زایمان در خانه به اندازه بیمارستان ایمن است + پی نوشت احیای سلامت
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد زایمان در خانه به اندازه بیمارستان ایمن است.
به گزارش بیبیسی، این مطالعه در کشور هلند انجام شده است؛ جایی که بیشترین آمار زایمان در خانه را در میان کشورهای اروپایی به خود اختصاص داده است. به گفته محققان حوزه زنان و زایمان، این مطالعه افق جدیدی برای برنامهریزی کشورهای توسعهیافته برای گسترش طرح زایمان در خانه در این کشورها، باز میکند. به خصوص که اخیراً موج جدیدی از تمایل به زایمان در خانه، در بین زنان این کشورها به وجود آمده است.
در مطالعه جدید، که در نشریه معتبر علمی «بیماریهای زنان و زایمان بریتانیا» چاپ شده، 2 گروه از زنان باردار، که همگی آنان از لحاظ شرایط حاملگی در وضعیت «کمخطر» بودند، انتخاب شدند. یک گروه از آنان در خانه و زیر نظر ماما زایمان کردند و گروه دوم در بیمارستان. نتیجه نشان داد که عوارض زایمان، هم برای مادر و هم برای نوزاد، در هر دو گروه، یکسان بود. البته 2 نکته مهم در این مطالعه وجود دارد که بایستی به آن دقت داشت. اول آن که این زنان همگی در وضعیت کمخطر بودند؛ یعنی سابقه زایمان سزارین و بیماریهای زمینهای نداشتند و مشکلاتی همچون وضعیت قرارگیری جنین به صورت بریچ (سر بالا) نیز در آنها نبود. نکته دوم آن که شرایط برای انتقال سریع این مادران به بیمارستان، در صورت عارضهدار شدن زایمان، پیشبینی و فراهم شده بود؛ عارضههایی همچون طول کشیدن فرایند زایمان، پرولاپس بند ناف، افت ضربان قلب جنین در طی زایمان، وضعیت بریچ تشخیص دادهنشده جنین و خونریزی غیرمعمول بعد از زایمان.
عوارضی که بروز هر کدام از آنها، نیازمند بستری بسیار فوری در بیمارستان و اقدامات سریع درمانی است. در جریان این مطالعه نیز، همگی 530 هزار خانوادهای که در طرح شرکت کرده بودند، و همچنین مامایی که وظیفه کمک به زایمان در خانه را به عهده داشت، آماده چنین مواردی بود تا به محض هر کدام از این وقایع، مادر را در کمترین زمان ممکن به بیمارستان برساند.
همانطور که اشاره شد، این برنامه در هلند انجام شده که بیشترین تمایل برای زایمان در خانه در بین زنان آن وجود دارد و اتفاقاً، آمارها نشان میدهد که در بین کشورهای اروپایی، بیشترین آمار مرگومیر نوزادی را هم، به خود اختصاص داده است. این دو آمار، محققان را به فکر بررسی دقیق و علمی این موضوع انداخت که نتیجه این شد که زایمان در خانه، اگر با رعایت اصول و چارچوبهای پیشنهادی در این مطالعه انجام شود، خطر عوارض زایمان را افزایش نمیدهد.
هماکنون در سایر کشورهای اروپایی نیز علاقه زنان و خانوادههایشان به زایمان در خانه، در حال افزایش است؛ چنانکه آمارها نشان میدهد در انگلستان و ولز، حدود 7/2 از کل زایمانها، در خانه رخ میدهد. تا پیش از این، تلاش سیستمهای بهداشتی کشورهای مختلف بر آن بود که برای حفاظت از مادر و نوزاد، زایمانها در بیمارستان انجام شود و در صورت عدم دسترسی مادر به بیمارستان، زایمان زیر نظر مامای دورهدیده، در اولویت دوم قرار میگرفت. همین امر، سبب شد تا آمار مرگومیر مادر و نوزاد، در کل دنیا و به خصوص کشورهای توسعهیافته به طور چشمگیری کاهش یابد. اما از سوی دیگر، باعث شد تا زایمان، از شکل یک اتفاق فیزیولوژیک و طبیعی، خارج شود و صورت یک رخداد مشابه بیماری به خود بگیرد. به موازات این تغییر شکل، هول و هراس مادران از این اتفاق بالذات خوشایند، افزایش یافت و همین آمار سزارین را در برخی کشورها بالا برد. همچنین به نظر میرسد برخی مشکلات روانی بعد از زایمان نیز، با چنین تغییر شکل واقعه در ذهن زنان و خانوادههایشان بیارتباط نباشد.
این واقعیتها و نیز افزایش سرسامآور هزینههای مربوط به زایمان در بیمارستان، باعث شد که متخصصان به فکر برگشت به گذشته، اما این بار با روی کردی اصلاحشده و پیشرفته، افتادند. به همین جهت در برخی کشورها، برنامهریزی برای تشویق مادران به انتخاب زایمان در خانه، شروع شده است. به عنوان مثال، انگلستان افزایش تعداد مادرانی را که این نوع زایمان را ترجیح میدهند، از جمله اهداف بهداشتی خود تا پایان سال 2010 ذکر کرده است.
البته مرکز ملی بهداشت این کشور، افزایش تعداد ماماهای تحصیلکرده، متناسب با شرایط زایمان در خانه را در کنار آموزش و فرهنگسازی عمومی و نیز مشاورههای فردی با زنان باردار، از جمله پیششرطهای ضروری برای گسترش این طرح برشمرده است که به نظر منطقی میرسد.
********************************************************
پی نوشت احیای سلامت:
«تشویق به زایمان در منزل در انگلیس و هلند !»
باز هم از آن دست خبرهایی که آه از نهادمان بر می آورد. تا همین سی سال پیش مادران سرزمین مان زایمانشان را در منزل انجام می دادند و بلافاصله بعد از تولد فرزند دلبندشان را در آغوش می گرفتند آنهم نه یکبار و دو بار بلکه شش، هفت بار شاید هم بیشتر. اما حالا بارداری و زایمان به یک حادثه پر استرس و هولناک برای نو عروسان تبدیل شده است که فکر زایمان در منزل را هم از مخیله نمی گذرانند؛ و رفتن به اتاق عمل و گرفتن یک بیهوشی کامل و یا موضعی و بریده شدن هفت لایه بدن از پوست تا دیواره داخلی رحم برایشان ایده آل و مایه فخر شده است. عمل جراحی سزارین که یک عمل بزرگ و پر مخاطره و پر خونریزی است از زایمان طبیعی که یک روند فیزیولوژیک و بسیار معمول در زندگی همه موجودات زنده است ایمن تر و سالم تر جلوه داده شده است!
حال هلندی ها و انگلیسی ها که سزارین برایشان به یک مشکل بزرگ در سیستم بهداشتی شان تبدیل شده است به فکر زایمان در منزل افتاده اند. همان روشی که کاملترین عملش را ابوعلی سینا در ده قرن پیش نگاشت و اکنون محققان کانادایی در حال جستجوی منابع طب سنتی و تجربیات ماماهای سنتی ما هستند. از قرن ها پیش زایمان دختران و پسران و ختنه آن ها در منزل و بدون هیچ عارضه ای انجام می شد و شیب بازه زمانی دشمنان فرهنگ و تمدن ایران با شعارها و ژستهای عوام فریبانه ریشه به تیشه این هنر و دانش ایرانیان زدند و حالا در سرزمینهای خودشان دوباره به فکر رجوع به این هنر و دانش مجرب افتاده اند؛ آن هم برای خودشان، نه کشورهای مشرق زمین، نه ایران . در ایران باید رحم مادران پاره شود تا قابلیت باروری بیش از 2 بار را از دست بدهد که مبادا جمعیت شیعیان رو به فزونی رود. حلال ما باید بنشینیم و منتظر باشیم تا کدام یک از دستاوردهای طب ایرانی اسلامی را کدام محفل آکادمیک غربی در دنیا تایید کند که ما هم از عداوت با آن دستاورد دست برداریم . تا کی منتظر بمانیم که انگلیسی ها و عواملشان در تحقیقاتشان به این نتیجه رسیده اند که ختنه دختران هم مثل ختنه پسران محسنات فراوانی برایشان دارد ؟ خدا کند که از این ظلمات جهل و خودباختگی به زودی به روشنای علم و عزت نفس برسیم.
هیات تحریریه احیای سلامت
بنام خدا با سلام مادر منهم دو بار خودش در منزل زایمان کرد و کمکی هم نداشت بچه های دیگر کوچک بودند به همان شکلی که دکتر روازاده گفته اند سجده و … بچه رو براحتی بدنیا آورده و کار برش بند ناف و جفت و غیره رو هم خودش انجام داده و فرزندانی هم که باین شکل بدنیا آورده کاملا سالم و مثل سایر بچه ها و هم اکنون در سنین میانسالی هستند . و من خودم فرزندان اول که دوقلو بودند البته در بیمارستان و در حالت نشسته و سجده براحتی بدنیا آوردم ولی این اتفاقی بود و در دو زایمان بعدی در بیمارستان چون طاقباز خوابانده شدم بارها سوزن فشار گرفتم و تا پای مرگ پیش رفتم تا بچه بدنیا آمد . و بعد از شنیدن حرفهای دکتر روازاده تازه متوجه این موضوع شده ام . صمیمانه از آقای دکتر و حکیم بزرگوار روازاده و همکارانش بابت تمام دلسوزیها و رشادتها و رهنمودهای شما سپاسگزاریم .
سلام من 28سالمه.سه فرزنددارم که فرزندسومم رو درمنزل بدنیا اوردم.منزل مادرم بودم ساعت 7صبح دردم شروع شد ولی چون دوس نداشتم برم بیمارستان و ببرنم تویه اتاق تنها بستریم کنن و تنهایی درد بکشم به مادرم چیزی نگفتم.دوش گرفتم.یک کاسه کاچی(به زبان کرمانیها آب روغنو) خوردم. باکمک خواهرم که کمرم رو ماساژمیداد و میله ای که موقع درد خودمو ازش آویزون میکردم و راه رفتن دردهارو تحمل کردم تا ساعت 12 ظهرکه یکدفعه دردها شدید شد و بچه اومدپایین. مادرم متوجه شدو چون دیگه نمیشد انتقالم بدن بیمارستان مامای شهرمون روخبر کردیم به محض اینکه رسید بچه به دنیا اومد جفت هم راحت دفع شد
البته من سنو رفته بودم و میدونستم وضعیت بچه نرماله.
بعدزایمان اورژانس خبرکردیم که بردنم بیمارستان.خداروشکر مشکلی نبودو مرخص شدم
الان دخترم 45 روزه است و خدارو شکر هیچکدوممون هیچ مشکلی نداریم
اینکه موقع زایمان مادرم و خواهرم کنارم بودن باعث آرامشم بود.
با سلام و احترام
احسنت به شما و شجاعتتون ان شالله ك هميشه سالم و تندرست باشين
گروه مديريت سايت