فلاونوئیدهای گرده گل، آنتی اکسیدان های پر قدرت

فلاونوئیدهای گرده گل، آنتی اکسیدان های پر قدرت

اثر آنتی اکسیدان تعدادی از فلاونوئیدها 200 برابر قویتر از ویتامین E است، که خود ویژگی های ضد اکسیدان چشمگیری دارد. فلاونوئیدها می توانند جلوی اکسید شدن چربی ها را بگیرند و بدین شکل از حذف آنها توسط فاگوسیت های بزرگ (گلبول های سفید خون که باکتری و دیگر ذرات مضر را می بلعند) جلوگیری نماید. در واقع چربی های اکسید شده توسط این درشت خوارهای بزرگ از گردش خون حذف شده که سرانجام از میزان کلی چربی می کاهد.

فلاونوئیدها نه تنها از توان کنترل این تجمع تدریجی ضایعات چربی در رگ های خونی بدن برخوردارند، بلکه همچنین می توانند آن ضایعات را از بدن حذف کنند.

این اثر در پیشگیری از بیماری هایی اهمیت می یابد که بیشتر با بالا رفتن سن بروز می کند به ویژه سرطان و به خصوص انواعی از سرطان که با مصرف چربی های اشباع شده در ارتباط هستند مانند سرطان های پروستات، پستان و کولون. این اثر آنتی اکسیدانی بر روی چربی ها به حالت هم افزایی با ویتامین E و کاروتنوئیدها عمل می کند. در موش های صحرایی و خانگی، کرستین و روتین سرطان کولون به طور مصنوعی تحریک شده را مهار می کند.

علاوه بر این، چندین فلاونوئید در حفظ انعطاف پذیری سیاهرگ ها نقش دارند و در پزشکی برای درمان سیاه رگ دچار واریس و هموروئید به کار می روند. آنها می توانند به کاهش آثار زیانبار جیره غذایی سرشار از گوشت و چربی های اشباع شده کمک کنند، زیرا معمولاً این مواد را خیلی بیش از میزان مورد نیاز مصرف می کنیم. به دلایل اجتماعی و مرتبط با کار یا صرفاً به خاطر راحتی ما گرایش داریم که نیازهای واقعی بدنمان را نادیده بگیریم.

فلاونوئیدهای موجود در گرده

فلاونوئیدها ترکیبات مهم درون بره موم هستند که اغلب خواص ضد باکتریایی بره موم را به آن نسبت می دهند. برخی از فلاونوئیدها از لحاظ ساختاری تا اندازه ای شبیه هورمون استروژن موجود در بدن هستند.

بر اساس آنالیزههایی که در سال 1998 به وسیله فرانسیکوتوماس- لورانت انجام گرفت، گرده دارای 16 فلاونوئید مختلف است.

مهمترین آنها عبارتند از:

   میرستین   – روتینوزین  – میرستین    – گلوکوزید   – کرستین     – سوفوروزین    -کرستین – گالاکتوزید – رامانوزیل – کرستین – روتینوزین – کرستین – گزیلوزیل (  گلوکوزید) – کرستین – رامنوزیل  – گلاکتوزین -کامفرول – گلوکوزین – کامفرول – روتینوزید – ایزورامنتین- گزیلوزیل -گلوکوزید – ایزورامنتین -گلوموزید – فلاونوئید آگلیکون- میریستین -کرستین – ایزورامنتین – کامفرول

پلی فنولهای عمده گرده شامل سه روتینوزید، میریستین و کرستین و سه گلوکوزید ایزورامنتین با این همه گرده بادام دارای تنها سه پلی فنول است شامل:

– متوکسی کامفرول، کرستین، کامفرول – سوفوروزید

نکته کلیدی این تعداد و نوع پلی فنول ها به میزان فوق العاده زیادی از یک واریته گل به واریته گل دیگر متفاوت است. بنابراین می توانیم انتظار داشته باشیم که تعدادی از انواع گرده بر اساس محتوای پلی فنول های خود خواص ویژه ای داشته باشند، به نظر می رسد سودمندترین پلی فنول هایی که در گرده یافت می شوند فلاونوئیدها باشند.

نقش فلاونوئیدها در گرده

دو نقش مهم شناخته شده آنها مربوط به آنتی اکسیدان و جایگزین استروژن است.

(یا چیزی که به نام فیتواستروژن شناخته می شود).