نکته های شنیدنی: تنقیه – بخش سیزدهم

پرستاری حین تنقیه – ۲

?نکته های شنیدنی?

#پرستاری_حین_تنقیه_۲

سر لوله رکتال را حدود ۵ سانتی متر با استفاده ازژل لوبریکانت آغشته می شود .

از بیمار خواسته می شود نفس عمیق کشیده و خود را شل کند ، سپس با دست راست لوله رکتال را گرفته و با دست چپ دو لوب باسن را از هم باز کرده و لوله را به آرامی حدود ۷ تا ۱۰ سانتی متر وارد مقعد می کنند .

هرگز نباید لوله را بافشار وارد کرد زیرا باعث پاره شدن اسفنکتر مقعد می شود .

بعد از اینکه محلول تنقیه تمام شد ، لوله را خارج کرده و از بیمار می خواهند تا در همان وضعیت باقی بماند .

بیمار در این مدت نباید عطسه ، سرفه یا حرکت کند .

همچنین باید دمای محیطی که فرد در آن بستری است معتدل بوده و در معرض هوای بسیار سرد یا بسیار گرم قرار نگیرد .

در صورت وجود درد در حین ورود محلول ،لوله رکتال در حدود ۳۰ ثانیه با استفاده پنس کلامپ شده و مجددا به آرامی آنرا باز نموده تا محلول وارد روده شود .

پس از ۵ تا ۱۰۰ دقیقه بر حسب تجویز پزشک برای دفع به دستشویی برود .

حقنه باید تا چهار نوبت تکرار شود و نباید از سه نوبت کمتر باشد .

همچنین تا مایعی که نوبت اول داخل کرده اند هنوز خارج نشده نباید مجددا مایع ریخته شود .

در صورتیکه بیمارکنترل مدفوع نداشته باشد باید برای انجام تنقیه در وضعیت خوابیده به پشت در حالیکه لگن توالت زیر باسن قرار دارد و سر تخت در حدود ۳۰ درجه بالا آمده قرار گرفته و فشردن لبهای باسن به هم از خروج سریع محلول تنقیه جلوگیری نمود .

? منبع:اقدامات پرستاری سنتی، اعمال یداوی ص ۷۸.

کدمطلب: 970312  13pc

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا