برخی احادیث در باب نمک طعام
حضرت رسول (ص): یا علی در اول و آخر طعام نمک بخور که هر که چنین کند خدایتعالی دفع کند از او هفتاد نوع از انواع بلا را که آسانترین آنها خوره (جذام) باشد و عافیت دهد از جمله بلاها که از جمله آنها باشد دیوانگی، خوره، پیسی، درد گلو، دندان و شکم.
امام باقر (ع) در نمک شفای هفتاد نوع از انواع دردهاست و اگر مردم بدانند که چه منفعتها در نمک است مداوا نکنند خود را مگر با نمک که حقتعالی فرمودند وحی شد به موسی (ع) که امر کن قوم خود را که افتتاح و اختتام کنند به نمک و اگر نکنند به بلایی مبتلا شدند ملامت نکنند غیر از خود را.
حضرت رسول (ص) را در اثنای نماز عقربی گزید حضرت نعلین بر او زد و او را کشت و فرمود خدا لعنت تو را که نه نیکوکار را می گذاری و نه بدکار را مگر آنکه او را آزار می رسانی پس نمک سائیده طلبید و بر موضع عقرب گزید مالید و فرمود مردم اگر منفعتهای نمک را بدانند محتاج به تریاق فاروق و غیر آن نشوند.
امام صادق(ع): هر که لقمه اول را نمک بپاشد و بخورد رو به توانگری می آورد و مروی از یاسر خادم امام رضا(ع) که ایشان در موقع غذا: خدام، مهتر، حجام و ربانان و خدمتکاران را به سفره دعوت می کردند.
امام صادق(ع) مؤمن تا چاشت نخورد از خانه بیرون نرود زیرا باعث زیادتی عزت اوست و در حدیث دیگر فرمودند هر گاه خواهی در پی حاجتی بروی پاره ای از نان با نمک بخور که بیشتر باعث عزت تو است و حاجتت زودتر برآورده می شود.
حلیه المتقین
عالم ربانی مرحوم ملا محمد باقر مجلسی و مجمع المعارف و حسنیه
