كيسه كشيدن و سنگ ‏پا بكار بردن و مالش دادن‏

 

?كيسه كشيدن و سنك‏پا بكار بردن و مالش دادن‏

?بدانكه كيسه كشيدن در حمّام بسيار نافع است و خواص دارد از آن جمله چرك را زايل مى‏كند و شياطين به آن واسطه از انسان دور مى‏شوند و مسامات بدن را باز مى‏كند و بخار بدن را بيرون مى‏كند و بدن را نرم مى‏كند و خيالات را كم مى‏نمايد و جرب و قوبا و سودا و خشكى را از بدن دور مى‏كند و جوشش‏ها را منع مى‏كند و اختلاجات و پريدن اعضا را برطرف مى‏كند و كسالت و تمدّد را مى‏برد و بدن را سبك مى‏كند و خفگى قلّت را كم مى‏كند و كيسه سر باعث دفع بخارات سر مى‏شود.

?خلاصه منافع بسيار دارد و ترك آن از حكمت نيست ولى بايد كيسه بسيار زبر و بسيار نرم نباشد كه زبرش باعث فساد جلد مى‏شود و جلد را مقشّر مى‏كند و خراش مى‏رساند و نرم آن ازاله چرك نمى‏كند و بهترين كيسه‏ها كيسه‏هاى پشمينه است كه خالى از مو باشد و بسيار لطيف باشد و سوراخ نشده باشد و بلند باشد كه از بند دست دلّاك بگذرد و گشادتر از دست نباشد كه اگر غير از اينها باشد صدمه رساند الحذر الحذر از كيسه كه ببدن اصحاب سودا و خوره و كوفت و آتشك و اصحاب زخم‏ها خورده باشد كه عمده سرايت اين ناخوشى‏ها از اين مى‏شود و هم‏چنين سرايت مى‏كند.

 

‼️اين ناخوشى‏ها بواسطه لنگ‏هاى حمّام را بستن و بر روى لنگ‏هاى حمّام نشستن و بر زمين حمّام نشستن پيش از آنكه آن مكان را پاكيزه بشويد پس حذر كنند از كيسه‏هاى عام دلّاكان و لنگ‏هاى عام حمّام و نشستن بر سنگ‏هاى حمّام پيش از شستن و از نزديك نشستن اصحاب عاهات و امراض مسريه كه سرايت مى‏كند البتّه اين اسباب از اسباب تقدير الهى است و مرض بى‏تقدير الهى سرايت نمى‏كند و اينها اسباب سرايت است و لنگ و كيسه بر روى خود نكشند كه آب روى را مى‏برد بلكه روى را اگر خواهد با دست و صابون پاك كند و بهتر در ترتيب كيسه آن است كه اوّل سر را كيسه كند.

 

?چرا كه در حمّام بخار از بدن بسيار بالا مى‏رود و در سر بخار مى‏پيچد پس سر را كيسه كند كه سوراخ‏هاى پوست سر گشاده شود و بخار سر بيرون رود بعد از آن بهتر آن است كه سينه را كيسه كند كه بخارات به قلب نرسد و بخارات اطراف قلب بيرون رود خفگى براى قلب حاصل نشود و بعد از آن دستها را و بعد از آن پشت را و بعد از آن پاها را زيرا كه در حمّام اخلاط بدن همه آب مى‏شود و حل مى‏گردد و بخار مى‏كند و در بدن بخار مى‏پيچد و به سر بالا مى‏رود و به قلب مى‏رود و از اين جهة بسيار در حمّام ماندن باعث وحشت و خفگى دل مى‏شود پس اول سر و بعد سينه و بعد دستها و بعد پشت و بعد پاها را كيسه كند و كيسه كردن پيش از خيسيدن بدن باعث صدمه جلد بدن مى‏شود و البتّه آسيب مى‏رساند پس قدرى بايد نشست تا عرق كند يا در آب زياد بماند تا بدن او ملايم شود و چرك او بخيسد آنگاه كيسه كند كه آسيبش كمتر است و كيسه جلد را متقشّر نمى‏كند و پوست بدن را نمى‏برد و كيسه پشت پا و دست اطفال و اشخاص با رطوبت را پيش از جنبيدن كشد بهتر است و آسيبش كمتر است.

 

?در حال كيسه كردن پاها البتّه لنگ را از زانو بالاتر نبرد و بسيار قبيح است دست را بزير لنگ‏ بردن بجهة كيسه رانها بلكه اگر شخص بخواهد خودش آنجا را كيسه كند و از آن قبيح‏تر كيسه بر عورة مردم زدن است و از آن قبيح‏تر تمكين مردم است از اين كار و از اينها همه قبيح‏تر است كه جمعى لنگ‏هاى خود را دور كرده و عورت را مكشوف كرده كه كيسه بمالد بلكه جمعى به رو مى‏خوابند كه الْيَتَيْن و دُبُر ايشان را كيسه كنند و اينها از انسانيّت و عفّت نيست و آدم عاقل مرتكب اين عمل نمى‏شود و انسان با حيوانات بايد فرق داشته باشد بلكه اگر شخصى بخواهد عورة و رانهاى خود را كيسه خود زند و آن هم در جائى كه مردم او را نبينند مانند خلوات حمّام و گوشه كه كسى نباشد و الّا حاجت بكيسه نيست و همين‏كه عادة كردى بكيسه نكشيدن طبيعت خودش دفع چرك از آن موضع مى‏كند و حذر كند از دراز كشيدن در حمّام چو براى كيسه و غير كيسه كه بسيار بد است دراز كشيدن و پاك گرده را آب مى‏كند و از آن بدتر خواب كردن در حمّام است كه رطوبت بدن را زياد مى‏كند و سر را سنگين مى‏كند و باعث تهيّج و باد صورت مى‏شود.

 

?خلاصه كيسه را نشسته بايد كشيدن به آن‏طور كه گفتيم و اگر كسى خواهد كه خضاب كند كف‏هاى دست و پاى خود را پيش از ساير بدن كيسه كند باكى نيست و ديگر طور كشيدن كيسه بر دلّاكان پوشيده نيست و حاجت بذكر نيست و گاه باشد كه صاحبان بدن‏هاى نازك و اطفال را عوض كيسه صابون تنها را كف زده با ليف نازكى بر بدن مالند با آنكه با كف برگ سدر كه كوبيده و بيخته باشند بدن را بمالد يا ليفى نازك يا با لعاب خطمى يا با آرد جو يا آرد باقلا يا پوست خربوزه كوبيده و امثال اينها كه هريك ازاله چرك و تفتيح مسامات مى‏نمايد و كفايت از كيسه مى‏كند لكن كسى كه رطوبت زياد دارد صابون براى او بهتر است و برك سدر و كسى كه

 

سوداوى و خشك بدن است لعاب خطمى بهتر است و براى معتدلين آرد جو و آرد باقلا بهتر است خلاصه به اينها هم مى‏توان اكتفا كرد لكن مبالغه در ماليدن اينها بايد كرد و اگر كسى زياده چرك داشته باشد كيسه كردن و اينها را هم بكار بردن بهتر است و كسى كه بدنش بسيار چرب است صابون مناسب‏تر است و صابون را با آب شيرين بايد استعمال كرد چرا كه با آب شور كف نمى‏آورد و حل نمى‏شود و هم‏چنين به آب گرم بهتر كف مى‏كند تا به آب‏

سرد و اگر صابون بد بو باشد.

 

?حنا بعد از آن ماليدن بر بدن رفع بوى بدن را مى‏كند اگر كسى سر و ريش او بسيار چرك مى‏شود از حضرة باقر ع كه‏ آب برگ مورد با سركه تند مخلوط كرده و بسيار بزند آن را و سر و ريش را به آن بشويد به شدّت پس آن را با روغن كنجد تازه چرب كند كه آن ناخوشى زايل مى‏شود از او و اگر كسى بدنش از كيسه كشيدن متالّم مى‏شود بدن را به روغنى اگر چرب كند بهتر است و الَم كيسه را رفع مى‏كند و اگر بدن را كيسه ببرد و سوزش در بدن پيدا كند استعمال گلاب بر آن و استعمال روغن گل سرخ بر آن نافع است و رفع آسيب آن را مى‏نمايد اگر بدن به كيسه نازك شود حنا بر روى آن ببندد پوست را كلفت مى‏كند و بر بدن در حمّام حنا ماليدن باعث كلفتى و سختى پوست مى‏شود از اين جهة نوره كه پوست را نازك مى‏كند حنا ماليدن بسيار نافع است و بهمين قدر در امر كيسه كشيدن اكتفا مى‏شود

منبع: رساله دلاكيه، ص: 47تا 50


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا