كيسه كشيدن و سنگ پا بكار بردن و مالش دادن
?كيسه كشيدن و سنكپا بكار بردن و مالش دادن
?بدانكه كيسه كشيدن در حمّام بسيار نافع است و خواص دارد از آن جمله چرك را زايل مىكند و شياطين به آن واسطه از انسان دور مىشوند و مسامات بدن را باز مىكند و بخار بدن را بيرون مىكند و بدن را نرم مىكند و خيالات را كم مىنمايد و جرب و قوبا و سودا و خشكى را از بدن دور مىكند و جوششها را منع مىكند و اختلاجات و پريدن اعضا را برطرف مىكند و كسالت و تمدّد را مىبرد و بدن را سبك مىكند و خفگى قلّت را كم مىكند و كيسه سر باعث دفع بخارات سر مىشود.
?خلاصه منافع بسيار دارد و ترك آن از حكمت نيست ولى بايد كيسه بسيار زبر و بسيار نرم نباشد كه زبرش باعث فساد جلد مىشود و جلد را مقشّر مىكند و خراش مىرساند و نرم آن ازاله چرك نمىكند و بهترين كيسهها كيسههاى پشمينه است كه خالى از مو باشد و بسيار لطيف باشد و سوراخ نشده باشد و بلند باشد كه از بند دست دلّاك بگذرد و گشادتر از دست نباشد كه اگر غير از اينها باشد صدمه رساند الحذر الحذر از كيسه كه ببدن اصحاب سودا و خوره و كوفت و آتشك و اصحاب زخمها خورده باشد كه عمده سرايت اين ناخوشىها از اين مىشود و همچنين سرايت مىكند.
‼️اين ناخوشىها بواسطه لنگهاى حمّام را بستن و بر روى لنگهاى حمّام نشستن و بر زمين حمّام نشستن پيش از آنكه آن مكان را پاكيزه بشويد پس حذر كنند از كيسههاى عام دلّاكان و لنگهاى عام حمّام و نشستن بر سنگهاى حمّام پيش از شستن و از نزديك نشستن اصحاب عاهات و امراض مسريه كه سرايت مىكند البتّه اين اسباب از اسباب تقدير الهى است و مرض بىتقدير الهى سرايت نمىكند و اينها اسباب سرايت است و لنگ و كيسه بر روى خود نكشند كه آب روى را مىبرد بلكه روى را اگر خواهد با دست و صابون پاك كند و بهتر در ترتيب كيسه آن است كه اوّل سر را كيسه كند.
?چرا كه در حمّام بخار از بدن بسيار بالا مىرود و در سر بخار مىپيچد پس سر را كيسه كند كه سوراخهاى پوست سر گشاده شود و بخار سر بيرون رود بعد از آن بهتر آن است كه سينه را كيسه كند كه بخارات به قلب نرسد و بخارات اطراف قلب بيرون رود خفگى براى قلب حاصل نشود و بعد از آن دستها را و بعد از آن پشت را و بعد از آن پاها را زيرا كه در حمّام اخلاط بدن همه آب مىشود و حل مىگردد و بخار مىكند و در بدن بخار مىپيچد و به سر بالا مىرود و به قلب مىرود و از اين جهة بسيار در حمّام ماندن باعث وحشت و خفگى دل مىشود پس اول سر و بعد سينه و بعد دستها و بعد پشت و بعد پاها را كيسه كند و كيسه كردن پيش از خيسيدن بدن باعث صدمه جلد بدن مىشود و البتّه آسيب مىرساند پس قدرى بايد نشست تا عرق كند يا در آب زياد بماند تا بدن او ملايم شود و چرك او بخيسد آنگاه كيسه كند كه آسيبش كمتر است و كيسه جلد را متقشّر نمىكند و پوست بدن را نمىبرد و كيسه پشت پا و دست اطفال و اشخاص با رطوبت را پيش از جنبيدن كشد بهتر است و آسيبش كمتر است.
?در حال كيسه كردن پاها البتّه لنگ را از زانو بالاتر نبرد و بسيار قبيح است دست را بزير لنگ بردن بجهة كيسه رانها بلكه اگر شخص بخواهد خودش آنجا را كيسه كند و از آن قبيحتر كيسه بر عورة مردم زدن است و از آن قبيحتر تمكين مردم است از اين كار و از اينها همه قبيحتر است كه جمعى لنگهاى خود را دور كرده و عورت را مكشوف كرده كه كيسه بمالد بلكه جمعى به رو مىخوابند كه الْيَتَيْن و دُبُر ايشان را كيسه كنند و اينها از انسانيّت و عفّت نيست و آدم عاقل مرتكب اين عمل نمىشود و انسان با حيوانات بايد فرق داشته باشد بلكه اگر شخصى بخواهد عورة و رانهاى خود را كيسه خود زند و آن هم در جائى كه مردم او را نبينند مانند خلوات حمّام و گوشه كه كسى نباشد و الّا حاجت بكيسه نيست و همينكه عادة كردى بكيسه نكشيدن طبيعت خودش دفع چرك از آن موضع مىكند و حذر كند از دراز كشيدن در حمّام چو براى كيسه و غير كيسه كه بسيار بد است دراز كشيدن و پاك گرده را آب مىكند و از آن بدتر خواب كردن در حمّام است كه رطوبت بدن را زياد مىكند و سر را سنگين مىكند و باعث تهيّج و باد صورت مىشود.
?خلاصه كيسه را نشسته بايد كشيدن به آنطور كه گفتيم و اگر كسى خواهد كه خضاب كند كفهاى دست و پاى خود را پيش از ساير بدن كيسه كند باكى نيست و ديگر طور كشيدن كيسه بر دلّاكان پوشيده نيست و حاجت بذكر نيست و گاه باشد كه صاحبان بدنهاى نازك و اطفال را عوض كيسه صابون تنها را كف زده با ليف نازكى بر بدن مالند با آنكه با كف برگ سدر كه كوبيده و بيخته باشند بدن را بمالد يا ليفى نازك يا با لعاب خطمى يا با آرد جو يا آرد باقلا يا پوست خربوزه كوبيده و امثال اينها كه هريك ازاله چرك و تفتيح مسامات مىنمايد و كفايت از كيسه مىكند لكن كسى كه رطوبت زياد دارد صابون براى او بهتر است و برك سدر و كسى كه
سوداوى و خشك بدن است لعاب خطمى بهتر است و براى معتدلين آرد جو و آرد باقلا بهتر است خلاصه به اينها هم مىتوان اكتفا كرد لكن مبالغه در ماليدن اينها بايد كرد و اگر كسى زياده چرك داشته باشد كيسه كردن و اينها را هم بكار بردن بهتر است و كسى كه بدنش بسيار چرب است صابون مناسبتر است و صابون را با آب شيرين بايد استعمال كرد چرا كه با آب شور كف نمىآورد و حل نمىشود و همچنين به آب گرم بهتر كف مىكند تا به آب
سرد و اگر صابون بد بو باشد.
?حنا بعد از آن ماليدن بر بدن رفع بوى بدن را مىكند اگر كسى سر و ريش او بسيار چرك مىشود از حضرة باقر ع كه آب برگ مورد با سركه تند مخلوط كرده و بسيار بزند آن را و سر و ريش را به آن بشويد به شدّت پس آن را با روغن كنجد تازه چرب كند كه آن ناخوشى زايل مىشود از او و اگر كسى بدنش از كيسه كشيدن متالّم مىشود بدن را به روغنى اگر چرب كند بهتر است و الَم كيسه را رفع مىكند و اگر بدن را كيسه ببرد و سوزش در بدن پيدا كند استعمال گلاب بر آن و استعمال روغن گل سرخ بر آن نافع است و رفع آسيب آن را مىنمايد اگر بدن به كيسه نازك شود حنا بر روى آن ببندد پوست را كلفت مىكند و بر بدن در حمّام حنا ماليدن باعث كلفتى و سختى پوست مىشود از اين جهة نوره كه پوست را نازك مىكند حنا ماليدن بسيار نافع است و بهمين قدر در امر كيسه كشيدن اكتفا مىشود
منبع: رساله دلاكيه، ص: 47تا 50
