آشنایی با لغات و اصطلاحات طب اسلامی ایرانی: زفت (Pitch)

زفت (Pitch): صمغ حاصل از گیاهان مختلف که بر روی پارچه می مالند و به منظور تداوی جلدی بر موضع مورد نظر می چسبانند. هیدروکربورهای جامد که بنام قیرهای معدنی مصرف می شوند و در تداوی جهت مالیدن روی پوست درموضع ضرب دیده به نام مومیائی مصرف می کردند. نوعی قیر باشد و آن چیزی است سیاه چسبنده که از درخت صنوبر حاصل شود و بر سر کچلان چسبانند و آن سه نوع است، یکی زفت رومی که براق، صاف و املس است و دیگری زفت تر که آن آبکی و روان باشد و آن را درمرهم بکار برند و آن از قبیل قیر است و از انواع صنوبرگیرند. نوع سوم زفت خشک است و آن را بیشتر از تنوب ارز گیرند که بوته کبر وصنوبر نر باشد، دارای اقسامی است.