مبانی کشاورزی بومی – مفتاح سوم
در مذمت غصب و استحباب زراعت
قال الله تعالی: «لا تَاکُلو اموالکم بَینکم بالباطل» و ایضاً رسول خدا فرماید«مَن غَضَبَ بشیراً من اَرضٍ طَوَّقَهُ الله تعالی یَومَ القیامه من سَبع اَرَضین» و غصب را خدا و رسولش بشدت مذموم فرموده و انسان را از آن نهی کرده است اما اثرات آن در کشاورزی را بسیار خطرناک میدانند و اصلاً هر خطا و اشتباهی در امر کشاورزی در نسل بشر تاثیر میگذارد و یک نسل را بیمار و گرفتار می کند.
هر گاه آب حرامی به زراعت بدهند آن زراعت حرام نمی باشد ولی دین بر ذمه مشخص تعلق گیرد و وضو با آب حرام را مذموم داشته اند.
هر گاه زمین غصب کند پس فعل حرام کرده اول توبه کند و هم تمام عباداتش را آنچه تا به حال گذشته قضا کند و سهم مال غصبی را به صاحبش عودت داده از او حلیّت بگیرد و امثالهم که بسیار در مبادی غصب چه عامداً یا چه سهواً سخن به میان رفته است که متاسفانه از حوصله بحث خارج است اما در جای خود بسیار ظریف همچنین در مورد مستحبات و اموری که در زراعت پسندیده است گفته شده است که: زراعت مُخلِصاً لله و با خلوص نیت اقدام کند. تخم مزرعه امید است و حسرت خواران ایام را نیکو نوید. باران کشتزار بی نیازی است و سرچشمه بزرگی و سرافرازی برای عیش زندگانی است و سنبله حاصل کامرانی، زرع، مرا در اخوشه و دشتبان آرزو را توشه. خارزار، افلاس را فاس(تبر) است و حنظل فقر و بینوایی را داس. سبب عزت و دولت دنیاست و باعث قرب و منزلت عقبا چنانکه از حضرت ابی عبدا… منقول است که: الزّارعون کُنوزُ الاَنام یَزرَعون طَیباً اَخرَجَهُ الله عَزوَجَل و هُم یَوم القیامَه اَحسن الناس مَقاماً و اَقرَبَهُم مَنزِلَهً یُدعون المبارکین: یعنی زراعت کنندگان گنجهای خلق هستند، زراعت می نمایند، پاکیزه بیرون می آورد آن زراعت را خدای عزوجل و ایشان در روز قیامت به حسب جاه و مقام از مردمان نیکوتر و به حسب قدر و منزلتشان به درگاه الهی نزدیکترند و خوانده می شوند. صاحبان برکت از طرفی چون زرع سه حرف است و دو حرف اول «زر» است و حرف آخر که عین باشد او نیز نام زر است. پس این پیشینه زر به زر باشد که گفته اند:
«کیمیا خواهی زراعت کن چه خوش گفت آنکه گفت زرع و ثلثان زر است و ثلث دیگر هم زر است»
همچنین در مورد زراعت و اتفاقات آن در مورد زمان آخر الزمان امام حسین (ع) فرموده اند: اِسمع قوماً یَقُولُون اَن الزَراعه مکروهَه فقال لَهُ اَزرِعوا و اََغرِسوا فلاوالله ما عَمِل الناس عَملاً اَحَل و لا اَطیَب مِنه و الله لیزرعَنَ و الزَّرع و لیعزمینَّ بَعدَ خُروجُ الدّجال: یعنی میشنوم جماعتی را که می گویند: اینکه زراعت را مکروه می شمارند، فرمودمان عارضی که زراعت کنید و درخت بنشانید که پس چنین نیست، قسم به خدا اقدام ش کنند مردم عملی را حلال تر و نیت پاکیزه تر از زراعت چیزی، و قسم به خدا که هر آینه زراعت خواهد شد و درخت نشانده خواهد شد بعد از خروج دَجّال…
البته؛ امروزه با نگرشی عمیق در اعمال قوم صهیونیزم که فرزندان نَحس شیطان رجیم هستند مشاهده می کنیم که در بخش زراعت و کشاورزی جهان را دگرگون کرده اند. این قوم، با انبار کردن و جمع آوری بذرها و همه خوراکیهای اصیل و مرغوب بشری در انبارهای مخوف خود، بشر را از مصرف این خوراکیها محروم کرده اند. از طرفی با ارائه بذرهای ژنتیکی و اصلاح شده که همگی عامل سرطان و امراض کشنده است نسل بشر را مقطوع و در حال انقراض کردن هستند و جهان را در حال ظهور جناب دَجّال یا شیطان لعین می کنند و امّا بسیار زیبا و نکته سنج توسط امام شهیدمان اشاره شده است که پس از ظهور دَجّال که دقیقاً بعد از برپایی حکومت مخوف و ظهور دَجّال و حفظ نسل خود از بذرهای اصیل که امروزه انبار شده اند در آن زمان بهره برداری شده فلذا امام در انتهای این حدیث فرمودند: هر آینه زراعت خواهد شد و درخت نشانده خواهد شد بعد از خروج دَجّال…