محرومیت دکتر روازاده !  از جنجال رسانه ای تا واقعیت (بخش اول)

بسمه تعالی

اقدام غیرقانونی وزارت بهداشت در محرومیت دکتر روازاده از طبابت

انتشار خبر عجیب محرومیت دائمی حکیم دکتر حسین روازاده از طبابت توسط معاونت درمان وزارت بهداشت، که بسرعت با موج خوشحالی بی بی سی فارسی و سایر شبکه های معاند همراه شد باعث شگفتی و تاسف بسیاری از درمانگران کشور شده است. این درحالی است که قوه قضاییه پس از شکایت نظام پزشکی تهران از دکتر روازاده حکم به تبرئه ایشان داده اما وزارت بهداشت در اقدامی شیطنت آمیز و غیرقانونی بدون توجه به حکم برائت دادگاه، این پزشک و حکیم را از طبابت محروم کرده است.

تصویر حکم دادگاه مبنی بر تبرئه حکیم دکتر روازاده که در تاریخ 8 مرداد ماه 1402 صادر شده است.

در این خصوص آنچه عجیب است علت مخالفت ها و محدودیت ها علیه دکتر روازاده و سایر حکمای سرشناس طب ایرانی اسلامی است. مخالفت ها و بگیر و ببندها علیه ایشان و سایر حکما از دوره شیوع کرونا آغاز شد که حکیم روازاده، انتقادات سنجیده ای علیه واکسن های وارداتی خصوصا واکسن فایزر ایراد کرد. چیزی که به مذاق مافیای وارداتچی لانه کرده در وزارت بهداشت خوش نیامد و به محدودیت و ممنوعیت علیه حکما رسید. وزارت بهداشت درست در روزگاری که طشت رسوایی پزشکانی که در زد و بند با مافیای دارو و داروخانه ها مردم را روزبروز بیمارتر و نیازمندتر و بلکه معتاد به داروهای شیمیایی کرده اند، در روزگاری که شمار داروخانه های ما از گلخانه ها و کبابی ها و قصابی ها پیشی گرفته، به جای اینکه هم و غم خود را به کاهش بیماری و کاستن از نیاز به دارو در کشور قرار دهد، کمر به قلع و قمع طب گیاهی و اصیل ایرانی بسته است. طب کهنی که بر پایه دانش 7 هزار ساله ایرانی اسلامی شکل گرفته و با رفع ریشه های بیماری ها و اصالت پیشگیری قادر به درمان بسیاری از امراضی بوده است که با پزشکی مدرن قابل درمان نیستند.

آری جای تعجب است وقتی در بسیاری از کشورهای شرقی و حتی غربی، از تلفیق پزشکی سنتی و پزشکی مدرن برای کاهش آلام جامعه استفاده میشود، وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران در حال قلع و قمع اطبای سرشناس طب ایرانی کم نظیر است. این وزارتخانه با برچسب هایی چون «طب علفی» و «دکتر علفی» به تحقیر و بی اعتبارسازی حکما میپردازد، و با بهانه هایی چون «عدم درمان برخی بیماران و بیماری ها» به سرکوب و محرومیت آنها مشغول است. حال آنکه بسیاری از بیماران در طب مدرن هم درمان نشده و حتی درمانها منجر به مرگ آنها میشود و اصولا هیچ طبیب و پزشکی نمیتواند ادعا کند قادر به درمان همه بیماری ها و همه بیماران است.

از سویی، انتظار میرود اگر این وزارتخانه تابع قانون است، به احکام قضایی گردن نهد، نه اینکه خود در جایگاه قاضی نشسته و هم حکم دهد و هم اجرا کند! به راستی اگر این وزارتخانه خود را محق و اعلم میداند چرا به جای محرومیت و ممنوعیت و بستن دهان گالیله های طب اسلامی ایرانی همچون دکتر روازاده مناظرات علمی و کرسی های آزاداندیشی برگزار نمیکند تا هر آنچه دو طرف در چنته دارند عرضه کنند؟ چرا به جای هم افزایی دو طب سنتی و مدرن، همچنان به سبک و سیاق رضاخان با برچسب و اتهام و سرکوب با طب اصیل ایرانی اسلامی و حکمای آن برخورد میشود؟ آیا جز این است که وزارت بهداشت در تبعیت محض از سیاست های سازمان امریکایی WHO شمشیر آخته خود را علیه طب کهن و دانش اصیل ایرانی اسلامی از نیام درآورده و مافیای دارو با گسترش روزافزون استقبال عمومی از طب طبیعی منافع خود را در خطر می بیند؟ بسی تاسف بسی تاثر بسی افسوس.

یک شهروند مطالبه گر (م- ع)
11 شهریور 1402

محرومیت دکتر روازاده