حکایت هایی خواندنی از انواع خون گیری: بخش دوم – حجامت

این الاخوهمی گوید: حجامت را فایده بی شمار است و آن را خطر به مراتب کمتر از فصد است. حجّام ¹ باید سبک دست باشد و پس از تیغ زنی باید بلافاصله شاخ را بیندازد. سبک دستی او و حذاقت وی در این است که به هنگام تیغ زدن هیچ دردی احساس نگردد. بهترین ساعت برای حجامت دو یا سه ساعت از روز بالا آمده است.² حجامت برای تسکین دادن سنگینی سر و پیشانی، احساس سوزش و درد در چشم، و بوی بد دهان مفید است؛ اما در عین حال، نسیان و فراموشی هم می آورد. دلاکی که به کار فصد نیز می پردازد، باید در حرفۀ خود تبحری به مراتب بیشتر از دیگران داشته باشد و معلومات نظری او می باید به مراتب وسیع تر از آن دلاکانی باشد که حجامت می کنند و یا موی می تراشند. او می بایست اطلاعات جامعی از همۀ شریانها، وریدها ³ و اعصاب محیطی بدن داشته باشد، زیرا این احتمال وجود دارد که از وی بخواهند هر منطقه ای از بدن را فصد کند.

از فصّاد تازه کار خواسته می شد ابتدا روی رگ برگهای چغندر تمرین رگ زنی روی کند. به علاوه، او را از انجام کارهای دشوار که با دست انجام می گرفت بر حذر می داشتند تا نکند انگشتانش نرمی و حساسیت و کار آمدی خود را از دست دهد و دیگر نتواند به آسانی محل رگی را که زیر پوست و گوشت است تشخیص دهد. به او حتی توصیه می شد که با کشیدن سرمه چشمهای  خود را تقویت کند. یک چنین فردی، در واقع، بین دلاک معمولی و جرّاح قرار دارد. 

1- حجّام: بر وزن نجّار، کسی که شغلش حجامت است.

2-ساعات اولیه روز منظور است.

3-ورید: سیاهرگ، رگی که خون را به قلب بر می گرداند.