در سنگ پا بكار بردن‏ بدانكه بهترين سنگ پاها آن سنگى است كه سوراخ سوراخ و متخلّل (سوراخ سوراخ)باشد ولى از براى نازك‏بدنان و ا۴شخاص رطوبتى‏ مزاج نرم‏تر و براى سوداويان و صاحبان شقاق (ترک)پا خشن‏تر و زبرتر بايد باشد و خواص بسيار دارد .
اوّلا كه باعث لطافت است و ديگر باعث رفع كسالت پا و ديگر باعث جذب بخار است از سر و ديگر باعث رفع درد سر مى‏شود و چشم را روشن مى‏كند و گرفتگى دل (قلب)را سودمند است و هر چه پا سوداوى‏تر باشد و بيشتر سنگ بمالند و هم چنين صاحبان صداع(سردرد میگرنی) و بخار سر بيشتر بمالند و اطفال و نازك‏بدنان را كمتر و ملايم‏تر و اشخاص رطوبتى در اوّل حمّام سنك‏پا بمالند كه پوست پاى ايشان در هم كشيده نشود و هم چنين كيسه كف دست ايشان را در اوّل حمّام بكشند چرا كه صاحبان رطوبت (افراد داری رطوبت مزاجف)به واسطه رطوبت حمّام دست و پايشان زودتر مى‏خيسد و پوست آنها به هم كشيده مى‏شود و از سنگ و كيسه آسیب مى‏بيند و امّا خشك‏مزاجان و جوانان چنين نبينند ولى به هر حال باعث منع صعود(بالارفتن) بخار مى‏شود و در اوّل حمّام دست و پا را پاك كند بهتر است چه خضاب كنند و چه نكنند و حذر كنند از سنگ صاحبان امراض سرايت كننده (کسانی که مرض های مسری دارند)مانند و خوره (جزام)و بیماری پوستی و امثال اينها كه مضرّ است پس بهتر است براى مردم كه هركسى از خود لنگ و كيسه و سنگ داشته باشد كه سرايت اين امراض شديد است به خصوص در نازك‏بدنان و لطيف‏ مزاجان و اگر كف پا زياد نازك شود و از سنك آسيب بيند حنا رفع آن مى‏نمايد و پوست آن را كلفت مى‏كند و در اطفال كه حاجت به سنگ نيست كيسه درشتى(کیسه کشیدم محکم) هم كفايت مى‏كند‏ رساله دلاكيه، ص: 52و53