پاسخ یکی از حامیان احیای سلامت به سخنان اخیر دکتر رزیتا خوئینی راجع به نمک دریا

در حاشیه سخنان اخیر دکتر رزیتا خوئینی – سرپرست واحد نظارت و ارزیابی فراورده‌های طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی راجع به #نمک_ #دریا یکی از حامیان احیای سلامت متنی به شرح ذیل مروقم نموده اند:

? راجع به مطالبی که در باب نمک دریا مطرح نمودید لازم است مطالبی را به سمع و نظرتان برسانم:

▶️ اول اینکه می دانیم وزارت بهداشت به تمامی محصولات مضر ازجمله مواد غذایی واجد مواد سمی و سرطان زا از قبیل مواد حاوی پالم و همینطور روغن های حاصل از بذرهای تراریخته که خطر سرطان زایی آن ها در مجامع علمی جهان اثبات گشته، به آسانی مجوز سیب سلامت می دهد، پس دیگر چه اعتباری برای مجوزهای وزارت بهداشت باقی مانده که بخواهیم بگوییم محصولات واجد این مجوز کاملا سالم و محصولات فاقد آن مضر هستند…؟!

▶️ ثانیا مگر نه اینکه متولیان سلامت وظیفه تصفیه نمک را دارند؟ پس چرا به جای تصفیه، نمک را تجزیه نموده و تمام عناصر گرانبهای آن از قبیل منیزیم، منگنز، آهن، روی و …. را خارج کرده و با این کار موجبات فساد نمک را فراهم آورده و نمکی را که به فرموده صریح معصومین بنا بود دوا و شفای بیماری ها باشد به نمکی مضر و بیماری زا مبدل می سازند؟!

▶️ بهتر است بدانید نمک طعامی که از دیرباز توسط بشر مصرف می شده، هرگز کلرید سدیم نبوده است بلکه نمک کاملی بوده واجد تمام ریز مغذی های ارزشمندی همچون منیزیم، منگنز، روی، آهن، ید طبیعی و….

حال اگر این مواد ارزشمند را به بهانه های واهی از نمک طعام جدا کنیم و فقط کلرید و سدیم آن را باقی بگذاریم، آیا باز هم میتوانیم اسم این ترکیب را نمک طعام بگذاریم؟

آیا این ترکیب جدید، همان خواص شفابخشی نمک طعام کامل را خواهد داشت یا به سمی مهلک و زیان بار تبدیل خواهد شد؟!

که اکنون بخشی از اثرات سمی این نمک های تجزیه شده را به استحضار می رسانم:

♦️نمک تصفیه شده یددار به دلیل افزوده شدن ید شیمیایی، مضر و بسیار خطر آفرین خواهد بود.

این در حالیست که اگر ید به صورت طبیعی در نمک موجود باشد به هیچ عنوان مضر نخواهد بود…

♦️ مصرف نمک تجزیه شده یددار، به علت حذف عنصر ارزشمند منیزیم، به افزایش ضربان قلب و فشار خون و درنهایت به بیماری تصلب شرایین و مشکلات قلبی عروقی منتهی خواهد شد…

این در حالیست که طبق آزمایشات بالینی اطباء طب اسلامی ایرانی، مصرف کلرید سدیم همراه با منیزیم، به تنظیم و ثبات فشار خون خواهد انجامید و از این رو اطباء طب اسلامی ایرانی با خوراندن نمک کامل واجد منیزیم به بیماران خود، موفق به درمان قطعی بیماری فشار خون شده اند که مدارک درمان این عزیزان از طریق رسانه های مجازی در دسترس ملت شریف ایران قرار گرفته و به سمع و نظر ملت رسیده است…

♦️ طبق دیگر آزمایشات اطباء طب اسلامی ایرانی، نشان داده شده که خوراندن نمک شیمیایی تجزیه شده یددار به گوسفند حامله در عرض 24 ساعت باعث سقط جنین شده و علاوه بر سقط جنین، باعث نابینانی و از دست رفتن چشمانش خواهد شد…

همچنین اگر این نمک را بر روی پوست جدا شده گوسفند بپاشید، بعد از چند ساعت پوست را سوراخ کرده و از آن پوست بوی تعفن بسیار نامطبوعی به مشام خواهد رسید؛ این در حالیست که بنا بود نمک به عنوان ماده گندزدا و ضد عفونی کننده استفاده شود نه اینکه در کنار آن ماده ای فساد شود…!

▶️ بنا به فرمایش شما اگر آب تمام دریاهای اطراف کشور به فاضلاب صنایع و کارخانجات آلوده است، پس مصرف گوشت ماهیان و سایر آبزیان این دریاها نیز مضر خواهد بود پس چرا مصرف ماهی و سایر آبزیان دریای خزر و خلیج فارس را برای مردم ممنوع اعلام نمی کنید و فقط سخن از نمک به میان می آورید؟

حال آنکه اصلا در هیچ کجای کشور، نمک دریای خزر یا خلیج فارس به فروش نمی رسد و هر چه که در عطاری ها موجود است، متعلق به دیگر دریاچه ها می باشد از جمله دریاچه ارومیه و دریاچه قم! و یا سنگ نمک متعلق به معادن نمک..!

که دریاچه ارومیه هم به عنوان سالم ترین دریاچه همیشه مطرح بوده و تمامی آزمایشات نمک حاصله از این دریاچه، سلامت آن را نشان می دهد تا جاییکه در کشوری مثل آلمان! نمک دریاچه ارومیه ایران با قیمتی گزاف به فروش می رسد..

▶️ حال لطفا پاسخ دهید چرا نمک دریاچه ارومیه قادر است مجوز های کشورهای اروپایی را جهت فروش در فروشگاه های تجاری آنجا دریافت کند اما در کشور خودمان وزارت بهداشت علی رغم وجود آزمایشات مبنی بر سلامت این نمک، حاضر به اعطای مجوز به این نمک ارزشمند نمی باشد؟!

چه مافیایی پشت پرده است که محصولات ناسالم دارای روغن های پالم و روغن های  تراریخته به راحتی مجوز فروش گرفته اما به محصول سالم مجوز اعطا نمی شود؟؟؟

آیا نمک طبیعی و غنی از منیزیوم دریاچه ارومیه، فقط سهم ساکنین کشورهای اروپایی است؟

کدمطلب:M97110801_

خط مشی احیای سلامت در بازنشر مطالب مندرج در دیگر منابع