خطرات روییدن دندان ها
خطرات روییدن دندان ها
اگر روییدن دندان ها به حالت طبیعی باشد موجب مرض نمی شود امّا چون تمام بدن را تحریک می‌کند، مرض هایی که در هنگام روییدن دندان ها عارض می‌شوند خیلی شدید و خطرناک می شوند؛ تجربه نشان داده است، اطفالی را که به فضای آزاد نمی برند ولی غذاهای قوی به آن‌ها می‌دهند خطرات روییدن دندان¬های آن‌ها شدید می‌شود و اطفالی را که به شروطی که ذکر کرده ایم غذا می‌دهند و غذا را خوب هضم میکنند و در فضای آزاد زندگی می کنند و ورزش و فعالیت مختصری دارند، این خطرات را تجربه نمی کنند.
اگر هوا خوب باشد پوشش آن‌ها را کمتر و اگر هوا سرد باشد بیشتر کنند، مراقب باشند که طفل سرما نخورد به خصوص در هنگام روییدن دندان. هیچ چیز برای حالت عصبی آن‌ها بهتر از اینکه مدّت زیادی در هوای خوبی زندگی کنند نیست و اگر هوا خوب باشد بیشتر در بیرون بمانند امّا اگر هوا سرد باشد کمتر بمانند که اغلب سرما سبب خنّاق، خفگی، گرفتگی گلو و در اشکال سخت دیفتری می‌گردد و ورم سینه، ورم ریه، فلج موقّتی و… ایجاد می‌شود. اگر هوا خیلی بد باشد و از اطاق خارج نشوند چون اطفال بسیار در معرض نرمی استخوان (راشیتیسم) هستند. باید آن‌ها را به روی پا نگاه داشت که مبادا استخوان های آن‌ها کج شود و در تغذیه آن‌ها باید دقّت لازم را داشت. اطفالی که به جز شیر مادر چیزی نمی خورند دندانشان در کمال آسانی خارج می‌شود
اگر به مادر در بین عمل روییدن دندان ها، شیرۀ بادام بدهند بهترین غذاست و اگر به طفل غذا می‌دهند غذای جامد ندهند، غذاهای مایع و سریع الهضم بدهند که محرّک نباشد. برای تسکین بنیان عصبی، حمّام گرمی که زمان آن بیشتر از عادت همیشگی باشد بسیار نافع است. در این دوره خون خیلی مستعد است که به طرف سر برود و موجب تشنج گردد، پس باید هر چیزی که باعث گرمی سر و تحریک آن می شود را از او دور کرد و باید هر چیزی که اسباب استراحت و تسکین اعصاب است برای او فراهم نمود. فراوانی آب دهان و ایجاد اسهال برای این حالت خیلی مفید است و بالعکس یبوست مزاج در این هنگام بسیار مضر است و باید آن را رفع نمایند.
پاشویه به واسطۀ این که خون را از طرف سر برگردانند نافع است، وقتی که حرارت بدن زیاد و لثه ها متورّم و آب دهان زیاد شد این دلیل است بر این که دندان زودتر خارج خواهد شد. باید سر طفل را سرازیر نگه داشت و مسواک کوچکی از اصل سوس(شیرین بیان) یا ریشۀ ختمی پوست کنده به دست او داد و گاهی آن را آغشته به عسل نموده گاهی هم نان خشک که آغشته به عسل کرده باشند به دهن بگیرد و یا با عسل لثه را بمالند و قدری گل ختمی طبخ کرده با شکر سرخ بخورانند. در گذشته حکما وقتی که درد و التهابی در محل رویش دندان ایجاد می شد باید عمل یدی کوچکی انجام می دادند یعنی اینکه در روی موضع درد دو تیغ به شکل به علاوه ایجاد می کردندکه خون موضعی رفع و خارج گردد و سختی نسوج رفع گرددکه بهتر است برای انجام این عمل به طبیب مراجعه کرد. گاهی این عمل مدتی قبل از خروج دندان لازم می‌شود. بهتر است با بذرالبنج موضع را بمالید و با تیغ به شکل به علاوه تیغ بزنید و پس از برش عسل بمالید.
در ایّام روییدن دندان ها مادر باید در تغذیۀ خود رعایت های لازم را انجام دهد و از هر چه شیرش را فاسد می‌کند مثل خستگی و اعراض نفسانیّه اجتناب نماید.
در ذیل دو اتفاق شایع در لثه اطفال ذکر می‌گردد.
1- ورم هايي كه هنگام روييدن دندان ها در لثه پديد مي آيند.
2-ورم ها و تُرُنجيدگي گوشه های گونه طفل. اگر اين حالت روي آور باشد بايد محل ورم وتُرُنجيدگي را به ملايمت با انگشت مالش داد و چربي هايي را كه در بحث رويش دندا ن ها ذكر شد برآن ماليد. برخي پنداشته اند كه در اين حالت مضمضه انگبين مخلوط با بابونه يا عسل و سقز تازه از درخت آمده خوب است.
همچنين بابونه و شِبِت را در آب مي جوشانند و از آن بر سر مي ريزند و افشره بابونه و شِبِت را بر سر مي نهند.
منبع: ذریه طیبه
