مقاله شماره یازدهم: سم دیازینون یک ماده سمی است که می تواند به کبد و کلیه آسیب جدی وارد کند

مقاله علمی شماره 11: آسیب‌های سمی‌شناختی و اثرات ژنوتوکسیک در کبد موش صحرایی پس از قرارگیری در معرض دیازینون

چکیده

به طور کلی، افراد ممکن است از طریق استفاده داخلی، مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی‌های آلوده، و یا زندگی در نزدیکی مناطق تیمار شده با حشره‌کش‌ها، با ترکیبات حشره‌کش‌ها در تماس قرار گیرند. ما اثرات سمی دیازینون بر ساختار بافت‌شناختی کبد و پارامترهای خونی در موش‌های نر را تجزیه و تحلیل کردیم. پتانسیل آسیب‌رسانی به DNA دیازینون نیز با استفاده از آزمایش کامت در سلول‌های خونی و آزمون میکرونوکلئوس در مغز استخوان مورد بررسی قرار گرفت. دو گروه از شش موش صحرایی نر به صورت خوراکی مقادیر متفاوتی از دیازینون (1/50 و 1/25 LD50) را به مدت 4 هفته (5 روز در هفته) دریافت کردند. مطالعه حاضر نشان داد که دیازینون باعث هیپرتروفی سینوزوئیدها، رگ مرکزی و تریاد درگاهی، علاوه بر تشکیل ادم، واکوئل‌ها، خونریزی، نکروز و نفوذ لنفوئیدی در کبد موش‌ها شد. کاهش معنی‌دار در تعداد گلبول‌های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و پلاکت‌ها در گروه‌های تیمار شده مشاهده شد. به طور مقابل، تعداد گلبول‌های سفید افزایش یافت. نتایج آزمون میکرونوکلئوس اثرات آنژنیک دیازینون را نشان داد. علاوه بر این، افزایش طول دنباله کامت در گروه‌های تیمار شده را نیز متوجه شدیم. بنابراین، آزمایش کامت پتانسیل ژنوتوکسیک دیازینون را in vivo تأیید کرد. با این فرض که همه تغییرات مشاهده شده در موش‌ها در انسان نیز قابل مشاهده باشد، لازم است آگاهی درباره خطرات سلامتی ناشی از این حشره‌کش افزایش یابد.
pdf مقاله شماره 11