دیدگاه علما و بزرگان درباره طب اسلامی – بخش نوزدهم: این قسمت دیدگاه آیت الله علوی گرگانی

آیت الله علوی گرگانی

ما احیای طب سنتی را تأکید می کنیم. بسیاری از مردم ما، تا پیش از سال 86 از طب سنتی درک درستی نداشتند و استعمار طبق برامه ریزی، طب سنتی را یک طب عقب مانده برای ما معرفی کرده بود که ریشه چنین اقدامی به زمان ناصرالدین شاه باز می گردد.

طبق آنچه از ائمه معصومین علیه السلام به دست ما رسیده، اگر بیراهه رفتیم خودمان مقصر هستیم.

طب گذشته ما بر اساس تجربیات و بر پایه وحی بود و دشمن علیه ان اقدام کرد و پس از انقلاب، حرکتی سبب احیای آن به وجود آمد که این حرکت حیاتی است.

احیا طب سنتی و بر طرف شدن بی نظمی ها، در این راستا دو مسأله اولویت دار است. این خطرناک است که هر کس در گوشه ای دکانی باز کرده و ادعای طبابت به صورت تجربی و غیر متخصصانه داشته باشد.

در روایات ما پس از تقوای الهی، بحث نظم مطرح است و باید در جلسه ای برنامه ریزی شود تا اطبای سنتی، با مراحل مختلف کار آشنا شوند و آزمون های لازم از آن گرفته شود و کیفری در نظر گرفته شود که اگر کسی خلاف قانون و مقررات عمل کرد با او برخور دشود.

طبق آنچه دیده و شنیده ام، اطباء سنتی ماهری وجود دارند که می توان از تجربیات آنان استفاده کرد. علم و تجربه اطباء سنتی نباید سنتی نباید بافوت آنان از میان برود.

بدون تعارف اگر بتواند حق طب سنتی راادا کنید، اقدام مهمی راانجام داده اید زیرا مردم فاصله گرفته اند از آنچه که ما بر طبق آن روایات صریح داریم.[1]

در دیدار محمود خدا دوست مدیر کل دفتر طب سنتی وزارت بهداشت، فرمودند:

اما صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: که معده مرکز تمامی مرض ها است.

اهل بیت علیه السلام مسیر را به انسان ها نشان داده اند، اما این خود انسان است که به بیراهه می رود؛ گاهی طب سنتی به عنوان یک علم با سابقه به گونه ای جلوه داده می شود که گویی اهمیت ندارد.

طب سنتی علمی با تجربه و با سابقه بسیار است. در زمان های قدیم چون طبابت ها بر مبنا و منشأ وحی انجام می شد واقعی بود؛ دشمن زمانی سعی در ضربه زدن به اصالت های طب سنتی و اسلامی داشت، اما به برکت انقلاب نتوانست این کار را انجام دهد.[2]

کدمطلب:Dr97041801