منع انجام حجامت برای رونق بیمارستان ها!

بعد از تاسیس بیمارستان فیروز آبادی در شهر ری، جمعی از فرزندان اشراف دربار، برای آموزش علم پزشکی راهی فرانسه شده و بعد از تعلیم، در این بیمارستان مشغول به کار شدند؛ امّا پس از چند ماه، مشاهده کردند که کسی از این بیمارستان استقبال نمی کند و فقط افرادی مراجعه می کپنند که در اثر چاقو کشی و یا پرتاب از بلندی دچار جراحت شده اند و از بیماران دیگر و کسانی که از ناراحتی هایی مانند سردرد و قلب درد و پا درد و کمر درد و آرتروز و … رنج می برند، خبری نیست.

این امر برای پزشکان، سنگین بود و مسؤول بیمارستان که شخصی فرانسوی بود، گفت:« که تا وقتی حجامت در ایران هست، شما نمی توانید طبابت کنید. برای رفع این معضل، می بایست، به مجلس نامه بنویسید و از آنان بخواهید که حجامت را لغو کنند.» نامه ای تهیه و به مجلس ارسال گردید. این قضیه در آن مجلس مطرح شد و عده ای مخالفت کردند و گفتند که سنت پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می باشد و این سنت حسنه را نمی توان برچید. پزشکان پیشنهاد کردند که پس این کار تنها در فصل بهار و پاییز انجام شود.

یک سال گذشت و پزشکان دوباره نامه ای به مجلس فرستاده در آن نوشتند: « مشاهده کردید که هیچ اتفاقی نیفتاد، پس بخواهید این کار را فقط در فصل بهار انجام دهند و از حجامت در فصل پاییز هم جلوگیری شود.» … به دنبال این ممنوعیت، مراجعین بیمارستان بیشتر شد، چرا که مردم دیگر نمی توانستند در فصل تابستان و پاییز و زمستان حجامت کنند و کسانی که دچار سردرد می شدند، به پزشک مراجعه می کردند، در نتیجه بیمارستان از رونق بیشتری برخوردار گردید.

بعد از سه الی چهار سال، پزشکان از مجلس خواستند که حجامت را به کلی ممنوع کنند، چرا که علم پزشکی پیشرفت کرده و بهتر می تواند مداوا کند و به جای حجامت می توانند خون بدهند! مجلس آن زمان به کلیه ژاندارم ها دستور داد که در هر جای ایران اگر کسی حجامت کند، او را مورد ضرب و شتم و زندان قرار دهند و حجامتگران آن زمان از ترس این گونه احکام صادره، حجامت را کنار گذاشتند.

پس از آن ماجرا، بیماری ها به طرف مردم هجوم آورد. بیماری هایی چون فلج اطفال، عقب ماندگی ذهنی، سکته های قلبی و مغزی و بیماری های اعصاب و روان و کمر درد و نازایی و درد کلیه و پروستات و سیاتیک و … که تاکنون نیز عوارض و تبعات این فرهنگ شوم غرب در بین مردم عوام جای گرفته است ….