پونه یا سرسم

? پونه از نظر حكماى طب سنتى گرم و خشك است. پونه گياهى است علفى چندساله ساقه آن استوانه‏اى، بلندى آن در حدود 5/ 0 متر برگهاى آن تقريبا بدون دمبرگ، سبز، تيره، بيض ى‏شكل، نوك‏ تيز، با دندانه و در اثر فشردن بوى قوى اسانس پونه از آن استشمام مى‏شود.

? در پايه‏ هايى از گياه كه در آب مى‏ رويند اين بو خيلى كم و در مواردى وجود ندارد. گلهاى آن به رنگ صورتى يا بنفش به صورت گروهى از گلهاى كوچك در بغل برگ و ساقه در تابستان ظاهر مى‏شود.

? در ايران در مناطق شمالى ايران در مازندران و گيلان در اطراف‏ رشت و در ماسه ‏زارهاى غازيان و نقاط

? مرطوب لاهيجان به‏ طور خودرو ديده مى‏شود.

? در مازندران نوعى از آنكه پونه آبى است با نام محلى سرسم خوانده مى‏شود.

? خواص

? بسيار لطيف ‏كننده است و نافع اخلاط سينه، سياه ‏سرفه، سوزش خراش سينه، سكسكه
و است.

? آشفتگى، دل‏ به ‏هم‏خوردگى،باد شکن،ضد نفخ استسقا، یرقان و ازدياد ترشح عرق مفيد است.

? مدر است و قاعده ‏آور.گر شياف آن در مهبل استعمال شود براى تسهيل اخراج جنين و مشيمه مؤثر است. ماليدن دم‏كرده آن براى رفع خارش و دفع گازهاى رحم و رفع اسستى رحم مفيد است.

? به عنوان ترياق و ضد سم جانوران گزنده سمى بسيار نافع است.

? ماليدن سوخته گياه براى تقويت لثه‏ هاى دندان نافع است.

? استشمام بوى آن براى رفع غشى مفيد است.

? پونه مضر روده‏ها است و از اين نظر بايد با كتيرا خورده شود. مقدار خوراك پونه تا 8 گرم.

? نوع مصرف معمولا شاخه‏ هاى گلدار و برگ آن را به صورت دم‏كرده و ساير انواع دارويى مانند نعنا تهيه و خورده مى‏شود.

ا


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا