نقش پیشگیرانه گرده گل در بیماری های قلبی – عروقی
آنتی اکسیدان ها در گرده به مقادیر قابل ملاحظه ای وجود دارند که اثر پیش گیرندۀ آنها تقریباً قطعی است. برای نمونه شخصی که سیگار می کشد کلسترول خونش بالاست و میزان آنتی اکسیدان های بدن او قطعاً از دست رفته است، به ویژه سطح ویتامین E پایین آمده است. مطالعه ای که توسط «فردگی» در دانشگاه برن به عمل آمد نشان داد در حالی که سطح بالای کلسترول خطری به شمار می آید، این خطر به دلیل ناکافی بودن سطوح ویتامین E سه برابر می گردد. تنها یک قاشق غذاخوری گرده گل تقریباَ 45 درصد میزان توصیه شدۀ روزانه به ویتامین E را به شکل طبیعی برای بدن فراهم می نماید، این میزان به تنهایی کافی است تا اثری پیشگیرانه پدید آورد. پزشکان بسیاری که به درمان افرادی می پردازند که میزان کلسترول خون شان بالاست کاهش سطوح کلسترول L.D.L در حد 10 درصد را در نتیجۀ مصرف بین 40 تا 50 گرم گرده در روز گزارش داده اند. این میزان کاهش یعنی کاهش 50 درصدی خطر بیماریهای قلبی و عروقی دوزهای چهل و پنجاه گرم همچنین میزان چشمگیری فیبر (حدود یک سوم میزان توصیه شده روزانه) را برای بدن فراهم می کند گرده به ویژه منبع خوبی از پلی فنول هاست، و حاوی تعداد پلی فنول همسان تعدادی که در چای سبز یافت می شود، می باشد که اثر حفاظتی آن به خوبی مشخص گردیده است. امتیاز گرده این است که به راحتی می توان 15 تا 30 گرم آن را خورد (یک تا دو قاشق غذاخوری) در حالی که باید هفت تا چهارده فنجان چای سبز نوشید (دو و نیم تا پنج لیتر) تا هم وزن همان مقدار پلی فنول جذب بدن گردد. بیوفلاونوئید، روتین، کامفرول و ایزورامنتین از مهمترین ترکیبات اثربخش هستند. بر اساس پژوهش هایی که تاکنون انجام گرفته، مقادیر یافت شده در گرده دو تا سه برابر بهتر از مقدار مادۀ موجود در چای سبز، همسان سازی و جذب می شود. گلوکوزیدهای کرستین، میریستین، روتینوزیدها، ساپونوزیدهای کرستین و کامفرول همگی انواعی از فلاونوئیدها هستند که به آسانی به وسیلۀ بدن جذب می گردند.
صبحانه ای همراه با میوۀ تازه و گرده به طور خاص برای افراد در معرض خطر بیماری های قلبی- عروقی سودمند است و اثر گرده افزایش خواهد یافت. کره، مارگارین و قند را باید از منوی صبحانه حذف کرد.
برای افراد در معرض خطر توصیه می گردد که گرده در تمام طول سال مصرف شود. مواد فعالی چون پلی فنولها، ویتامین های C,A,E مواد معدنی کم نیاز مانند روی و سلنیوم برای درازمدت در بدن قابل ذخیره نیستند، هر چند قطع مصرف یک یا دو هفته ای دو یا سه بار در سال این مواد مشکلی پیش نمی آورد. سطح خوبی از حفاظت یا مصرف روزانۀ 15 تا 30 گرم گرده همراه با میوۀ تازه در طول سال امکان پذیر می گردد. گرده غالباً اثر بهبود خلق دارد، افرادی که مصرف می کنند احساسات مختلفی از انرژی زایی تا «سرخوشی ملایم» را گزارش می دهند. این احساس سلامت بی گمان به کاهش استرس کمک می کند، که عامل مهمی در سکته های قلبی و مغزی محسوب می گردد. گرده می تواند مادۀ افزودنی ارزشمندی برای رژیمی باشد که هدف از آن کاستن خطر بیماری های قلبی- عروقی است. تعدادی از ریز مغذی های موجود در گرده در مقادیری موجود است که می تواند اثری مفید بر دستگاه قلبی- عروقی داشته باشد.
همچنین احتمال می رود که نوعی هم افزایی بین این مواد مغذی موجود باشد، که آنها را نسبت به زمانی که به شکل منفرد مصرف می شود، کارآمدتر می سازد. به عنوان امتیازی اضافی، احساس سرحالی و سلامت به مبارزه با استرس و کاهش سکته ها یاری می رساند . از آنجا که گرده غذایی طبیعی است مصرف آن هیچ خطری برای ناسازگاری با داروهایی که برای بیماری های قلبی- عروقی تجویز می شود، ندارد.
برگرفته از کتاب خواص درمانی گرده گل، اثر پاتریک دوسرت، ترجمه مهندس سید مظاهر سیدی و دکتر اصغر قلمکاری
