سویا؛ تقلبی بزرگ در تولید مواد غذایی جهانی – بخش اول

سویا، ماده ای که تلاش می کنند به زور ما را به آن وابسته کنند.

  soja / Glycine max (L.) Merr

مقاله ای که در پیش روی شماست، ترجمۀ چندین مقاله و کتاب معتبر اروپایی و آمریکایی است که بسیاری از مراجع (رفرنسهای) این مقالات فقط در مراکز علمی و دانشگاهی جهان منتشر شده و در دسترس عموم مردم نمی باشد. ما از هر گونه دخل و تصرف علمی در محتوای این مقالات پرهیز کرده و فقط آن را ترجمه و ویرایش ادبی نموده ایم: تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل که عاقل را اشارتی کافی است.

سویا یک گیاه علفی یکساله و از خانواده بقولات (رده باقلائیان و حبوبات) است که به صورت وحشی در طبیعت یافت نمی شود و تنها گونه ای که می توان با قرابت زیاد بدان در طبیعت پیدا کرد (Glycine soja) است؛ که در پهنه بسیار گسترده ای در چین و ژاپن به طور خود رو یافت می شود.

تا چند دهه پیش از سویا بعنوان یک ماده غذایی یاد نمیشد حتی در فرهنگ غذایی چین نیز در دوره سلطنت خاندان CHO OHO ( 246-1134 قبل از میلاد مسیح ) سویا بعنوان یکی از پنج گونه دانه مقدس تلقی میشده و کاراکتر های معرّف ( پیتّو گرام ) هر یک از این پنج گونه که در دوران ما قبل سلطنت تهیه شده بیانگر اینست که سویا یک ماده غذایی نیست. بدین صورت که گندم، برنج، جو، و ارزن به صورت گیاهی با ریشه و ساقه و میوه ارائه شده و در حالیکه سویا فقط با ریشه و ساقه سبز نقاشی شده. از این گیاه فقط جهت چرخش کشت با سایر گیاهان یاد شده، ظاهراً بر این عقیده بودند که این حرکت باعث غنی شدن خاک با ازت می شده است.

از سویا بعنوان غذا پس از کشف تکنیک تخمیر و سپس با مورد استفاده قرار گرفتن سولفات کلسیم و سولفات منیزیم بعنوان پنیر مایه در قرن دوم پس از میلاد مسیح می توان یاد کرد.

در چند دهه اخیر ورود سویای ” GMO ” به بازارهای جهانی توسط کمپانی های چند ملیتی به سر کردگی MONSANTO و CARGILL و …. صورت گرفته که با حمایت بی چون و چرا دولت آمریکا مواجه بوده و عواقب مخرب بسیار هولناکی برای آن دسته از کشورهایی که مبادرت به کشت انبوه آن کرده بودند به بار داشته. علیرغم تمامی آثار سوء وارده به اقتصاد آن کشورها دستگاه های تبلیغاتی کمپانی های یاد شده همواره در جهت فریب مصرف کننده ها فعّال بوده و آماده اعمال سیاست خود در راستای تحریف حقایق و نتایج تحقیقات گروه های غیر وابسته می باشند. بد نیست بدانیم که فقط در آمریکا اتحادیه تولید کنندگان سویا سالانه مبلغ 80 میلیون دلار برای استحکام موقعیت سویا در بازار آمریکا و افزایش حضور آن در فرآورده‌های غذایی در بازارهای خارجی اختصاص می دهد؛ این در حالیست که شرکت های خصوصی تولید کننده سویا نظیر Archer Daniels Midland خود به تنهایی سالانه 9 میلیون دلار هزینه تبلیغاتی دارند.

بسته بندی های زیبا و فریب دهنده، تنوع در عرضه، بمباران تبلیغاتی، استراتژی بازاریابی مبتنی بر تأکید بر فوائد و خواص سویا برای انسان از عوامل رشد فزاینده مصرف این محصول به حساب می آیند. در کشور کانادا مصرف شیر سویا برای کودکان علیرغم اینکه قیمت آن دو برابر قیمت شیر گاو است رو به افزایش میباشد. کارخانجات تولید شیر سویا در جهان سوم پا گرفته و رو به رشد است، بعنوان مثال در کنیا (KENYA) آماده بهره برداری است، در کشور چین در جائیکه سویا در واقع غذای قشر فقیر جامعه بشمار میرود و مردم خواهان گوشت هستند نه مشتقات سویا، دولت آن کشور تصمیم گرفته که از کارخانجات تبدیل سویا به پنیر و شیر نظیر روش آمریکایی استفاده کند.

کمپانی های چند ملّیتی با استفاده از فن آوری های مدرن موفق به ایزوله کردن پروتئین های سویا از زیر محصولهای آن شده اند. پروتئینهای کم چرب آن را که بسیار بد بو و متعفن میباشند با استفاده از معطر کننده ها، نگهدارنده ها، امولسیونها، مواد شیرین کننده و مواد غذایی مصنوعی کاخانه ای به یک محصول معجزه آسای دوره NEW AGE تبدیل و مناسب بازار کرده اند و بدین ترتیب جوجه اردک زشت را بجای قوی با وقار به مردم تحمیل می کنند.

در گذشته محصولات حاوی پروتئین سویا بعنوان جایگزین گوشت به مردم ارائه می شدند، که با پاسخ مثبت مصرف کنندگان مواجه نشد، بنا به گفته یکی از سخنگویان کمپانی های این صنعت، سویا میبایستی به جهت خصوصیات برجسته کیفی و پیشگیری کننده از مریضی ها در بین قشرهای مرفه جامعه به فروش برود؛ و جانشین گوشت و شیر برای نسل جدید گیاه خواران بشود. از اینرو بخش تبلیغاتی صنعت سویا در راستای معرفی خواص عالی پزشکی سویا به حرکت افتاد.

مطالب زیر خلاف هر آنچه در تبلیغات ارائه می شود را با ذکر منابع علمی و پژوهشی به خدمت خوانندگان تقدیم می کند:

سویا علاوه بر اینکه از پروتئینهای کامل و آهن و روی برخوردار نیست، حاوی ترکیباتی است که مانع از جذب پروتئین، آهن و روی از منابع غذایی دیگر می شود. مواد غذایی حاوی سویا باعث افزایش نیاز بدن انسان به ویتامینهای (دی و ب 12) می شود که نقشی اساسی برای رشد و نمو ایفا می کنند.

مواد فعال ضد تیروئیدی که به وفور در سویا یافت می شوند، باعث خستگی و بروز مشکلات ذهنی می شوند. اخیراً نتایج تحقیقات، حاکی از دخیل بودن فیتو استروژن های موجود در سویا در بروز آلزهایمر و کهولت زودرس مغز می باشند. تمام غذاهای مدرن مبتنی بر سویا حاوی ( MSG – گلوت آمات سدیم ) هستند که عامل اصلی بروز مشکلات عصبی و رفتارهای خشونت آمیز است. کمپانی های چند ملیتی سویا برای توجیه وبالا بردن فروش سویا می گویند : ” می بایست حتی المقدور غذاهای کودکان بری از حضور هر گونه چربی باشد “، چرا که پروتئینهای متعفن سویا از چربی خیلی کمی برخوردارند و از این عامل بعنوان تبلیغات علمی سوء استفاده فراوانی کرده اند. چربی‌ها حاوی مواد غذایی زیادی هستند که بسیار حائز اهمیّت در رشد و نمو کودکان هستند و مشارکت فعّالانه‌ای در عملکرد صحیح مغز و سیستم عصبی دارند.

بنا به گفته Daniel Doerge که یکی از دانشمندان و محققین با تجربه در رابطه با سویا و شاغل در FDA است، اغلب سوالهای متخصصین در رابطه با شک و شبهه های آنها درسالم بودن سویا و خطرات آن بر سلامت انسان از جانب FDA بدون پاسخ می ماند.

در اکتبر سال 2000 ، FDA طی بیانیه ای اظهار داشت که سویا میتواند میزان کلسترول و خطر امراض قلبی را کاهش بدهد. ولی دو تن از متخصصین همان ساختار دولتی، Daniel Doerge و Daniel Sheehan با این نظریه مخالفت کردند و خواهان متوقف کردن چاپ و نشر بیانیه فوق شدند. نگرانی آنها مرتبط با مواد شیمیایی است که در پی مراحل مختلف فرآوری شیر سویا و پنیر سویا و….. در کارخانجات وارد محصول نهایی می شوند، از جمله ماده شیمیایی که مشابه استروژن بوده و با استفاده روزانه دو لیوان از شیر سویا به مدّت یک ماه مقدار کافی از آن مادّه در بدن ذخیره می شود تا سیستم پریودی (قاعدگی) بانوان را مختل سازد.

ترویج و ارتقای سویا بعنوان یک غذای سالم و صرف نظر کردن از اشاعه مضرّات آن به منزله جنایتی است بر بشریت

. [Irvine, C. et al., “Potential adverse effects of soy phytoestrogens in infant feeding”, New Zealand Medical Journal 24 may 1995, pag. 318]. on the contrary, the formulas based on milk almost do not contain phytoestrogens, or breast milk, even if the mother consumes soy-based products. (Sally Fallon & Mary G. Enig, Ph, D.);

^ Cordle, C. T. (May 2004). “Soy Protein Allergy: Incidence and Relative Severity”. Journal of Nutrition (The American Society for Nutritional Sciences) 134 (5): 1213S–1219S. PMID 15113974.

^ Sampson, H. A. (May 1999). “Food Allergy, Part 1: Immunopathogenesis and Clinical Disorders”. The Journal of Allergy and Clinical Immunology (American Academy of Allergy) 103 (5): 717–728. PMID 10329801.

^ Mitchell, Julie H.; Cawood, Elizabeth; Kinniburgh, David; Provan, Anne; Collins, Andrew R.; Irvine, D. Stewart (June 2001). “Effect of a Phytoestrogen Food Supplement on Reproductive Health in Normal Males”. Clinical Science (Biochemical Society (Great Britain)) 100 (6): 613–618. PMID 11352776.

^ Thompson, Lilian U.; Boucher, Beatrice A.; Liu, Zhen; Cotterchio, Michelle; Kreiger, Nancy (2006). “Phytoestrogen Content of Foods Consumed in Canada, Including Isoflavones, Lignans, and Coumestan”. Nutrition and Cancer (Wiley Online Library) 54 (2): 184–201. Doi:10.1207/s15327914nc5402_5. PMID 16898863.

^ a b Napier, India D., et al. “Testicular Development in Male Rats Is Sensitive to a Soy-Based Diet in the Neonatal Period.” Biology of reproduction (2014): biolreprod-113.

^ Napier, India D., et al. “Testicular Development in Male Rats Is Sensitive to a Soy-Based Diet in the Neonatal Period.” Biology of reproduction (2014): biolreprod-113.

^ Akingbemi BT, Braden TD, Kemppainen BW, Hancock KD, Sherrill JD, Cook SJ, He X, Supko JG. Exposure to phytoestrogens in the perinatal period affects androgen secretion by testicular Leydig cells in the adult rat. Endocrinology 2007; 148:4475-4488.

^ Sharpe RM, Martin B, Morris K, Greig I, McKinnell C, McNeilly AS, Walker M. Infant feeding with soy formula milk: effects on the testis and on blood testosterone levels in marmoset monkeys during the period of neonatal testicular activity. Hum Reprod 2002; 17:1692-1703.

^ Wisniewski AB, Klein SL, Lakshmanan Y, Gearhart JP. Exposure to genistein during gestation and lactation demasculinizes the reproductive system in rats. J Urol 2003; 169:1582-1586.

^ McVey MJ, Cooke GM, Curran IH, Chan HM, Kubow S, Lok E, Mehta R. Effects of dietary fats and proteins on rat testicular steroidogenic enzymes and serum testosterone levels. Food Chem Toxicol 2008; 46:259-269

^ Ariyaratne HB, Mendis-Handagama SM, Mason JI. Effects of tri-iodothyronine on testicular interstitial cells and androgen secretory capacity of the prepubertal Rat. Biol Reprod 2000; 63:493-502.

^ Assinder S, Davis R, Fenwick M, Glover A. Adult-only exposure of male rats to a diet of high phytoestrogen content increases apoptosis of meiotic and post-meiotic germ cells. Reproduction 2007; 133:11-19.

^ Goyal HO, Robateau A, Braden TD, Williams CS, Srivastava KK, Ali K. Neonatal estrogen exposure of male rats alters reproductive functions at adulthood. Biol Reprod 2003; 68:2081-2091

^ “Soy”. US National Institutes of Health. 2011-05-05. Retrieved 2012-10-10.

^ Choi HK, Atkinson K, Karlson EW, Willett W, Curhan G (March 2004). “Purine-rich foods, dairy and protein intake, and the risk of gout in men”. N. Engl. J. Med. 350 (11): 1093–103. Doi:10.1056/NEJMoa035700. PMID 15014182.

^ Weaver AL (July 2008). “Epidemiology of gout”. Cleve Clin J Med. 75 Suppl 5: S9–12. Doi:10.3949/ccjm.75.Suppl_5.S9. PMID 18819329.