لزوم آشنایی وزیر آتی بهداشت با مبانی و توانمندیهای طب سنتی
مؤلف و محقق طب سنتی گفت: راه احیای طب سنتی کشورمان این است که وزیر دولت جدید با طب سنتی آشنا و بهدنبال اجرای سیاستهای بالادستی نظام سلامت باشد نه اینکه بهدنبال اجرای سیاستهای قبلی باشد و تنها در کلام عنوان کند که “طرفدار طب سنتی هستیم.
هادی حسینی در گفتگو با خبرگزاری تسنیم با اشاره به برخی چالشهای وزارت بهداشت با طب ایرانی ــ اسلامی اظهار کرد:
وزیر جدید بهداشت باید کسی باشد که بهاندازه کافی با طب سنتی آشنایی داشته باشد؛ زاویه گرفتن با طب سنتی اگر از سیاستهای وزیر جدید باشد قطعاً برای دولت هم ناخوشایند خواهد بود
چون قشر زیادی از مردم طرفدار طب سنتی هستند لذا فکر میکنم یک بدبینی و دلسردی نسبی ممکن است نسبت به کل دولت ایجاد کند.
وی ابراز کرد: با قولهایی که پیش از انتخابات خصوصاً از سوی رئیسجمهور منتخب بهمنظور حمایت از طب ایرانی و اسلامی داده شده است، اگر محقق نشود علاوه بر چالشی که برای خود وزارت بهداشت ایجاد میشود روی دولت هم تأثیرگذار است.
حسینی با اشاره به در دستور کار قرار داشتن طرح تصویب سازمان طب ایرانی ـ اسلامی عنوان کرد:
برخی با این طرح مخالفت کردهاند اما اگر رئیسجمهور و وزیر بهداشت دولت جدید با این طرح همراهی کنند، مراحل تصویب آن به سرانجام میرسد اما اگر کلید نخورد همان مسیر مقابله با طب سنتی که سالهاست در پیش گرفته شده است، ادامه مییابد.
وی با تأکید بر این نکته که سیاست کلی و بودجه و تمام حمایت مالی برای احیای طب سنتی در دست دولت و وزیر بهداشت است، گفت: اگر وزیر بهدنبال احیای طب ایرانی ـ اسلامی نباشد، قطعاً این اتفاق رخ نمیدهد.
حسینی همچنین تأکید کرد: تنها راه احیای این طب دیرینه این است که وزیر دولت جدید با طب سنتی آشنا و بهدنبال اجرای سیاستهای بالادستی و احیای این طب باشد نه اینکه بهدنبال اجرای سیاستهای قبلی باشد و تنها در کلام عنوان کند که “طرفدار طب سنتی هستیم”، و این یعنی بهعمل کار برآید.
این محقق و مؤلف طب سنتی با اشاره به برخی برخوردهای قضائی و دستوپاگیر در حوزه طب سنتی تصریح کرد:
حتی فارغالتحصیلان پیاچدی طب سنتی با محدودیتهایی مواجه هستند که حتی در مورد ویزیت بیماران کرونایی اجازه ویزیت بهتنهایی ندارند و باید بیمار را زیرنظر متخصص عفونی یا ریه ویزیت کنند!
با اینکه اسم تخصصشان، پیاچدی است اما عملاً حتی جلوی ویزیت آنها هم گرفته میشود!
وی ادامه داد: وقتی چنین محدودیتهایی برای این سطح از متخصصان طب سنتی وجود دارد، برخوردهای دیگر در سطوح مختلف از سوی وزارت بهداشت تعجببرانگیز نیست
خصوصاً برای درمانگران که هیچ قانونی هم برایشان نیست اما اگر قانونی باشد و سطحسنجی انجام شود، قابل قبول است که مثلاً فلان فرد پایش را از چارچوب فراتر گذاشته است و مستحق مجازات است.
حسینی گفت: وقتی دانشگاهها برای متخصصان پیاچدی طب سنتی اینچنین محدودیت قائل میشوند نمیتوان انتظار دیگری داشت یعنی این چالش پیش از هر قانونی، پیش میرود.
وی بیان کرد: طب سوزنی و طب سنتی در سازمان جهانی بهداشت ثبت شده است و برایش هم راهکار وجود دارد و این مقابلهها ربطی به محدودیتهای سازمان بهداشت جهانی در استفاده از طب سنتی در کشور ندارد بلکه این دعوا درونخانهای و نه برونمرزی است.
این مؤلف طب سنتی با ابراز اینکه “ما با قاعده فوتبال میخواهیم والیبال بازی کنیم مگر میشود؟” گفت:
حالا هم میخواهیم با قاعده طب نوین، طب سنتی را احیا کنیم که قابل انجام نیست از طرفی این امری ملموس است که حتی از عامیترین فرد جامعه تا متخصص بپرسی همه موافق هستند که با طب سنتی، برخورد و ناملایمتی میشود.
وی با تصریح به اینکه سیاست کلی بر این مبنا است که طب سنتی از یک جایی بیشتر نتواند پیش رود و قد علم کند، ابراز کرد: سؤال اینجاست؛ چرا گزینشی عمل میشود؟
اگر قرار است سازمان جهانی بهداشت مبنا باشد، چرا در مورد نحوه استفاده از ماسک و دارو، نظر بهداشت جهانی مهم است اما وقتی پای تأیید طب سنتی میشود، توصیههای سازمان جهانی بهداشت درباره لزوم استفاده از ظرفیت طب سنتی از سوی مسئولان امر در کشورمان نادیده گرفته میشود؟!
حسینی گفت: چین برای مقابله با کرونا از طب سنتی کشورشان اینقدر زیبا دفاع میکنند اما برای ایران نباید اتفاق بیفتد؟ اگر مصوبه سازمان جهانی بهداشت است چرا برای ما چنین و برای آنها چنان؟! در حالی که طب سنتی ما چندین برابر قویتر از چین است.