تروریسم مافیایی دارو
حجم کل تجارت جهانی دارو در سال 2005م. معادل 602 میلیارد دلار بود. برای سال 2007م. این رقم به 710 میلیارد رسید. با نگاهی به گزارش های موجود، میزان فروش جهانی دارو در سال 1998م. را 309 میلیارد دلار می یابیم.
صنعت داروسازی در سال 2008م. از بین 52 صنعت سودآورجهان، رتبۀ سوم را به خود اختصاص داد و در سال 2012م. نیز بزرگترین شرکت دارویی جهان، چیزی نزدیک به 120 میلیارد دلار درآمد داشته است. این میزان رشد، حاکی از آن است که تجارت دارو به دلایل گوناگون، رو به گسترش بوده و هم اکنون سرانۀ مصرف دارو در جهان، به رقمی نزدیک به 100 دلار رسیده است.
واضح است که این رقم کلان چیزی نیست که قدرت های مالی جهانی به راحتی از کنار آن بگذرند. سود سرشار و انحصاری موجود در این صنعت، منجر به شکل گیری مافیای جهانی دارو شده است که به انحای مختلف، سعی در افزایش سودآوری این صنعت به نفع کارتل های بزرگ خود دارد. از نظر سودآوری، صنعت داروسازی در میان لیست 500 شرکت برتر جهانی «فورچون»، در رتبه اول قرار گرفته است. 18% درآمد این صنعت را سود تشکیل می دهد که از این نظر خیلی بالاتر از شرکت های گوناگون مالی است که سودشان 11% درآمدشان را تشکیل می دهد.
نشریۀ اقتصادی «فوربس» در گزارش سال 2012م. خود، شرکت آمریکایی «مک کسون» با فروشی نزدیک به 120 میلیارد دلار را بزرگترین شرکت صنایع دارویی جهان اعلام کرد و سه شرکت آمریکایی دیگر نیز به نام های «کاردینال هلث»، «آمریسورس برگن» و «پیفایزر» را در رده های بعدی معرفی نمود. آمریکا با 13 شرکت، دارای بزرگترین شرکت های صنایع دارویی جهان بوده و ژاپن با 10 شرکت، در ردۀ دوم قرار دارد. این غول های دارویی همواره سعی داشته اند تصویری سازنده از فعالیت های خود ارائه دهند که حاکی از خدمت آنها به بشریت بوده و ضمن سودآوری برای سهام داران خود، با درک مشکلات مربوط به بیماری ها و امور بهداشتی مردم، به فکر حل آنها بوده و بخشی از سود حاصل از فروش داروهای خود را صرف تحقیق برای کشف و تولید داروهای جدید می کنند!
اما با نگاهی کاوش گرانه به چرخه تحقیق، تولید، عرضه و نیز ایجاد نیاز برای دارو در سطح جهانی، حقایق دیگری در مورد این مافیای بزرگ رخ می نماید. تبلیغات وسیعی در مورد داروهای مختلف انجام می گیرد و شرکت های داروسازی بدون هیچ گونه توجیه خاصی، مدام بر قیمت داروهای خود می افزایند؛ برای مثال داروهای ساده ای وجود دارند که به 3 برابر قیمت اروپایی آن، به مردم آمریکا فروخته می شوند. گاهی داروهای جدیدی به بازار، عرضه و تبلیغات وسیعی در مود آنها انجام شده که چند صباحی بعد، بی اثر بودن آنها، نقل ستون های انتقادی روزنامه ها شده است.
ایجاد تنوع که استراتژی بازارهای مد برای گسترش مصرف گرایی است، به عرصه دارو نیز راه یافته و مدیریت این تجارت توانسته است مدت زمان متوسط معرفی داروهای جدید به جهان را از 7 سال بته 5 سال کاهش دهد. ماده مخدری ، مانند ترامادول با حقه بازی بسیار دقیقی به اسم دارو به مردم دنیا عرض می شود و جوامع مختلف را دچار مشکلات می کند و از همه مهتر، پول شویی بین المللی و حمایت بانک های معتبر بین المللی از مافیای جهانی دارو، همچون پشتوانه مالی قابل اعتمادی برای این تجارت عمل می کند.
ترامادول : از بزرگ ترین دروغ های مافیای جهانی دارو
بازار جهانی دارو در انحصار « آمریکای شمالی »، « اروپای غربی » و « ژاپن » است و این کشورها برای حفظ غلبه خود در این بازار، اقدام به شکل دهی مافیای بزرگ جهانی دارو کرده اند. اروپا، ژاپن و آمریکا در سال 2007م. بیش از 72 میلیارد دلار برای تحقیق در مورد نسل جدید داروها اختصاص دادند و هر سال نیز به این بودجه اضافه می کنند. این سه غول دارویی در مجموع 88% تولید جهانی دارو را به خود اختصاص می دهند. مافیای جهانی دارویی، شبکه ای سازمان دهی شده و تبهکار است و از اصول و مقررات خاصی پیری می کند که بر پایه نفوذ اجتماعی و دولتی استوار است. این مافیا از شاخه های متعدد مالی ، علمی، رسانه ای و دولتی تشکیل شده است که می تواند با نفوذ در مجامع قانون گذاری و حتی بین المللی، مانند سازمان بهداشت جهانی به انگیزه های مالی و تجاری خود دست یابد.
شبکه بین المللی علمی و سیاسی مافیای جهانی دارو
کاری که مافیای غول های بزرگ صنعت داروسازی در عرصه جهانی انجام می دهند، بیشتر به یک تروریسم خاموش بین المللی شبیه است که بسیار بیش از تروریسم نمایش دهده شده در تلویزیون ها و رسانه ها به کشتار می انجامد. اقدامات مافیایی کارتل های دارویی، یک نسل کشی واقعی سازمان یافته است که با هم دستی دولت های اروپایی و آمریکا در کشورهای جهان سوم، به ویژه آفریقا روی داده و از طریق آن ، سود چندین میلیارد دلاری عاید اعضای این مافیا می شود.
این شرکت ها انواع بیماری ها را در کشورهای جهان سوم انتشار می دهند و سپس خود اقدام بته فروش واکسن ها و داروهای مقابله با این بیماریها بته آن کشورها می کنند. برخی از این فرآورده ها، تاریخ گذشته بوده و بدین شکل، کمپانی های سازنده هزینه ای بابت نابودی آنها متحمل نمی شوند ونیز سودهای کلانی به جیب می زنند. شرکت های دارویی برای ارتکاب این جنابات هم در بخش های علمی و پزشکی، همکارانی دارند هم در بین سیاست مدارها، مدیران رسانه های جمعی و اعضای دولت ها، لابی گران قدرتمندی برای خود دست و پا کرده و شبکه بزرگی ایچاد می کنند. آنها با نفوذ به بخش های پزشکی و بهداشتی کشورها، طبقه ای از پزشکان را به وجود می آورند که منطبق با اهداف آنها، با هرگونه درمان غیر دارویی و طب جایگزین مخالفت کرده و از مصرف دارو حمایت می کنند. پیوند بین سیاست و مافیای دارو گاهی کاملا عیان روی می دهد. دونالد رامسفلد، وزیر دفاع سابق آمریکا، سهام دار عمده شرکت داروسازی « گایلید ساینستز» است. « بنیاد راکفلر» از حامیان اصلی چندین شرکت بزرگ دارویی و آزمایشگاههای آنها، از جمله آزمایشگاه های «ابوت» و شرکت های پتروشیمی «اکسون موبیل» ، «بریتیش پترولیوم » و « شورون » است. روبرت مرداک مالک غول های بزرگ رسانه ای، از کلان سهامداران شرکت های دارویی دنیاست. به این فهرست می توان جری اسپریر، رئیس سابق بانک مرکزی آمریکا را نیز افزود و از اعضای فراوان گروههای لابی گر دیگر در نهادهای مالی و سیاسی، ارتش آمریکا، رسانه های جمعی و … صرف نظر کرد.
نفوذ مافیای دارویی حتی در سازمان ملل نیز روی داده و برخی کارشناسان سازمان بهداشت جهانی، متهم به دریافت رشوه از آزمایشگاههای دارویی برای همکاری با آنها بوده اند. وخیم جلوه دادن اوضاع بهداشت جهانی در گزارش های بین المللی ، از جمله موضوعات مطرح در پرونده های دریافت رشوه از کمپانی های داروسازی بوده است؛ برای مثال پروفسور آلبرت اوزترهاوس از دانشگاه «آراسموس هلند»، یکی از مشاوران سازمان بهداشت جهانی در امور بیماری آنفلوانزا، متهم است که در پاندمی آنفلوانزای خوکی با مافیای جهانی دارو برای فروش داروهای مختلف همکاری کرده است.
مافیای جهانی و داروهای تقلبی
داروهای تقلبی از علاقه مندی های مافیای جهانی داروست که بر اساس گزارش های بانک جهانی و سایر مجامع بین المللی، کل تجارت جهانی آن اکنون، از مرز 30 میلیارد دلار در سال گذشته است. این پدیده هم در کشورهایی که نظارت دارویی ضعیفی دارند و هم در کشورهای پیشرفته رایج بوده و هیچ کشوری از این مشکل در امان نیست. با پیچیده تر شدن روش های تولید غیرقانونی نیز کشف آنها دشوارتر شده است. گاهی مافیای درگیر در تولید داروهای تقلبی از حمایت دولت ها نیز برخوردار می شوند وهر روز، داروهای بیشتری به بازارهای مصرف راه می یابند که با استانداردهای پذیرفته شده انطباق نداشته و پیامدهای مضری برای مصرف کنندگان دارند.
مافیای جهانی ، اکثر این داروها را نخست در کشورهای فقیر «آفریقا» و «آمریکای لاتین» رواج داده و سپس بازارهای کشورهای در حال توسعه را هدف قرار می دهد. هیئت کنترل بین المللی مواد مخدر در سال 2012 م. گزارش می دهد که تا 50% داروها در بازارهای دارویی کشورهای در حال توسعه ، تقلبی بوده و بیماران را در معرض خطرات جدی بهداشتی قرار داده اند؛ برای مثال داروهای تقلبی 40 تا 50% بازار دارویی «نیجریه» و «پاکستان» را به خود اختصاص داده اند.
حمایت دولتی از مافیای دارو از اینجا مشخص است که تعداد معدودی از کشورها ، اطلاعات مربوط به موارد شناسایی شده داروهای تقلبی را افشا می کنند. این سکوت یکی از مهم ترین مشوق های تولید کنندگان و عرضه کنندگان داروهای تقلبی برای ادامه فعالیت در سطح بین المللی است. این سکوت حتی در اروپا که به ظاهر از قوانین مدون و نهادهای نظارتی مناسب برخوردار است نیز وجود دارد. دلیلی که از سوی دولت ها برای این سکوت اعلام می شود، نگرانی از افزایش استرس در بیماران است؛ امام سخنگوی «انجمن صنایع دارویی انگلستان» (ABPI) دلیل اصلی این سکوت را ترس از آسیب رسیدن به تجارت قانونی دارو می داند! در واقع آنها معتقدند که درآمد بیشتری از این سکوت عاید کمپانی های داروسازی می شود. آشکار است که بخشی از این درآمد در اختیار دولت قرار می گیرد و یک همکاری دوسویه به بهای بازی با زندگی و سلامتی افراد برای کسب سود و درآمد بیشتر شکل گرفته است.
رشوه به پزشکان: شرکت GSK
رشوه دادن به پزشکان کشورهای مختلف برای تبلیغ مستقیم داروها از طریق تجویز آنها برای بیماران، از راهکارهای رایج مافیای جهانی دارویی است. یکی از پرونده های این استراتژی مربوط به شرکت GSK است که طیّ آن، در سال 2003م. تعداد 37 کارمند نمایندگی این شرکت در «ایتالیا» به همراه 35 پزشک به جرم فساد مالی دستگیر شده و هشتاد نمایندۀ فروش این شرکت به جرم پرداخت رشوه به پزشکان برای تجویز داروهای شرکت GSK محکوم شدند.
در ازای رشوه، از پزشکان خواسته می شد به جای تجویز داروهای مشابه ارزان، داروهای این شرکت را به بیماران پیشنهاد کنند. این پرونده غیر از چند اشارۀ کوتاه، با سکوت رسانه ای مواجه شد. شرکت GSK علاوه بر پول نقد، هدیه هایی مانند سفر به «مونت کارلو» یا «جزایر کارائیب» نیز به پزشکان ایتالیایی ارائه می داد.
عدم افشای آثار خطرناک داروهای شیمیایی: شرکت آپوتکس
داروهای شیمیایی همیشه آثار جانبی ناگواری نیز داشته اند. شرکت های دارویی همواره در مورد واقعیت این آثار دروغ گفته و از طریق لابی های خود در بخش های آزمایشگاهی و حتی در دادگاه ها، از زیر بار مسئولیت گریخته اند. در 1993م. دکتر نانسی الیوری پزشک بیمارستان کودکان در «تورنتوی کانادا»، برای همکاران در آزمایش دارویی جدید با «شرکت آپوکس» قراردادی منعقد کرد. این دارو برای جلوگیری از عوارض قلبی ناشی از افزایش آهن در خون بیماران مبتلا به تالاسمی بود. دکتر الیوری پس از دو سال متوجه شد داروی جدید موجب ناهنجاری هایی در کبد بیماران می شود. با افشای این موضوع، قرارداد شرکت با دکتر الیوری فسخ شده و او به عدم رعایت جنبه های محرمانۀ آزمایش متهم گردید!
موضوع به دادگاه کشیده شد و در سایۀ حمایت های دولتی و سیاسی، این شرکت توانست دادگاه را چندین سال معطل کند و سرانجام بدون هیچ گونه محکومیت خاص یا دستور برای بررسی دیگر کارهای مطالعاتی، تنها به عدم کسب جواز پخش داروی جدیدش محکوم شد. در همان سال ها مدیر کل شرکت آپوتکس که از افراد با نفوذ «تورنتو» محسوب می شد، به بخش دانشگاهی، 20 میلیون دلار کمک مالی تخصیص داده بود!
نفی طب جایگزین
بیماری های مزمن برای مافیای جهانی دارو، فرصت بسیار بزرگی برای به دست آوردن هر چه بیشتر پول محسوب می شود. مافیای دارو با هدایت آموزش پزشکی و درمان، از پرداختن به ریشۀ بیماری ها، پیشگیری یا ریشه کن کردن آنها جلوگیری می کند. تداوم بیماری ها، رمز اصلی موفقیت مالی شرکت های بزرگ داروسازی است؛ به همین دلیل، پزشکی نوین با هرگونه مظاهر طب جایگزین، به مخالفت بر می خیزد. هامیوپاتی، طب سنتی، طب سوزنی و انواع دیگر روش های درمانی، از نظر پزشکی نوین مردود است؛ زیرا داروهای آنها تنها به علائم ظاهری بیماری ها و دردها نپرداخته، بلکه به دلایل بیماری می پردازند تا بیماری را ریشه کن کنند؛ در حالی که منطبق با خواست تراست های دارویی، پزشکی نوین به نگاه جزئی روی آورده و از درمان کلی دور شده است.
در واقع آنچه که مافیای جهانی دارو در پیش گرفته است، یک تروریسم و کشتار دسته جمعی است که می تواند علاوه بر جست و جوی سودهای کلان، سیاست های کنترل جمعیت جهانی از طرف قدرت های بزرگ را نیز مد نظر داشته باشد.
منابع و مآخذ:
سایت مشرق
http://timesofindia.indiatimes.com/topic/Drugs-Smuggling-from-Pakistan/news
http://www.euronews.com/tag/drug-trafficking
http://www.darkpolitricks.com/cia-involvement-in-drug-smuggling-part-1
http://www.guardian.co.uk/business/2010/dec/09/wikileaks-cables-pfizer-nigeria
http://orientalreview.org/2012/10/06/global-drug-mafia-and-the-banks
http://mafiatoday.com/tag/mexican-drug-cartels
http://www.10news.com/news/i-team-investigates-mexican-mafia-s-control-of-drug-trade
http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1587252,00.html
http://www.nuremberg-tribunal.org/history/index.html
http://www.naturalnews.com/drug-cartel.html
