سرگیجه و دوار دموی (بخش دوم)

سبب این مرض اخلاط حاره است و آن یا خون است که علامتش این است که طول نمی کشد و به زودی منحل و ساکن می گردد زیرا که خون از بلغم و سودا لطیف تر است و علامت دیگر سرخی چشم و رخسار است، در حین شدت مرض به سبب حرکت و هیجان دم است و علامت دیگر پر شدن رگ‌ها است از خون و دیگری گرم بودن فرد در لمس کردن است به جهت مجاورت، که حرارت به تدریج اعضا را گرم نموده و آخر به ظاهر سرایت می نمایند و در این مرض از ابتدای آن اشک از چشم فرو می‌ریزد به جهت آنکه بخارات دموی به رطوبات می‌گراید و چون مغز از آن پر شده است البته به قدری از آن به جانب چشم می‌آید.
علاج فصد است به تدبیر و حجامت ساق پا و فرو نشاندن حرارت. خوردن لعاب اسفرزه و شربت عناب و کشمکش و عدس مقشر که با سرکه پخته باشد و یا طعامی که با زرشک باشد و در کل غذاهای ترش به اعتدال.

[box type=”note”] منبع: قانونچه [/box]

[box type=”note”] گردآورنده: یکی از حامیان احیای سلامت [/box]

کد مطلب:H96100902