تاثیر داروهای دیابت بر رشد و گسترش سلول های سرطانی
مطالعه جدید محققان نشان می دهد آنتی اکسیدان های موجود در داروهای ضد دیابت ممکن است بیش از آنکه فایده داشته باشند، مضر باشند.
آنتی اکسیدان ها به عنوان بخش اصلی سلامت و غالباً به عنوان عامل پیشگیری کننده از بیماری تلقی می شوند. اما طبق یافته اخیر محققان، وجود آنتی اکسیدان ها در داروهای مربوط به دیابت نوع ۲ ممکن است عاملی در گسترش سرطان باشد.
شیکانگ یو، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «مصرف داروهای دارای فعالیت آنتی اکسیدانی در بیماران سرطانی، نظیر بیماران دیابتی مبتلا به سرطان، باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.»
آنتی اکسیدان ها مولکول های هستند که با کمک خنثی سازی مولکول های مضر یا رادیکال های آزادی که به سلول ها و DNA ما هجوم برده و موجب بروز برخی بیماری ها می شوند، مانع از اسیب برخی سلول ها یا به تاخیر انداختن این روند آسیب زا می شوند.
آنتی اکسیدان ها به طور طبیعی در میوه ها و سبزیجات وجود دارند، اما می توانند ساخته دست بشر هم باشند و معمولا برای درمان افراد دیابتی مورد استفاده قرار می گیرند.
محققان می گویند: «انبوهی از اسناد و شواهد اپیدمیولوژیکی نشان می دهد که دیابت موجب افزایش ریسک بروز سرطان های مختلف، از جمله سرطان های روده، کبد و سینه می شود. از اینرو افزایش شیوع دیابت بدین معناست که وجود افرادی که مبتلا به هر دو بیماری دیابت و سرطان باشند هم روبه افزایش است.»
در مطالعه اخیر، محققان به بررسی تاثیرات دو گروه متداول از داروهای ضددیابتی دارای مشخصات آنتی اکسایشی بر روی موش های مبتلا به سرطان روده و کبد پرداختند. محققان دریافتند داروها ظاهراً از سلول های سرطانی در مقابل فشار اکسایشی حفاظت می کنند، اما در عین حال موجب تقویت توانایی آنها در جابجایی و حمله به سلول ها و در نتیجه تسریع گسترش بیماری سرطان می شوند.
