سبوسه یا شوره‌ی سر
سبوسه یا شوره‌ی سر
سبوسه یا شوره سر به نخاله‌های نرم و سفید روی جلد سر گفته می شود که حالت ریشه ریشه ندارد مگر آنکه خلط موذی آنقدر زیاد باشد که این حالت رخ دهد و با بخارات بلغمی و شوری مخلوط شده که با سودا باشد که به جانب سطح می آیند و به خاطر خلط بدی که دارند سطح آنرا فاسد و حالت پوست کنده شده می‌کنند و گاهی می‌شود که از خشکی ساذج که عارض سر به تنهایی شده است به هم می‌رسد و گاهی با مشارکت سایر بدن می باشد
اگر این مرض خفیف باشد همین قدر برای معالجه اش کافی است که پوست فرد را روغن مالی کنید با روغن بنفشه و روغن کدو و بعد از آن با بعضی پاک کننده ها مثل آب چغندر و آرد نخود و بوره ارمنی و خطمی با سرکه و مثل اینکه می‌خواهید چرکی را که بر روی جراحت بسته و سخت شده بشویید و همچنین با لعاب اسفرزه و مغز خربزه و تخم آن و آرد باقلا.
و اگر بیماری قوی و مزمن باشد علاجش اسهال است از آنچه بلغم و سودا را اخراج کند و بعد از آن در صورت توان سر را تراشیده تا آن که تاثیر دوا در آن تمام‌تر باشد و روغن مالی کرد و بسیار حمام رفت و به دواهایی که جلای قوی در آن باشد آن را شست مثل نخود و بوره ارمنی و شنبلیله و زاج سفید پودر شده و خردل و سرکه و بار دیگر ضماد کنید به چیزهایی که لزوجت در آن باشد تا آن که رطوبت بدن و حدت و حرارت حادث شده را تعدیل نماید و حدت بلغم شور و سودای احتراقی را فرو نشاند، مثل روغن بنفشه و خطمی، کتیرا، لعابات و امثال آن ها و آشامیدن آب انگور که برای این مرض بسیار مفید است زیرا که گرم و مرطوب می‌کند و دمِ خوش‌گوار خالص از کیفیت نامطلوب تولید می‌کنند.
منبع: قانونچه
