زخم معده

بسیار اتفاق می افتد که ورم حار در معده حادث می شود و نضج می یابد و مملو از ماده های موجود می گردد و بعد خارج می شود علامت آن است که در وقت خارج شدن ضربان شدید می گردد و به واسطه ازدیاد کشیدگی به سبب ازدیاد حجم ماده‌ی مرض به جهت تخلخل آن و جوشیدن و قلیان است، نزد نضج و پخته شدن و حرارت قوت می‌گیرد به جهت اجتماع حرارت طبخ و به جهت ازدیاد درد موجب برانگیخته شدن حرارت می گردد و چون نضج تمام گردد و مستحکم شود ماده به ماده ها تبدیل می‌شود که تخفیف می یابد و درد ساکن می‌شود به جهت سکون حرارت طبخ و تورم باقی می‌ماند علامت انفجار عروض لرزه و تب سرد یعنی تبی که با لرز است، باشد. زیرا که ماده به سبب حدت و بورقیت (یعنی ماده ای که خیلی گرم باشد) و همچون آتش سوختن اعضای حساس می نماید و اختلاف ماده و دم یا قی آن است و فرو رفتن ورم است و اگر به خودی خود منفجر نشود

باید که شیر تازه نوشید تا آنکه جلد را نرم گرداند و سست گرداند و انفجارش آسان شود و آب گرم بنوشر و با نرمی آن را فشار دهد و بیمار بر روی فزش نرم بر رو بخوابد تا آنکه به فشار منفجر گردد سپس با ماءالکسر و آب عسل بنوشد تا آنکه به جلایی که دارد چرک و زرداب را پاک کند و بعد از پاک شدن معده چیزی بخورد که جراحت را از چرک پاک کند مثل جوشانده کندر و پر سیاوشان، گل انار، گل ارمنی و گل سرخ.

علامت زخم و بثورات معده آن است که نزد خوردنی‌هایی که حامضند و حریف مثل تند و تیز و ترش درد شدید حاصل می شود در میان دو کتف یا در زیر قفسه سینه

اگر زخم در بلندی معده باشد و در فوق سره و اگر در قعر معده باشد و در ناسازگاری و استفراغ دم یا ماده ظاهر می گردد و علامت دیگر زیاد شدن آروغ و بد بویی آن است به جهت آنکه ابخره تباه شده از زخم جدا می شود‌.

و دیگری خشکی زبان است.

علاجش تا وقت پاک شدن زخم از چرک و … آشامیدن من منقیات است مثل آب عسل، گلاب

اما باید که قوی نباشد تا بر زخم می‌افزاید و بعد از آن خوردن آب سیب و آب به و اقراص کهربا.

 کد مطلب: H96102204