مقاله شماره نوزدهم:سم دیازینون می تواند اثرات مخربی بر گونه های مختلف جانداران داشته باشد

مقاله علمی شماره 19: خطرات اکولوژیکی دیازینون از استفاده‌های کشاورزی در حوضه‌های رودخانه ساکرامنتوسان جوآکین، کالیفرنیا

چکیده:

یک ارزیابی ریسک احتمالی برای ارزیابی احتمال و اهمیت اکولوژیکی اثرات سمی بالقوه دیازینون در سیستم ساکرامنتوسان جوآکین انجام شد. دیازینون، یک حشره‌کش ارگانوفسفره، در حوضه رودخانه ساکرامنتو–سان جوآکین به عنوان یک اسپری خوابیده برای بادام و سایر محصولات درختی، و همچنین برای سایر کاربردهای کشاورزی و شهری استفاده می‌شود. دیازینون و سایر آفت‌کش‌ها در رودخانه‌های ساکرامنتو و سان جوآکین و شاخه‌های آن‌ها شناسایی شده‌اند. مواجهه با دیازینون بر اساس برنامه‌های پایش انجام شده در سال‌های 1991 تا 1994 مشخص شد. اثرات دیازینون با استفاده از داده‌های سمی آزمایشگاهی برای 63 گونه توصیف شد، که با نتایج مطالعات میکروسکوسم و مزوسکوسم میدانی مکمل شده است. این ارزیابی به احتمال کاهش جمعیت بی‌مهرگان و تأثیر آن بر گونه‌های ماهی که از این بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند، پرداخته است. ارزیابی ریسک نتیجه‌گیری کرد که ماهی‌ها در این رودخانه‌ها در معرض خطر اثرات مستقیم دیازینون در آب نیستند. بی‌مهرگان در معرض خطر بیشتری هستند، به ویژه در جویبارها و کانال‌های زهکشی که تحت تأثیر کشاورزی قرار دارند، به‌ویژه در ماه‌های ژانویه و فوریه. کلادوسرها – شامل *Daphnia magna* و *Ceriodaphnia dubia*، که دو گونه رایج در آزمایش‌های بیولوژیکی هستند – به دیازینون و سایر ارگانوفسفات‌ها به شدت حساس هستند و احتمالاً در برخی مکان‌ها در زمان‌های خاص در معرض اثرات سمی حاد قرار می‌گیرند. با این حال، هر گونه آسیب اکولوژیکی که ممکن است رخ دهد، کوتاه‌مدت و محدود به کلادوسرها است. هیچ یک از گونه‌های ماهی مورد نگرانی به کلادوسرها به عنوان اجزای حیاتی رژیم غذایی خود وابسته نیستند. بی‌مهرگان که تحت تأثیر غلظت‌های مشاهده شده دیازینون قرار نمی‌گیرند (کُوپِودها، مایسیدها، آمیفیپودها، روتیف‌ها و حشرات) غذاهای ترجیحی برای ماهی‌ها در سیستم ساکرامنتو–سان جوآکین هستند.
PDFمقاله19