دوای غذایی قلبی؛ آس یا مورد  

?نکته های شنیدنی?

#آس_یا_مورد

?دوای غذایی قلبی

 کاملاً شناخته شده می باشد و انواع آن بیابانی کاشتنی و کوهستانی است.

بهترین آن تازه و خوشبوی آن است.

 طبیعتش? سرد در اول خشک در سوم، گفته اند مرکب القوی است و جوهر ارضی سرد در آن غالب و جزء گرم و لطیف در آن، کمتر است.

به مقدار کفایت مصرف شود.

منفعتش ? تقویت کننده قلب و معده است و برای طپش قلب نافع است. خشک کننده و قابض است، برگ، ساقه، میوه و عصاره آن در این خواص مساوی اند.

ضماد آن با سویق، برای ورم گرم چشم، التهاب و آبریزش آن نافع است. زخم و شوره سر را از بین می‌برد، مو را از ریزش باز می دارد و آن را دراز می‌کند. شکم را بند می‌آورد، بازدارنده عرق است. نطول (آنچه بجوشانند و بر عضو معلول بریزند) آن، جوش خوردن استخوان شکسته را تسریع می کند، ضماد آن با سرکه بر پیشانی خون دماغ را خوب می‌کند، ذرور (ادویه که نرم ساییده و خشک بر عضو علیل ریزند) آن، برای سوختگی با آتش خوب است.

کوبیده آن با آب باقلا، کک و مک صورت و بوی بد زیر بغل را از بین می‌برد.

مضرتش? ایجاد بی خوابی می کند و دفع مضرت آن، بنفشه تازه نیلوفر و روغن آن دو است.

جانشینش? گل گیاه حنا در بعضی آثار.