خواص گشنیز
?نکته های شنیدنی?
#گشنیز
✳در سرتاسر خاور زمین از جنوب مغولستان تا جنوب شرقی آسیا، تخم گشنیز به عنوان ادویه و به عنوان داروی مقوی معده، رفع سوء هاضمه و بادشکن مصرف می شود.
در چین و ژاپن تخم گشنیز برای نرم کردن سینه و تونیک و مقوی و برای تب های نوبه ای استفاده می شود.
برگ های آن، بیرون ریختن دانه های آبله و سرخک را تسریع می کند.
جوشانده تمامی گیاه، اغلب برای رفع سرفه و سرماخوردگی و سرخک بکار می رود.
گیاه گشنیز، مسکّن و آرامبخش است و برای مقابله و مبارزه با آثار سموم از ته که از فساد پروتیین های حیوانی و گیاهی حاصل می شود، مفید است.
تخم گشنیز و اسانس آن، ضد زکام، ضد اسپاسم و شیرزا می باشد؛ یعنی ترشح شیر را افزایش می دهد.
تخم گشنیز از نظر طبیعت، سرد و خشک است و از نظر خواص، مفرح و مقوی دماغ و قلب است.
خفقان وسواس رفع می کند و برای تقویت معده مفید است.
اسهال و سیلان اسپرم را بند می آورد و برای زخم های مجاری ادرار مفید است.
خوردن گشنیز، صفرا را تسکین می دهد، تشنگی را رفع می کند، قی و آشفتگی را بند می آورد و تحلیل جنسی را نیز رفع می کند.
اگر سرب را با آب گشنیز و یا روغن گل بسایند و بر زخم سرطان بمالند، بسیار مفید است.
مضمضه و جویدن آن، برای رفع جوش های دهان و تسکین سوزش آن و همچنین تسکین درد دندان و جویدن آن، برای رفع بوی شراب نافع است.
▪ تونیک: انرژی زا
▪مضمضه: در دهان جنبانیدن
?منبع: کتاب معارف گیاهی حسین میرحیدر ص۲۴۹،۲۵۰
کدمطلب:971229 15PC