بار دیگر ابن سینا به کمک علم می‌آید
یک پژوهش جدید حقایق تازه‌ای را از کتاب دانشمند ایرانی “ابن سینا” درباره ابرنواختر “SN ۱۰۰۶ ” کشف کردند.
به گزارش ایسنا، “SN ۱۰۰۶ ” یک ابر نواختر است که در اوایل سال ۱۰۰۶ میلادی دیده شده و فاصله آن از زمین ۷۲۰۰ سال نوری و درخشان‌ترین پدیده ستاره‌ای است که تاکنون مشاهده شده این ابرنواختر در صورت فلکی گرگ بین ۳۰ آوریل و ۱ می سال ۱۰۰۶ در چین، مصر، عراق، ژاپن، سوییس و احتمالا آمریکای شمالی دیده شد و به آن لقب ستاره مهمان را دادند.
این ابرنواختر در متون ستاره شناسی در دوران اسلامی و چین توصیف شده است که منجم مصری علی ابن رضوان از جمله کسانی بود که آن را توصیف کرده است.
یکی دیگر از کسانی که مستنداتی از مشاهدات خود درباره این ابرنواختر مطرح کرده است، ابن سینا بوده که در سالهای ۹۸۰ تا ۱۰۳۷ میلادی در ایران کنونی زندگی می کرده است.
حال پس از گذشت سالها، یک گروه سه نفره از ستاره شناسان آلمانی مشاهدات جدید دانشمند ایرانی ابن سینا را کشف کردند که تا به حال هرگز مستند نشده است.
به گفته این محققان، مشاهدات بوعلی سینا می‌تواند نقش بسزایی در درک بیشتر پژوهشگران از این ابرنواختر ارائه کند، چرا که این دانشمند برجسته حتی شکل و مسیر حرکت این ابرنواختر را به دقت شرح داده است.
مشاهدات انجام شده نشان می‌دهد که SN ۱۰۰۶ طی یک دوره سه ماهه روشن‌تر از زهره بوده به قدری که می‌توانستند آن را در نور روز مشاهده کنند.
جمعی از محققان دانشگاه کورنل، بخشی از کتاب القاعده شفا (کتاب شفا) ابن سینا را ترجمه کرده‌اند. این کتاب یک کار عمده فلسفی است که در حدود سالهای ۱۰۱۳ میلادی تا ۱۰۲۳ نوشته شده و محققان دریافتند که ابن سینا در این کتاب به توصیف رویداد ۱۰۰۶ پرداخته است.
در این مقاله اشاره شده که این مشاهدات برای شاگردان ابن سینا مفید بوده و اطلاعات بیشتری را در کنار مشاهدات پیشین ارائه می‌دهد.
********************************************************************************************************************
دیگر خبر مرتبط
دانشمندان آلمانی نسخه ای خطی از کتاب های ابن سینا، دانشمند ایرانی را کشف کرده اند که نشان می دهد، وی در سال ۱۰۰۶ میلادی، یک ابرنواختر (supernova) را رصد کرده بود.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، ابن سینا در این یادداشت، گزارشی از مشاهدات خود درباره یک ابرنواختر را ارایه کرده است.
به گفته دانشمندان آلمانی، بوعلی سینا در یادداشت هایش، شکل و حتی مسیر حرکت این ابرنواختر را به دقت شرح داده است.
در بخشی از گزارش ابن سینا آمده است: (این ابرنواختر) در آغاز به تیرگی و سبزی می گرایید، اما سپس شراره هایی از خود متصاعد کرد و سفید و سفیدتر شد.
گزارش ابن سینا، اطلاعات موجود از همین ابرنواختر را که در همان دوران در یمن، مراکش، چین و ژاپن رصد شده بودند، تکمیل می کند.
دانشمندان پیش از این، گزارش هایی از رصد ابرنواخترها در سال های ۱۰۵۴ (آسیای شرقی و شبه جزیره عرب)، ۱۱۸۱ (آسیای شرقی)، ۱۵۷۲ و ۱۶۰۴ (آسیای شرقی و اروپا) در دست داشته اند.
گزارش دانشمندان آلمانی، در تارنمای دانشگاه کورنل در آمریکا نیز منتشر شده است.