عسل و چشم

ابوعلی سینا می گوید: «عسل دید چشم را زیاد می کند»

در مصر قدیم عسل به عنوان یکی از بهترین داروهای مؤثر در درمان چشم مورد توجه بود در پاپیروسی که به وسیله ابرس خوانده شده است دستور تهیه مرهمی بر پایه عسل و روش کاربرد آن با کلمات زیر به رنگ قرمز همراه است (آسوده خاطر باشید زیرا این دارو حقیقتاً بسیار خوب است)

هاؤسر دانشمند آمریکایی در سال 1846 میلادی به جهانیان اعلام نمود که عسل عامل شفا دهنده در سوختگی های مخصوص چشم است. همچنین گوئیکس دانشمند روسی در سال 1898 طی مقاله ای اعلام کرد که عسل داروی بسیار مؤثری برای معالجه آماس و التهاب چشم می باشد. در کنگره چشم پزشکی سنگاپور هم یکی از دانشمندان مصری عسل را موفق تر از داروهای شیمیایی دانست. مصرف عسل در درمان بیماری های ناشی از کمبود ویتامین های A و B و درمان شب کوری مؤثر است. ابن سینا سودمند بودن عسل با آب پیاز، شبدر، مرغ (بید گیاه) را برای درمان بیماری های چشم توصیه می کند.

در سوخومی (قفقاز) آ. میخائولوف برای درمان ورم پلک، ورم ملتحمه، زخم های قرنیه و سایر بیماری های چشم ضمادی بر پایه عسل اوکالیپتوس به کار برده است. در بخش چشم پزشکی بیمارستان محلی اودسا، زخم های گوناگون قرنیه را با پمادهایی بر پایه عسل معالجه کرده اند. در آغاز کار افزودن عسل به مرهمی که دارای 30 درصد سولفیدین بود اکتفا شد (عسل جایگزین وازلین). با این روش جراحات مقاوم قرنیه با به هم آمدن زخم به خوبی درمان شدند. بیمارانی که دچار ورم قرنیه حاد بودند با مصرف قطره چشم 30 درصد سولفامید سدیم، پماد وازلین و سولیفیدین نتیجه نگرفتند، مگر پس از استعمال پماد عسل و سولیفیدین. در آینده نزدیک علم پزشکی متوجه خواهد شد که عسل خود دارای خواص درمانی عالی در درمان بیماری های چشم است. در عصر ما نیز با وجود داروهای تازه که در دسترس است (سولفامیدها، آنتی بیوتیک ها و …) عسل اهمیت خود را از دست نداده و اغلب بر حسب تجویز چشم پزشکان در درمان بیماری های گوناگون چشم به کار می رود. قابل توجه! برای مداوای بیماری های چشم می توان تنها از عسل استریل شده ای که مستقیماً از شان عسل برداشته می شود استفاده نمود و این کار حتماً باید تحت نظر دکتر چشم پزشک باشد.