معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو: آلودگی بیشتر از ۱۰ د‌‌‌‌‌رصد‌‌‌‌‌از آب معد‌‌‌‌‌نی‌های موجود‌‌‌‌‌ به آلایند‌‌‌‌‌ه‌های شیمیایی، میکروبی، فلزات سنگین، نیترات و نیتریت

ماجرا از این قرار است که به تازگی بازرسان سازمان غذا و دارو طرح نظارت بر آب معدنی و آب های آشامیدنی بسته بندی در بازار را به اجرا درآورده‌ و دریافتند از 311 نمونه بررسی شده در کشور، 37 نمونه مشکل داشت که در نهایت منجر به توقف تولید و عرضه محصولات دوازده شرکت تولید کننده آب های بسته بندی شد و علاوه بر آن، مقرر گشت که محصولات این دوازده شرکت از سطح بازار جمع شود. که از میان این شرکت ها خبر تعطیلی آب معدنی دماوند بیشتر مورد توجه قرار گرفت.در پی انتشار اخباری از آلوده بودن مواد معدنی دماوند ،وزیر بهداشت به سازمان غذا و دارو مهلتی یک‌ماهه داد تا این موضوع را بررسی کند. 18 مرداد مدیرکل آزمایشگاه‌های مرجع کنترل سازمان غذا و دارو اعلام کرد که تاکنون در بررسی‌ها هیچ مشکلی دیده نشده و مردم نگران نباشند. ابتدای شهریور ماه بود که همین مقام مسئول از وجود نیترات در برخی از برندهای آب‌معدنی خبر داد.
آلودگی آب‌های معدنی پیش از این و در سال گذشته نیز مطرح شده بود. در آن‌زمان پس از بررسی‌ها مسئولان اعلام کردند که 3 درصد آب‌های آشامیدنی و بطری و بسته‌بندی غیرقابل تایید هستند و از 300 برند آب، 10 برند دارای مشکلِ بالاتر بودن نیترات از حد مجازِ آن بودند.
توقف تولید آب معدنی شناخته‌شده دماوند در روزهای اخیر اما برگ تازه‌ای از مشکلات تولید مواد غذایی در ایران را گشود.

آلودگی آب بسته‌بندی
در سال‌های ۸۸ و ۹۴ وزارت بهداشت اعلام کرد آب بسته بندی شرکت آب‌های معدنی دماوند ناسالم است:
سال 88 در گزارش یک روزنامه آورده شده بود  محموله  صادر شده  آب معدنی برای نیروهای ناتو مستقر در افغانستان به‌علت سرطان‌زا بودن و آلودگی به سرب ،آرسنیک و نیترات برگشت داده شد. همچنین در این رابطه گزارشی هم از سوی وزارت بهداشت تهیه شده بود که غیربهداشتی بودن این آب و عوارض آن را تایید می کرد اما بعد از گذشت دو هفته تغییراتی در این گزارش داده شد. در طول چند سال اخیر این موضوع به دلایلی مخفی نگه داشته شد.
شرکت آب‌های معدنی دماوند مدعی شد صادرات گسترده‌ای را به اقصی نقاط جهان ازجمله کشورهای همسایه داشته و از بدو آغاز به این فعالیت تا کنون هیچ محموله‌ای از این شرکت از مقاصد صادراتی عودت داده نشده و هیچ‌گونه مدرکی دال بر این مدعی در نهادهای ذی‌ربط وجود ندارد. این شرکت مدعی شد که تمامی تولیداتش دارای نشان ملی استاندارد بوده  و سه گواهینامهٔ جهانی ایزو کیفیت و محیط زیست و سلامت را در اختیار دارد.
اما در سال 94 آلوده بودن این آب معدنی صاحب برند و معروف  از سوی وزرات بهداشت تایید و توقف تولید و پلمپ این شرکت صادر شد.
10درصد آب معدنی ها کشور آلودگی دارد
رسول دیناروند، معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو با اشاره به هشدار قبلی این وزارتخانه به شرکت آب معدنی دماوند بخاطر تخلف، گفت :این شرکت باید تولید و توزیع محصولاتش را تا رفع نقایص متوقف می‌کرد، اما علاوه بر عدم توجه به دستور پلمپ و عدم فعالیت، به تخلف خود ادامه داده و اقدام به توزیع محصولات غیر سالم در بازار کرده است.
به گفته این مقام وزارت بهداشت، ‌ تخلف دیگر این شرکت علاوه بر عدم توجه به دستور پلمپ و جلوگیری از تولید و توزیع مجدد محصول در بازار، توزیع آب معدنی‌ با تاریخ تولید قدیمی و قبل از دستور پلمپ در بازار بوده است.
او در عین حال گفته است که دستگاه‌ قضایی با توجه به دو تخلف مهم صورت گرفته حکم صادر کرده و این شرکت تحت پیگرد قانونی قرار دارد.
این مقام وزارت بهداشت در هفته‌های گذشته نیز ﺑﺎ اشاره به ﺑﺮﺭسی و ﺁﻧﺎﻟﻴﺰ بیش از ۳۰۰ برند‌‌‌‌‌ آب معد‌‌‌‌‌نی از نظر آلایند‌‌‌‌‌ه‌های شیمیایی و میکروبی، گفته بود از این تعد‌‌‌‌‌اد‌‌‌‌‌ برند‌‌‌‌‌ آنالیز شد‌‌‌‌‌ه کمی بیشتر از ۱۰د‌‌‌‌‌رصد‌‌‌‌‌از آب معد‌‌‌‌‌نی‌های موجود‌‌‌‌‌ د‌‌‌‌‌ارای آلایند‌‌‌‌‌ه‌های شیمیایی، میکروبی، فلزات سنگین، نیترات و نیتریت بود‌‌‌‌‌ند‌‌‌‌‌ که د‌‌‌‌‌ستور جمع‌آوری این آب‌های معد‌‌‌‌‌نی از بازار د‌‌‌‌‌اد‌‌‌‌‌ه شد‌‌‌‌‌.
دیناروند درباره معضلات آب معدنی‌ها هشدار داد و گفت: مشکل آب معدنی‌ها در ایران این است که جاهایی برای تولید آن اجاره داده شده است که نزدیک منابع آلوده کننده هستند بنابراین در این زمینه باید سخت‌گیری کنیم.
وی درباره سختگیری‌های کشورهای دنیا در تولید و توزیع آب معدنی گفت‌: در کشورهای دیگر، آب معدنی را در داخل شیشه پُر می‌کنند نه در بطری‌ها، زیرا اشکال این بطری‌ها این است که در دمای بالا مواد پلیمری آن آزاد می‌شود که بسیار خطرناک است.
دیناروند نیز در خصوص احتمال سرطان زا بودن آب های معدنی نیز اظهار داشت: سرطان زا بودن آب معدنی مربوط به آب نیست، چون فلزات سنگین و آرسنیک آن دقیق کنترل می‌شود و خیلی نگران آن نیستیم، بلکه دو نگرانی دیگر وجود دارد که اولی مربوط به نیترانت است، زیرا نیترات را نمی‌توان از آب جدا کرد، بلکه اگر منبع تولید اینگونه آب‌ها مناسب نباشد جلوی تولید اینگونه آب‌ها را باید گرفت.