مقاله شماره شانزدهم:سم دیازینون در مقادیر اندک آن نیز می تواند اثرات مخربی بر رشد و نمو داشته و موجب ادم (ورم) در بدن جنین شود

مقاله علمی شماره 16:  نقش توسعه و مدت زمان قرار گرفتن در معرض سمیت جنینی دیازینون

چکیده

ماهی مدکا، Oryzias latipes، به عنوان یک جایگزین آزمایشگاهی برای گونه‌های مورد نگرانی استفاده شد تا اثرات قرار گرفتن در معرض دیازینون بر جنین‌شناسی تلئوست را تعریف کند. جنین‌های مدکا در یک سیستم ایستا و بدون تعویض قرار داده شدند و قرار گرفتن در معرض در روزهای 1، 3 یا 5 توسعه آغاز شد. پس از شروع قرار گرفتن در معرض، تکرارها (n=5) به مدت 4 روز یا از روز شروع تا روز 9 توسعه در معرض دیازینون باقی ماندند. این سناریوی قرار گرفتن در معرض طراحی شده است تا دوره‌های حساس در توسعه برای سمیت القا شده توسط دیازینون را روشن کند، اما همچنین اثر افزایش مدت زمان قرار گرفتن در معرض را بر درجه سمیت نشان می‌دهد. جنین‌ها هر روز مشاهده شدند و پایانه‌های ثبت‌شده شامل: تشکیل ادم، کل تفریخ، میانگین روز تفریخ، درصد لارو با تورم کیسه شنا و طول کل لارو در روز 14، زمانی که مشاهدات متوقف شد، بود. قرار گرفتن در معرض دیازینون منجر به کاهش در موفقیت تفریخ، تورم کیسه شنا و طول کل لارو شد. علاوه بر این، افزایش وابسته به دوز در بروز ادم‌های کیسه پریکاردی و رگ‌های زرده ثبت شد. همانطور که انتظار می‌رفت، شدت سمیت جنینی با طول مدت قرار گرفتن در معرض مرتبط بود. در حالی که هیچ دوره توسعه‌ای برای تمام اثرات سمی حساس‌ترین نبود، برای برخی پایانه‌ها، شدت اثرات به زمان قرار گرفتن در معرض بستگی داشت. کل تفریخ به شدت در جنین‌هایی که از روز 1 تا روز 5 در معرض قرار گرفتند، تحت تأثیر قرار گرفت، در حالی که ادم در جنین‌هایی که در مراحل توسعه بعدی در معرض قرار گرفتند، شایع‌تر بود. در نهایت، در میان پایانه‌های ثبت‌شده، طول کل لارو حساس‌ترین شاخص قرار گرفتن در معرض بود، با اینکه تمام گروه‌های قرار گرفتن در معرض کاهش قابل توجهی (P<0.05) در طول نشان دادند.

PDFمقاله 16