مورد مزایای بیو دیزل مقالات بسیاری تدوین شده که اغلب آنها در خصوصیات زیر مشترک هستند :

 در رابطه با تولید ذرات ریز ناشی از سوخت بیودیزل باید گفت که مقدار آلودگی در هوا در مقایسه با سوخت دیزل حاصل از نفت فقط  32درصد است و مونوکسید کربن CO تولید شده در مقایسه با دیزل 35 درصد میباشد. بنا بر این بیو دیزل در مقایسه با دیزل حاصله از نفت هوا را کمتر آلوده میکند، برای سلامت موتور ماشین  بهتر است و راندمان آنرا تا 3% بالاتر
می برد، تمیزتر است و بازمانده های کمتری از خود در موتور بجای میگذارد، کمتر انیدرید کربنیک در آتمسفر منتشر می کند، یکی دیگر از مزایای این سوخت را که نباید دست کم گرفت تمایل کم آن به خود اشتغالی است، که مشکلات ناشی از مراحل  مختلف حمل و نقل و ذخیره سازی را کاهش می دهد. همچنین منشاء گیاهی آن باعث بالا بودن قابلیت تجزیه بیولوژیکی در محیط زیست میباشد.

کشور فرانسه از روغن کلزا برای تولید بیودیزل خود به دلیل ارزش انرژی بالای آن استفاده میکند (در ایالات متحده، برعکس سویا را ترجیح می دهند). در واقع انرژی آزاد شده حاصل از احتراق این گیاهان غنی از روغن (که به آن آفتابگردان را نیزمی توان اضافه کرد) به میزان بیشتری نسبت به سایر گیاهان  میباشد .

در بازار اروپا و آمریکا می توان انواع بیودیزل ساخته شده از روغن کلزا را پیدا کرد. البته به صورت میشلی از روغن گیاهی خالص و متانول مخلوط شده با دیزل نفتی را در نسبت های مختلف میتوان یافت که این میزان میتواند تا 35 درصد از روغن تشکیل شده باشد.

در آفریقای جنوبی بعد از بحران نفتی سالهای 1973 و1979 تحقیقات برای پیدا کردن  سوخت های زیستی مناسب آغاز شد ند .  Agricultural Research Council (ARC)در ماه مارس  2016 شروع به کار با هدف توسعه کشت مزارع آفتابگردان با عملکرد بالا ، قادر به تولید مقدار بیشتر و کیفیت بهتر از روغن کرد. علاوه بر آن برای تولید سوخت زیستی از مواد
تجدیدپذیر دیگری نیز استفاده می کنند (مانند چربی های حیوانی، ذرت، نیشکر، سویا و
دانه های آفتابگردان).

طی پانزده سال گذشته سیر تکاملی زیست سوختها به فرمهای مختلف:

1)     سوخت های زیستی با اتکای به محصولات کشاورزی که بعنوان خوراک مطرح هستند مثل ذرت، سویا، پالم و نیشکر فرم گرفت بعلت اینکه همگی آنها مملو از قند، نشاسته و روغن  سهل الوصول هستند.

2)     سوخت های زیستی لیگنوسلولزی lignocellulosici، ازپسماندهای کشاورزی و پسماند ذرت به عنوان یک منبع برای تولید سوخت زیستی biocarburante.استفاده میکنند. سیستم های تولید که به همین منظور طراحی شده اند ،میکروارگانیسمهایی را به کار میگیرند که مواد قندی را از مواد خام مانند سلولز سخت استخراج و سپس آنرا تخمیر  میکند. روش دیگر استفاده از فرآیندهای حرارتی برای تبدیل زیست توده  biomassبه گاز مایع میباشد.

3)     سوخت های زیستی به دنبال بهبود کیفیت مواد اولیه وطراحی محصولات زراعی قادر به افزایش عملکرد هستند. دانشمندان از طریق دستورزی ژنتیکی، درختان صنوبری با محتوای لیگنین lignin کم ساختند که روند کار را آسان تر کند. محققان پس از دسترسی به ژنوم سورگوم و ذرت قادرند  با تغییرات ژنتیکی، کنترل و اصلاح تولید روغن را در دست کشاورزان قراربدهند. در این راستا Monsanto در عملیات اصلاح ژنتیکی درختان و طراحی روش رشد آنها برای بکار گیری آسانتر آنها نقش عمده ای را ایفا کرد.   

4)     سوخت های زیستی میکروارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی را به کار میگیرند که  قادر به گرفتن مقدار زیادی از انیدرید کربنیک CO2توسط میکروب ها هستند به گونه ای است که زباله تولید شده توسط این میکروارگانیسم ها به صورت سوخت قابل استفاده باشند . البته هنوز دسترسی به تکنولوژی مناسب قادر به جذب CO2 خالص برای تغذیه میکروبها میسر نیست.

برای مرتفع کردن مشکلات علمی وعملی نسلهای مختلف سوخت های زیستی احتیاج به تحقیقات بیشتری در آینده است ولی آنچه که مسلم است این است که سوخت های زیستی یک پتانسیل هستند که ارزش شرط بندی و سرمایه گذاری دارند. بنابراین اگر ما واقعا
می خواهیم یک روز به طور کامل سوخت های زیستی را جایگزین نفت کنیم، باید اعتماد و از آن حمایت کنیم.

طبیعت در حال حاضر همه چیز مورد نیاز را در اختیار ما قرار داده، منجمله هزاران میکروارگانیسم که می توانند زباله های ما را به منابع انرژی تجدید پذیر و پاک تبدیل کنند. بستگی به ما دارد که یاد بگیریم چگونه با سیاستهای دوراندیشانه از آنها استفاده عاقلانه کنیم.

با در نظر گرفتن اینکه زیست سوخت حاصله از کشت یک هکتار کلزا معادل 45/1 تن میباشد و اینکه اگر بنا باشد که بعنوان مثال کلیه اتومبیلها، اتوبوسها و کامیونهای کشور انگلستان با
بیو دیزل تغذ یه شوند (7/36 میلیون تن مصرف سالانه فرآورده های نفتی آن کشور)؛ بایستی 25.900 هکتار زمین کشاورزی برای تأمین سوخت یکسال زیر کشت بروند، البته این ارقام منحصر به استفاده 700/5 درصدی از بیودیزل در پمپ های بنزین می باشد. طبق توافق بازار مشترک این رقم ظرف سال 2020 به 20 % افزایش می یابد و زمین لازم حدود 100.000 هکتار خواهد بود.

تولید و مصرف سوخت زیستی در حال رشد در کل بازار جهانی است

در واقع ازچند سال پیش استفاده از آن و مصرفش رشد فزاینده ای در ایالات متحده و اروپا داشته، البته باید گفت که کم و بیش 85 % از سوخت های زیستی مصرف شده در سراسر جهان عمدتاً به بازار اروپا مربوط میشوند (فرانسه و آلمان در رأس آنها قرار دارند)

آقای José Angel Gurrìa ارائه شد طبق گزارش مشترک Fao-Ocse–“Agricultural Outlook 2014-2023” که توسط دبیر کل سازمان همکاری و توسعه در دهه آینده  تولید و مصرف سوخت های زیستی قرار است تا 50% افزایش پیدا کند.

این تصمیم چه تاثیری بر اقتصاد جهانی خواهد داشت ؟ 

– کاهش قیمت یا افزایش قیمت

– افزایش تولید محصولات کشاورزی به مقصود تولید سوخت های زیستی.

محققین به فکر استفاده از روغن های گیاهی غذایی زائد (که آماده دفع شدن است ) به عنوان ماده اولیه برای تولید بیودیزل افتادند، یک راه حل هوشمند که نه تنها در زنجیره تولید
روغن های نباتی تاثیر گذارد نیست، بلکه در واقع آن را حفظ میکند. مهمتر از همه اینکه اجازه
نمی دهد تا مواد زائد در محیط زیست پراکنده شوند (که پیامدهای آن بر همگان آشکار است)، و به بهره گیری  درست از محتوای انرژی ارزشمند موجود در آن میپردازد.

لازم به توجه است که همه ساله مقادیر معتنابهی از روغنهای پسماند به دور ریخته می شوند؛ به عنوان مثال طبق آمار – CONOE (Consorzio Obbligatorio Nazionale di raccolta e trattamento oli e grassi vegetali e animali esausti) در ایتالیا، تخمین زده می شود که مقدار سالانه  روغن آماده دفع بالغ بر 230.000 تن میباشد از این مقدار 70.000 مربوط به ضایعات رستورانها که از طریق دفاتر ثبت رسمی مشخص میشوند و 30.000 تن مربوط به صنعت غذایی است و 130.000 حاصل تولید آشپزخانه های خانه داری است. بنا بر گزارش داده ها هزینه های آسیب های زیست محیطی ناشی از عدم وجود شبکه مناسب برای جمع آوری روغن پسماند در سراسر قلمرو کشور ایتالیا استنتاج می شود که از لحاظ اقتصادی این آسیب به مقدار 16 میلیون یورو در هر سال است. البته برای اقدامات مرتبط با بازسازی سایت های آلوده  هزینه های دیگری بایست متحمل شد که در حساب فوق گنجانده نشده اند.

روغن کلزا در ادوار قدیم (سال 1200 میلادی) برای روشن کردن چراغهای خیابانهای اروپایی مورد استفاده قرار میگرفته، در سال 1800 میلادی به فکر استفاده آن برای سوخت خودرو افتادند (ایده ای که امروزه نیز مطرح است) و بالأخره در زمینه صنعت غذایی از اواسط قرن نوزدهم مطرح شد؛ از همان زمان تا به امروز استفاده غذایی آن و آثار جانبی اش بر سلامتی انسان مورد سئوال و شک و شبهه بوده .

بیودیزل به صورت گسترده در کشورهای فرانسه، آلمان، اتریش، سوئیس، مجارستان، اسلواکی و آمریکا مصرف می شود. در کشورهای آلمان و اتریش به صورت خالص مصرف می شود.

در کشور فرانسه تعداد هفت پالایشگاه از سیزده تای فعال در آن کشور از بیودیزل برای میشل کردن با دیزل سرب دار استفاده می کنند.  

همین امر باعث شده که اغلب کمپانیهای اتومبیل سازی مطرح دنیا مدلهایی را ارائه دهند که سازگاری بیشتری با روغن کلزا داشته باشند و از راندمان بالاتری برخوردار باشند.

در اینجا به برخی از وسایل نقلیه که بیودیزل استفاده می کنند اشاره می شود: 

AUDI – A2, A3 (All TDIs)

– A4 1.9 TDI (66 kW و 81 kW)

– A6 1.9 TDI (66 kW and 81 kW)

– A6 2,5 TDI (85 kW and 103 kW)

– A6 2.5 TDI

– Convertible 1,9 TDI

– A8 TDI

BMW – 320d / 330d / 520d / 525d / 530d

– 525 tds

FORD – Diesel engines 1.8 D / ENDURA – De / turbo diesel 1.8

MERCEDES – C220D, E220D, C200CDI, E200CDI, C220 CDI, E220 CDI (from 09/99), UNIMOG heavy vehicles and ECONIC models

SEAT – Alhambra: all models 66 KW and 81 KW SDI

– Arosa 1.7 SDI

– Inca

– Toledo TDI from ’99

– Leon 1.9 SDI and TDI

– Ibiza, Cordoba, Vario since ’99

SKODA – Fabia و Octavia

VOLVO – S80 D از سال 2001

– S70 TDI  

– V70 TDI

 فولکس واگنVW

طی مصاحبه با مسئولین فنی کارخانه فولکس واگن که بعنوان حامی مالی کمیته ” جایزه نوبل برای معلولین” اجراء می شد، کاشف بعمل آمد که در این کارخانه سالهاست که تمامی اتوموبیلهای با سوخت دیزل سرب دار را با سوخت بیودیزل همخوان کرده اند و از آنجایی  سوختهای زیستی از عملکرد شویندگی بسیار بالایی برخوردارند، ساخت این موتورها را با مواد سازگار به  این نوع عملکرد تطبیق داده اند. کارخانه نامبرده آنقدر دراین زمینه فعال بوده که  توانسته در مسابقات سال 1999 ماشینهای تغذیه شده با بیو دیزل خود را به مقام اول برساند درحالیکه سایر شرکت کنندگان از سوخت دیزل سرب دار استفاده میکردند. لذا اتومبیلهای با سوخت بیو دیزل کارخانه فولکس واگن بشرح زیر ارائه می شوند:

– تمام اتومبیلهای ساخته شده از سال 98 به بعد

– تولید در هفته های96/23  مدلهای  Caddy- SDI

–  تولید در هفته های 96/43  مدلهای  Caddy-TDI

– مدل های گلف تولید در ماه 09/95

– مدل های ال- تی تولید شده از ماه 09/96

– مدل پاسات تولید در ماه 09/95

– مدل های پولو کلاسیک تولید شده در ماه 09/95

– مدل دیزل پولو تولید در ماه 09/95

– مدل های شاران تولید در ماه 04/96

-مدل های باد تولید شده در ماه 95/09

کارخانه های مرسدس بنز و فرگوسن و جان دییر Mercedes-Benz  , Massey  Ferguson , John Deer نیز به زودی به لیست فوق خواهند پیوست.

 در بازار اروپا موضوع منافع بیودیزل دو مسیر موازی را طی میکنند ؛از یک سو بیو دیزل براحتی در برخی از اتومبیل های آلمانی که به تازگی تولید شده اند استفاده می شود. در این راستا کشور آلمان بخشی از پمپ های بنزین سرب دار  را به پمپ های توزیع بیودیزل تبدیل کرده است ؛ به طور کلی مخلوط: 70% سوخت دیزل – 30% بیودیزل بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

این صحیح است که موتور دیزل با روغن کلزا و یا با آفتابگردان آشپزخانه جهت کاهش هزینه سوخت (1.7 یورو یک لیتر دیزل، 50/60 سنت برای هر لیتر روغن مخصوص سرخ کردن)  براحتی قابلیت جایگزینی دارد؛ چرا که یک لیتر روغن کلزا هزینه های کمتری از نیم لیتر دیزل را بهمراه داشته  و دارد. در آوریل  سال2001 میلادی در بازار مشترک اروپا پیشنهاد قانون در پروتوکل شماره 501PC0813 کاهش بار مالیاتی بیودیزل را مطرح میکرد به شرطی که به میزان 5 % و بعنوان افزودنی مصرف شود و یا با سطح 25 % بعنوان میشل در سوخت وسائل نقلیه عمومی بکار گرفته شود.

 از سویی دیگر در اروپا  جهت حمایت از برخی منافع مشکوک که بی شک در جهت اهداف کمپانی های چند ملیتی امثال مون سنتو گام برمی­دارند، استفاده از بیو دیزل را بعنوان یک عمل غیرقانونی برای فرار از پرداخت مالیات غیرمستقیم جلوه داده اند. در سال 2005
سازمان های گمرکی مشخص کردند که عواقب نقض قانون، حبس از شش ماه تا سه سال و جریمه از دو تا ده برابر مالیات پرداخت نشده  بود که کمترین مبلغ آن 7500 یورو است به همراه دارد. بله فقط به خاطر ترس از جرایم ناشی از فرار از وظایف مالیاتی غیرمستقیم و عوارض آن مردم را از مصرف بیو دیزل بر حذر نگه داشته.

 البته ناگفته نماند که کلیه دستگاه های تبلیغاتی مون سنتو و چند ملیتی از این گروه همواره در ترغیب مردم در جهت استفاده غذایی از بیودیزل کوشا هستند و از هیچ ترفندی فروگذار نیستند، و فقط آگاهی و آشنایی با مواد غذایی که در بازار به ما عرضه می شوند مردم بی دفاع در مقابل بمبارانهای تبلیفاتی را میتواند در راستای محافظت سلامتی یارا باشد.

منابع و مآخذ

BIBLIOGRAFIA

• (Chisti, 2007) Biodiesel from microalgae 
•  (Commissione Europea, 2015)  Renewable energy, Moving towards a low carbon economy 
•  (Crop. Energies, 2015) CropEnergies 
•  (European Biofuels Tecnnology Platform, 2015) Biobutanol 
•  (Ezeji, et al., 2007) Bioproduction of butanol from biomass: from genes to bioreactors 
• (IES BIOGAS, 2015) IES BIOGAS, nuova energia dalla natura 
• (Jatropha World, 2015) Centre for Jatropha promotion 
•  (NCBI, 2015) Engineering Saccharomyces pastorianus for the co-utilisation of xylose and cellulose from biomass 
•  (NCBI, 2015) Bioconversion of lignocellulose: inhibitors and detoxification 
•  (NextVille, 2015) Biocarburanti liquidi, Cos’è e come si ottiene il biodiesel 
• (Organic Waste, 2015) The Biogas [consultato il 9 settembre 2015] (U.S. Department of Energy, 2015) Alternative Fuel Data Center – Biobutanol 

(Sarkar, et al., 2012) Bioethanol production from agricultural wastes: An overview