آیا براستی امواج الکترومغناطیس مانند امواج تلفن همراه برای سلامتی مضر است؟

تا کنون مطالب ضد و نقیضی در مورد آثار امواج بر موجودات زنده خصوصاً بدن انسان منتشر شده است. واقعیت اینست که این ماهیت علم تجربی است که هر روز با یک کشف یا آزمایش جدید ممکن است تمام یافته های قبلی به چالش کشیده شود؛ تایید شده یا نقض گردد.

مطالعات زیادی نشان داده اند که موجودات زنده تحت تاثیر میدان مغناطیسی و امواج الکترومغناطیسی قرار می گیرند. تکنولوژی امروزی برای برقراری ارتباط بدون سیم از توان ارتباطی این امواج در طول موجهای مختلف بهره گرفته است. اما موضوعی که از همان ابتدای بکارگیری مورد پرسش بوده است اینکه آیا ممکن است این امواج اثر سوئی بر جانداران بویژه بدن انسان داشته باشد. برای پاسخ به این سوال، در دهه های گذشته آزمایشها و مطالعات آزمایشگاهی زیادی انجام گرفته است که جوابهایی بعضا متناقض را بدست داده اند. در برخی از آنها امواج حاصل از تلفن همراه بی خطر و در برخی پرخطر گزارش شده اند. در سال 2011 میلادی، 31 دانشمند از 14 کشور به بررسی و جمع بندی پژوهشهای پیشین در ارتباط با امواج الکترومغناطیس و اثر آن بر سلامت انسان پرداخته و نتیجه نهایی آن توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) بدین صورت انعکاس یافت:

” تمامی امواج الکترومغناطیس از جمله امواج تلفن همراه، در گروه2B ا (Possibly carcinogenic to humans) از مواد سرطان زا قرار گرفتند به این معنا که محتملاً توانایی ایجاد سرطان را دارند.” (1) همانطور که ملاحظه می کنید سازمان بهداشت جهانی به مطالعات ضد و نقیض دهه گذشته پایان داده و تلفن همراه را به عنوان یکی از عوامل محتمل سرطان معرفی نموده است.

همچنین نتایج پژوهش اخیر تیم دانشمندان سوئدی بر روی آمار تومورهای مغزی در طی سالهای 1997 تا 2003 میلادی نشان داد که افزایش استفاده از تلفن همراه با افزایش احتمال 290 درصدی به سرطان بدخیم گلیومای (Glioma) مغزی همراه است. همچنین اثبات نمودند که تومور بدخیم در همان طرفی از سر تشکیل می گردد که معمولا فرد با آن طرف مکالمه می کند. آنها مشخص کردند که بروز تومور مغزی در کسانی که 10 سال از تلفن همراه استفاده کرده اند بیشتر است و همچنین در صورتی که اولین استفاده از تلفن همراه در سنین پایینتر از 20 سال انجام شود ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان مغزی وجود دارد (2).

حال که خطرناک بودن امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه به اثبات رسیده باید به این سوال پاسخ داد که با توجه به آنکه مبنای بسیاری از ارتباطات در زندگی امروزی بر پایه تلفن همراه تعریف شده است چگونه می توان از اثرات سوء حاصل کاست. آیا راهکارهایی برای کاهش صدمات ناشی از تلفن همراه وجود دارد؟

موسسه پژوهشی درمانی احیای طب جامع ایرانیان

 1– http://www.iarc.fr/en/media-centre/pr/2011/pdfs/pr208_E.pdf

2– Carlberg M, Hardell L. On the association between glioma, wireless phones, heredity and ionising radiation.Pathophysiology. 2012 Sep;19(4):243-52