دیدگاه علما و بزرگان درباره طب اسلامی – بخش پنجم: این قسمت دیدگاه علامه مجلسی رحمه الله
نظرعلامه مجلسی رحمه الله درباره ی احادیث طبی
گاه ممکن است دارو با بیماری شخص نیز هیچ تناسبی نداشته باشد و تنها از باب آزمون و سنجیدن باشد، تا از این رهگذر آن مومنی که از ایمان قوی برخوردار است، از آنکه خود را به ایمانیان منسوب میدارد یا یقینی سست دارد باز شناخته شود. در چنین وضعیتی اگر فرد، نخست آن دارو را به کار گیرد از آن اثر پذیرد و سودمند افتد، نه به واسطه خاصیت و طبع آن دارو، بلکه به واسطه یقین شخص به کسی که حدیث از او صادر شده است و نیز به واسطه یقین شخص به کسی که حدیث از او صادر شده است و نیز به واسطه یقین شخص و پیروی خالصانه او از امام، آن گونه که از تربت امام حسین علیه السلام و یا به تعویذ و ادعیه بهره جسته می شود.
گواه این حقیقت آن که می بینیم گروهی از شیعیان اساساً مدار عمل و کار درمان خویش را برروایت های رسیده از ائمه علیه السلام مبتنی ساخته اند و به پزشکان مراجعه نمی کرده اند، و در عین حال در مقایسه با کسانی که به پزشکان مراجعه می کنند، هم تندرست تر بوده اند و هم دارای عمری درازتر؛ مراجعه می کنند، هم تندرست تربوده اند و هم دارای عمری درازتر؛ مانند کسانی که به پیشگویی های منجمان توجهی نمی کنند و به سراغ منجمان نیز نمی روند، وبه جای آن بر خدای خویش توکل می ورزند و از رهگذر آیات و ادعیه، از اوقات نحس و از شر همه ی آفت ها و دشمن ها، به خدای خویش پناه می برند، و خوش فرجام تر، ثروتمند تر و کامیاب تر از کسانی اند که در همه کارهای خرد وکلان خود، به انتخاب ساعت مناسب پناه می برند و می خواهند از این طریق خود را از شرور و آفات محفوظ بدارند.[1]
و مایه همه سه چیز است، بهداشت تن، پرهیز از زیان رساندن به آن و شستن تن از ماده فاسده، و در قرآن به هر سه اشاره شده است؛
«هر که بیمار است یا مسافر، روزه ماه رمضان رانگیرد و به شماره آن از روزهای دیگر روزه گیرد»[2] برای آنکه سفر رنج آور است و تندرستی را بکاهد و روزه بدان بیفزاید، و روزه خوردن درآن رواست، برای بهداشت تن و بیماری هم چنین است.
و نیز «خود را نکشید»[3] که از آن برای جواز تیمم هنگم ترس از به کار بردن آب سرد هنگام وضوء یا غسل استفاده شده است. (پرهیز از زیان رساندن به بدن)
«و برای او آزاریست از سرش کناره دهد،»[4] که دلیل است بر جواز تراشیدن سر، برای محرم با خوف از زیان حبس بخار در سر برای صحت تن.[5]
[2] أیاماً مَعدُودَاتٍ فَمَن کانَ مِنکم مَرِیضاً أو عَلَی سَفَر فَعِدَّهٌ مِن أیامِ اُخَرَ وَ عَلَی الَّذینَ یطیقُونَهُ فِدیهٌ طَعَامُ مِسکینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیراً فَهُوَ خَیرُ لَهُ وَ أن تَصُومُوا خَیرٌ لَکم إِن کنتُم تَعلَمُونَ ؛ سوره بقره، آیه 184
[3] سوره نساء، آیه 29.
[5] آسمان و جهان، ج 6، ص: 71.
کدمطلب:Dr97041801
