۸۹درصد محصولات کشاورزی دنیا «غیرتراریخته» است/ چرایی واردات ذرت تراریخته برای روغن‌گیری در ایران
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ داوود حیات‌غیب امروز در همایش امنیت غذایی اظهار کرد: 99 درصد محصولات دستکاری شده ژنتیکی تجاری شده در دنیا مربوط به چهار محصول سویا، ذرت، کانولا و پنبه است و 11 درصد زمین‌های کشت دنیا زیر کشت محصولات GMO یا تراژنه است.
وی افزود: یعنی 89 درصد محصولات کشاورزی که غذای انسان را تأمین می‌کند، کشاورزی رایج و غیرتراریخته است و صرفاً 3 درصد کشاورزان دنیا این محصولات (تراریخته) را کشت می‌کنند و تنها 28 کشور دنیا محصولات تراژنه را کشت می‌کنند که 10 کشور، 98 درصد محصولات تراریخته را کشت می‌کنند؛ دانستن این آمارها، برای برنامه‌ریزی‌های بعدی بسیار مهم است.
حیات‌غیب تصریح کرد: بر اساس آمار موجود در دنیا، سویا بیشترین سطح زیر کشت محصولات GMO را به خود اختصاص داده و ذرت و کانولا کمترین سطح زیر کشت؛ سؤال اینجاست که چرا بازرگان ایرانی به‌صورت خودآگاه یا ناخودآگاه دانه‌های تراژنه ذرت و کانولا را برای روغن‌گیری وارد کارخانه‌ها می‌کند؟
وی افزود: آگاهی و مشارکت عمومی در پروتکل دیده شده و اطلاعات مربوط به این محصولات باید در اختیار همه وجود داشته باشد و دولتها وظیفه دارند تا به مردم اطلاع دهند که قرار است کدام یک از محصولات دستکاری شده ژنتیکی در سفره غذایی مردم قرار گیرد.
هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا خاطرنشان کرد: کشور فرانسه تمام اطلاعات و نتایج تحقیقات مربوط به محصولات تراریخته را عمومی محسوب می‌کند و از طریق سایتهای اطلاع‌رسانی عمومی مانند شهرداریها در اختیار عموم مردم قرار می‌دهد.
وی با بیان اینکه در کشور ایران تحقیقات مرتبط با محصولات دستکاری شده ژنتیکی مالکیت معنوی محسوب می‌شوند و در اختیار عموم قرار نمی‌گیرند، متذکر شد: فرار ژنی و مقاوم شدن جمعیت آفات و علفهای هرز از مهمترین چالش‌های محصولات تراژنه (تراریخته) در زمینه محیط زیست است.
حیات‌غیب یادآور شد: برچسب‌گذاری یکی از مواردی است که دولتها باید آن را در نظر بگیرند و اطلاعات مربوط به محصولات تراژنه را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند؛ اگر دولتها برچسب‌گذاری را به‌دقت انجام دهند، حق انتخاب با مصرف‌کننده است که آیا این محصولات را مصرف کند یا خیر.
هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا با اشاره به این نکته که برچسب‌گذاری در کشور از سال 2016 برای چند روغن آغاز شد، اما هنوز ایده‌آل نیست، گفت: برخی دولتها سخت‌گیری بسیار مناسبی برای محصولات تراژنه می‌کنند و جزئیات را هم به اطلاع مردم می‌رسانند.
وی افزود: اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان باید به‌‌خوبی انجام شود و تمام جنبه‌ها به اطلاع عموم برسد و آگاهی‌های عمومی افزایش یابد.
هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا تصریح کرد: برای واردات این محصولات باید در کشور خودمان آزمایشگاه‌های تشخیص سریع داشته باشیم و اطلاعات ارسال شده از کشور صادرکننده و تولید‌کننده کافی نیست.
