نقرس دموی

نقرس دموی

یعنی در اثر غلبه‌ی دم رخ دهد.

اگر از دم باشد که دردمندی و شدت ضربان دارد و به همراه سایر علامت های غلبه خون. علاجش فصد است از جهت مخالف در قطر واحد نه در هر دو قطر و اگر در عام بدن باشد باید از دو جهت صرف نمود. دیگری اسهال است بعد از نُضج کامل به جوشانده سورنجان و شاهتره و تمرهندی، آلو سیاه،فلوس و خیار چنبر و روغن مالی عضو است به چیزهایی که قبض‌و بازدارندگی در آن باشد مثل گل با سرکه و آب کاسنی و گشنیز و امثال آنها و روغن مالی کردن با ضماد های تسکین دهنده اگر درد شدید باشد مثل زنیان با آب کاهو این معالجات در ابتدای وقت زیاد شدن مرض است و چون وقت انتها گردد باید به اضمده‌ی محلل تضمید نمود مثل بنفشه و ختمی و بعد از آن به چیزهایی که تحلیلش قوی‌تر باشد مثل اکلیل و بابونه و باید که در پماد ها و ضمادات، درد مفاصل خواه حار باشد خواه بارد (سرد) در مسهلات آن سورنجان باشد به جهت اختصاصی که این دوا به این مرض دارد و درد را به استفراغ مواد درد آورنده و تقویت مفاصل تسکین می دهد و مجاری و راههای آن را تنگ می گرداند که دیگر مواد نریزد و سِرّش آن است که سورنجان مرکب است از دو جوهر که یکی مسهل است و دیگری قابض و چون قوه طبیعیه در آن اثر نمایند قسمت لطیف مسهل آن جدا می شود و تحلیل و جذب مواد که در مفاصل است می نماید و آنها را استفراغ می کند و بعد از آن جوهر خشک و قابض برای اعضا و منافذ وارد می‌شود و آن‌ها را سرد و قوی بر امتناع از آن چه سیلان به هم رسانده باشد در امتناع عود آن. یا در موضع دیگر گداخته می‌نماید. چنانچه شیخ الرئیس در رساله اش بیان فرموده است.
و از این جهت است که چون بسیار در آن واقع شود موجب سخت شدن آن فضلات می‌شود. گویی همچون سنگ سفت و سخت می‌شود و بهتر آن است که استعمال آن در اوقاتی باشد که ماده نزول می‌نماید و بعد آن را ترک نماید.

منبع: قانونچه
گردآوری: یکی از حامیان احیای سلامت

کد مطلب: H96101204

 

نوشته های مشابه

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا