سودا و بیماری های سوداوی 

?نکته های شنیدنی

#سودا_و_بیماری_های_سوداوی

کلمه سوداب معنای سیاهی است. به زبان فرانسه آن را اترالیل گویند و وجه تسمیه آن بیشتر برای این است که سودا خلطی است سیاه رنگ و اشخاصی که مزاجشان سوداوی است، یعنی بدنشان استعداد رسوب مواد و املاح نامحلول را دارد، خونشان غلیظ و سیاه است و علت آن این است که اختلال عمیقی در بدن باعث رسوب این مواد می شود؛ ضمناً باعث اختلال متابولیسم گوگرد نیز شده و پیگان ملانیو در خون و مایعات بدن زیاد می شود و ملانمی ایجاد می کند. می دانیم که ملانین ماده آلی و گوگردی کاملا سیاهی است، بنابراین رنگ پوست بدن اشخاص سوداوی مزاج به واسطه وجود همین ماده ملون، کدر و تیره و تقریبا به رنگ سرب در می آید.

می دانیم غذاهای مختلف پس از ورود به بدن و هضم و جذب، تغییرات گوناگون شیمیایی به خود می بینند و به تدریج می سوزند و حرارت و انرژی تولید می کنند و فضولات آنها از بدن دفع می شود. اگر سوخت و ساز ناقص باشد، مواد نیم سوخته تولید می شوند و برای بدن مضر و به منزله سموم هستند. اگر دفع این فضولات و سموم از بدن کند صورت بگیرد یا به تاخیر افتد، مسمومیت ایجاد می شود. این سوخت و ساز ناقص و تراکم فضولات و نقصان دفع آنها، بدن را از مواد مختلف و مخصوصاً املاح نامحلول اشباع می کند و اختلالاتی به وجود می آورد که آخرین نتیجه آن، پیدایش رسوب در نقاط مختلف بدن و بروز امراضی است که روی هم رفته آنها را امراض رسوبی نامند و حکمای قدیم، آنها را امراض سوداوی می گفتند.

کدمطلب:970413 3pc